#Thinkต่าง : “Strategic Distraction” ​อีกวิธีแก้ปัญหาที่ยังหาทางออกไม่ได้

คุณเคยเจอปัญหายาก ๆ แบบที่นั่งคิดจนปวดหัว จดจ่อกับมันอยู่ทั้งวัน ก็ยังคิดไม่ออกไหม  ถ้าเคย ผมมีเรื่องราวเกี่ยวกับวิธีการแก้ปัญหาของอดีตประธานาธิบดีโอบาม่าแห่งประเทศสหรัฐอเมริกามาเล่าให้คุณฟัง ไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลงให้เสียเวลา ไปลุยกันเลยครับ

เย็นวันหนึ่งในปี 2011 ขณะที่อเมริกากำลังอยู่ในช่วงตามล่าผู้ก่อการร้ายหัวรุนแรงอย่าง โอซามะ บินลาเดน อยู่นั้น

ประธานาธิบดีโอมาม่าได้รับรายงานจากหน่วยข่าวกรองว่า พบสถานที่พักอาศัยแปลกประหลาดแห่งหนึ่งในปากีสถานตอนใต้ซึ่งน่าจะเป็นที่อยู่อาศัยของผู้ก่อการร้ายและครอบครัวชั้นล่าง ๆ พูดง่าย ๆ ว่าพวกตัวกี้ ๆ และลูกเมียในไอ้มดแดงนั่นแหละ แต่ความประหลาดมันอยู่ที่ไอ้บ้านหลังนี้ดันมีกำแพงคอนกรีตหนาถึง 18 ฟุต แถมมีรั้วลวดหนามล้อมรอบระโยงระยางเต็มไปหมด

คำถามคือ ไอ้นี่ต้องเป็นผู้ก่อการร้ายระดับล่างที่รวยขนาดไหนถึงขนาดสรรหาสิ่งป้องกันตัวเองได้อลังการขนาดนี้

ความประหลาดอีกอย่างหนึ่งที่พวกเขาพบคือ จากภาพสอดส่องทางอากาศระยะอย่างไกล พวกเขาพบผู้ชายหนึ่งหน่อที่ดูไม่เข้าพวกกับคนอื่น ๆ ที่ไม่เข้าพวกไม่ใช่ว่า คนหนึ่งแต่งตัวปากีสถานโคตร ๆ อีกคนหนึ่งแต่งเป็นผู้ดีอังกฤษนั่งจิบชา อะไรแบบนี้ไม่ใช่ สิ่งที่ไม่เข้าพวกคือ “ความยาวเงาของชายคนนั้น” ซึ่งบ่งบอกว่าเขาเป็นคนที่สูงกว่าคนอื่นมากเกินไป พูดให้เข้าใจง่าย ๆ คือ เขาต้องไม่ใช่คนในครอบครัว ยังไงก็แล้วแต่ ก็ยังไม่มีอะไรบอกได้ว่านั่นคือ บินลาเดน

เพื่อพิสูจน์สมมติฐานให้ชัดเจน ประธานาธิบดีโอบาม่าจึงเรียกผู้เชี่ยวชาญด้านต่าง ๆ มาประชุมเพื่อหาแนวทางเข้าโจมตี ผลปรากฎว่ามีทางเลือกอยู่ 2 ทางคือ ส่งหน่วย Navy SEALs เข้าไปทะลวงทางภาคพื้นดิน หรือส่งเครื่องบิน stealth เข้าไปทิ้งระเบิดให้มันรู้แล้วรู้รอดกันไปข้างหนึ่ง ประเด็นคือทั้ง 2 ทางเลือก มีข้อดี-ข้อเสียในตัวของมัน

ถ้าไปภาคพื้นดิน ทีม Navy SEALs จะแบกรับความเสี่ยงต่อชีวิตที่สูงเหลือเกิน เราจะเสี่ยงเสียกำลังพลชาวอเมริกันไปกับสถานการณ์นี้มากเกินไปหรือไม่? ในขณะที่ถ้าเอาเครื่องบินไป โอเคง่าย จบในตัวแน่นอน แต่คำถามคือ แล้วประชาชนผู้บริสุทธิ์ที่อยู่แถวนั้นล่ะ พวกเขาจะถูกพิพากศาสั่งตายกลายเป็นเหยื่อสงครามโดยที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรอย่างนั้นน่ะหรอ?

