ไม่ว่าจะชอบหรือไม่ แต่ว่ากันว่าจากนี้ไปโลกจะไม่มีวันกลับไปเป็นเหมือนเดิม นอกจากนั้นหลายสิ่งหลายอย่างจะถูกแบ่งออกเป็นยุค Pre-COVID-19 และ Post-COVID-19 เพราะสรรพสิ่งจะพลิกกลับตีลังกาหงายหน้าหงายหลังแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนอันเนื่องมาจาก COVID-19 ทั้งไลฟ์สไตล์ วิธีการทำงาน วิธีการเดินทางท่องเที่ยว การรักษาสุขอนามัยส่วนตัว ไปจนถึง “เรื่องบนเตียง” เซ็กซ์ของผู้คนก่อน COVID-19 มาถึงเป็นอย่างหนึ่ง และหลังจากนี้หลายสิ่งหลายอย่างอาจเปลี่ยนไปจนเราตกตะลึง ความปลอดภัยมาก่อน “ความโหยหา” โลกยุค Pre-COVID-19 โหยหาเมื่อใด ต้องการความอบอุ่นจากร่างกายใครสักคนตอนไหน เราก็แค่เข้าแอปพลิเคชันสักแอปปัดซ้ายย้ายขวาไม่กี่หนก็ได้ใครสักคนที่ถูกใจแล้ว ปัจจัยในการตัดสินใจ “มีเซ็กซ์” นั้นมีเพียงแค่โหยหาใครสักคน ถูกใจ ไปกันต่อ แล้วเรื่องราวก็อาจจบลงภายในคืนนั้น (หรือไม่กี่ชั่วโมงนั้นด้วยซ้ำ) หรือจะสานต่อความสัมพันธ์กระชับความสัมพันธ์บนเตียง หรือรูปแบบอื่นต่อก็ย่อมได้ ทว่าโลก Post-COVID-19 ไม่ได้เป็นแบบนั้น ความโหยหา ความต้องการยังคงมีเต็มเปี่ยม แต่วิธีเรื่องความปลอดภัยของเราจะเปลี่ยนไป เราไม่สามารถนัดเจอมนุษย์ทุกคนที่เราอยากเจอได้ หรือแม้แต่หนึ่งคนที่อยากเจอที่สุดก็ไม่มีอะไรการันตีอีกต่อไปว่าเขาคนนั้นจะไม่นำความเสี่ยงมาให้ รวมไปถึงการเดินทาง สุขอนามัยของสถานที่ที่ใช้เป็นสมรภูมิรักอีกต่างหาก หากเทียบกับโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ที่มีวิธีการป้องกัน และรณรงค์กันมาหลายทศวรรษ เลือกใช้ได้ทั้งถุงยางอนามัย การกินยา Pre ยา Prep การไม่สัมผัสสารคัดหลั่ง ฯลฯ แต่กับ COVID-19

“โลกเปลี่ยนไปแล้ว” ในหลากหลายมิติ วิธีการเดินทางของเรา รูปแบบการทำงานของเรา การกิน การใช้เงิน ไปจนถึง “การตกหลุมรัก” COVID-19 ทำให้เราหมดโอกาสเจอใครสักคนที่ชอบในบาร์เดิมที่ไปทุกวันศุกร์ COVID-19 ทำให้ Dating App ที่เคยปัดซ้าย ปัดขวา ได้เจอใครสักคนคลายเหงาอย่างน้อยเดือนละคนสองคนกลายเป็นศูนย์ COVID-19 ทำให้คอนเสิร์ตที่เคยไปโยกหัวมองหาสาวที่อินกับเพลงเดียวกันกลายเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ไปอีกนานแสนนาน การตกหลุมรักแบบที่เราคุ้นเคยจึงเปลี่ยนรูปแปลงร่างตามหลายอย่างในชีวิตเราไปด้วยเช่นกัน การตกหลุมรักออนไลน์เข้ามาแทนที่ แต่ไม่ใช่การแทนที่แบบโต้ง ๆ (เพราะเราก็รู้สึกว่าก่อนหน้านี้ก็เดตออนไลน์อยู่เยอะแล้ว) แต่การตกหลุมรักออนไลน์จะเปลี่ยนไปถึงราก