หลังจากเถียงกันอยู่เป็นวัน ประธานาธิบดีโอบาม่าตัดสินใจอ้าปากพูดออกมาว่า “ไว้ค่อยว่ากัน แล้วจะมาบอก” นี่คือคำตอบที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าจะได้ยินครับ

หลายวันต่อมาประธานาธิบดีโอบาม่าเรียกประชุมผู้เกี่ยวข้องทั้งหมดและให้คำตอบว่า “เราจะไปภาคพื้นดิน” เหตุการณ์หลังจากนั้นก็เป็นอย่างที่เรารู้ ๆ กันครับ บินลาเด็นถูกเสกให้หายไปจากโลก

คำถามคือ อะไรทำให้โอบาม่าตัดสินใจเสี่ยงให้คนของตัวเองเข้าโจมตีภาคพื้นดินทั้งที่ยังไม่รู้แน่ชัดด้วยซ้ำว่านั่นคือบินลาเดน

คำตอบคือ เมื่อไปคิดดูดี ๆ แล้ว โอบาม่ารู้ว่าสถานการณ์แบบนี้ไม่ได้เสี่ยงมากกว่าปกติสำหรับทีมที่ถูกฝึกมาอย่างดีแบบ Navy SEALs เลย มันเป็นเรื่องปกติของพวกเขา พวกเรานี่แหละคิดไปเองว่ามันเสี่ยงเกินไป มีนักข่าวถามโอบาม่าว่า ทำไมตัดสินใจใช้ Navy SEALs โอบาม่าตอบอย่างมั่นใจว่า “ผมเชื่อใจในพวกเขาแบบ 100% เต็ม”

ที่ผมเล่าเรื่องนี้ให้ฟังเพราะ หลาย ๆ ครั้งเราตัดสินใจโจทย์ต่าง ๆ ในการทำงานหรือในการทำธุรกิจจากข้อมูลที่เยอะแยะมากมาย โดยพยายามโฟกัสกับปัญหาแบบสุดลิ่มทิ่มประตู เรียกง่าย ๆ ว่าเราใช้ logic ในการคิดทั้งหมดจนสมองประมวลผลไม่ไหว บางครั้งการก้มหน้าก้มตาคิดต่อไปก็ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น

คุณคงเคยได้ยินว่า Productivity ในการทำงานจะลดลงแบบมีนัยสำคัญเมื่อคุณถูกรบกวนความสนใจ ถูกเบี่ยงเบนโฟกัสไปจากสิ่งรอบตัวต่างๆ (distraction) แต่ผมกำลังจะบอกคุณว่า การเบี่ยงเบนความสนใจนั้นไม่ใช่สิ่งที่แย่เสมอไป ตราบใดที่เราใช้มันอย่างถูกวิธี กลับไปที่โอบาม่า ในวันที่ข้อมูลต่าง ๆ พุ่งเข้าหาตัวเขาจนประมวลผลไม่ไหว เขาเลือกตัดสินใจปัญหานั้นโดยการบอกว่า “ไว้ค่อยว่ากัน แล้วจะมาบอก”

วิธีการแก้ปัญหาในบางครั้งจึงเป็นการก้าวออกมาจากปัญหาก่อนเสียเอง เราเรียกวิธีการนี้ว่า “Strategic distraction”

หมายความว่าการเบี่ยงเบนความสนใจของตัวเองแบบมีกลยุทธ์ เมื่อเราพาตัวเองออกจากปัญหา พาตัวเองออกจาก logic เราจะได้ฟื้นฟูสภาพความพร้อมในการคิดของตัวเองมากขึ้น และทำให้เรามองเห็นสิ่งที่ไม่ได้อยู่ในข้อมูล พูดง่าย ๆ ว่าเราคิดโดยใช้สัญชาติญาณมากขึ้นนั่นแหละ

เมื่อรวมการประมวลผลแบบ logic เท่าที่รับไหว เข้ากับการคิดแบบสบายใจโดยใช้สัญชาตญาณ คำตอบยาก ๆ ก็อาจง่ายขึ้นมาได้โดยที่เราไม่ทันได้ตั้งตัวครับ

ยังคิดวิธีแก้ปัญหาไม่ออกใช่ไหม? ถ้าใช่ เอาไว้ก่อนนะ สวัสดี

ติดตามผลงานเพิ่มเติมได้ที่ thinkต่าง by เธมส์ decgeneration

Reference : THE BEST PLACE TO WORK, Ron Friedman