วิธีที่เราเลือกคนมองคน ไปจนถึงการออกเดต และการคบกัน เราตามหารักแบบไหนช่วง COVID-19 COVID-19 ทำให้เราตัดหลายสิ่งหลายอย่างในชีวิตออกไปได้ชัดเจนขึ้น บางอย่างเราเคยคิดว่าถ้าไม่มีมันแล้วเราคงอยู่ไม่ได้ แต่เมื่อสถานการณ์บีบบังคับ เราก็ยิ่งเข้าใจว่า “อะไรที่เราต้องการจริง ๆ” ไม่ต่างจากการตกหลุมรัก การจีบกัน และการเดต ในช่วงเวลาปกติผู้คนรู้สึกว่าจะจีบทิ้งจีบขว้าง นัดแล้วนัดอีกกี่รอบก็ได้ แต่เมื่อเราไม่สามารถออกไปไหนได้อย่างเสรี การจะตกหลุมรักและทุ่มเวลาช่วงนี้ให้ใครสักคน จึงต้องรอบคอบและใส่ใจที่คุณภาพมากกว่าปริมาณอย่างที่เป็นมา Helen Fisher นักมานุษยวิทยาชีวภาพประจำ Kinsey Institute ระบุว่าพฤติกรรมการเดตของผู้คนและวิธีการมองความโรแมนติกจะเปลี่ยนไป เราจะจัดลำดับความสำคัญทางความสัมพันธ์ใหม่ เพื่อที่จะหาว่าอะไรกันแน่ที่มีความหมายกับเราจริง ๆ ในขณะที่

“นักสู้”ในจินตนาการคุณเป็นแบบไหน? ผู้ชายเจนโลกร่างกายแข็งแกร่งดุดัน บุรุษกล้ามหนาที่พร้อมบุกดะไม่ยั้ง หรือหนุ่มอายุน้อยปราดเปรียวว่องไวสักคน แต่น้อยคนนักที่จะจินตนาการ “นักสู้” ออกมาเป็นมนุษย์ผู้หญิง โดยเฉพาะมนุษย์ผู้หญิงหน้าตาชวนมองที่ใครต่อใครก็พาลตัดสินไปแล้วว่าเธอไม่เหมาะกับคำว่านักสู้ในความเข้าใจของคนทั่วไปเอาเสียเลย แต่หากการเป็นนักสู้ ไม่ได้วัดที่เพศ รูปร่าง หน้าตา หรือแม้แต่พละกำลัง แต่การต่อสู้วัดกันที่ “สมอง” และ “หัวใจนักสู้” ส่วนที่เหลือคือส่วนผสมของความพยายาม การฝึกซ้อมหนักหน่วง ควบรวมกับใจรัก ถ้าเช่นนั้นทำไม่ผู้หญิงหน้าตาสะสวยสักคนจะเป็นนักสู้ที่เก่งกาจไม่ได้? เราคงไม่ต้องพิสูจน์ให้มากความ เพราะบนโลกใบนี้มีผู้หญิงสวยและต่อสู้เก่งสมกับคำว่า “นักสู้” อยู่จริง โดยหนึ่งในนั้นที่เรายินดียกตำแหน่งนักสู้ให้อย่างภาคภูมิใจคือ “ริกะ อิชิเกะ” นักสู้แบบผสมหญิงชาวไทยคนแรกในสังเวียน MMA ระดับอาชีพ ที่ใครหลายคนอาจคุ้นกับฉายา Tiny Doll ของเธอ เธอคือนักมวย MMA ในรายการ ONE championchip ที่ไม่ได้ผ่านแค่การต่อสู้บนสังเวียนมาอย่างดุเดือดเท่านั้น แต่การต้องเป็นนักสู้หญิงอย่างเด็ดเดี่ยวท่ามกลางคำสบประมาทและการฝึกซ้อมที่มีข้อจำกัดนั้นก็ไม่ง่ายเลย แต่เธอทำได้ ทำได้ด้วยฝีมือ ความพยายาม การฝึกซ้อมล้วน ๆ นี่จึงเป็นบทสนทนาที่เราอยากชวนทุกคนมารู้จัก “นักสู้” ใจแกร่งอย่างเธอ ตั้งแต่จุดเริ่มต้น จุดเปลี่ยน จุดเดือด จุดแข็ง ไปจนถึงจุดต่อไปจากนี้ที่เธอกำลังมุ่งหน้าไป จุดเริ่มต้น:

เมื่อสถานการณ์รอบตัวเปลี่ยนไป มีสารพัดสิ่งละอันพันละน้อยที่ผู้ชายอย่างเราต้องปรับตัวตาม ตั้งแต่เรื่องที่ต้องรับผิดชอบอย่างหน้าที่การงาน วิถีชีวิต ไม่เว้นแม้กระทั่ง “ความรัก” และ “ความสัมพันธ์” เมื่อวิกฤตไวรัสฯ ส่งผลกระทบต่อชีวิตเราเพื่อความปลอดภัยที่สุดของทั้งเราและคนสำคัญของเราจึงทำให้ต้องห่างกันสักพัก การกุมมือกันดูหนังเรื่องโปรดก็ต้องยกเลิกไปโดยปริยาย อาหารร้านอร่อยที่ชวนกันไปกินบ่อย ๆ ก็ต้องงดไปอีกระยะ รวมถึงกิจกรรมเดินเล่นผ่อนคลาย ไปจนถึงทริปทะเลที่ได้นอนเล่นรับแดดอุ่น ๆ เคียงข้างกัน แม้ความรักและความรู้สึกคล้ายจะเป็นแกนหลักของความสัมพันธ์ แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าการได้เจอกัน มีกิจกรรมดี ๆ  สานบทสนทนาราบรื่นต่อหน้า และการสร้างประสบการณ์ร่วมกันก็มีส่วนหล่อเลี้ยงให้ความสัมพันธ์คงอยู่ต่อไปได้ แต่เมื่อสถานการณ์ไวรัสที่กำลังแพร่ระบาดทำให้เราต้องห่างกันสักพัก จะมีวิธีไหนที่ยังประคับประคองความสัมพันธ์นี้ให้ราบรื่นต่อไปได้บ้าง? “โกรธ เศร้า หึง น้อยใจ” จงใช้เวลามากขึ้นก่อนรู้สึก ยิ่งตัวอยู่ไกลกันมากเท่าไร ระยะเวลาที่ยืดยาวออกไปไม่ได้เจอกันขึ้นมากเท่าไหน เราก็ยิ่งโหยหาคิดถึงอยากเจอคนที่เรารักมากขึ้นเท่านั้น ระยะห่างจึงมีข้อดีของมัน แต่ระยะห่างก็เป็นดาบ 2 คม เมื่อเราไม่ได้เจอกันต่อหน้า สภาวะการณ์รอบกายมีเรื่องให้ตึงเครียดจนอารมณ์ขุ่นมัว เราก็ยิ่งมีเรื่องให้เข้าใจกันผิดได้มากยิ่งขึ้น สิ่งหนึ่งที่จะทำให้ประคองระยะความสัมพันธ์ให้ราบรื่นต่อไปได้คือ “การใช้เวลาทบทวนสิ่งที่ตัวเองรู้สึกมากขึ้น” จากปกติเราเห็นหนุ่ม ๆ มาคอมเมนต์แฟนเราแบบสนิทสนมแล้วเราอาจจะโกรธทันที โทรหาเธอเพื่อโวยวาย ณ ตอนนั้น แต่ในสถานการณ์ที่ต้องห่างกันนาน ๆ ลองปรับระยะเวลาการแสดงออกให้ยืดยาวออกไป เพื่อให้อารมณ์เจือจางลงก่อน การให้อารมณ์เจือจางแล้วถึงแสดงออกจะช่วยลดระดับความรุนแรงทางอารมณ์ที่เราส่งไป หรือบางครั้งเมื่อเราให้เวลาได้ทบทวนดี

สารภาพมาเสียดี ๆ เถอะว่าคุณคือผู้ชายคนหนึ่งที่เคยเชื่อว่าการทำให้ผู้หญิงหายใจหอบกระชั้น รู้สึกซาบซ่านจนบิดเรือนร่างนั้นต้องสัมผัส “ส่วนนั้นของเธอ” อย่างเร็ว ๆ และแรง ๆ เท่านั้น เราอยากบอกว่าไม่ใช่ผู้หญิงทุกคนที่ชอบการสัมผัสแบบรัวแรง โดยเฉพาะอวัยวะส่วนนั้นของเธอที่มีความบอบบางและอ่อนไหวเป็นพิเศษ การตะบี้ตะบันใช้แรง ไม่ได้หมายถึงอารมณ์ซาบซ่าน แต่อาจหมายถึงการทำให้เธอหมดอารมณ์ไปได้ดื้อ ๆ วันนี้เราจึงอยากชวนทุกคนมาทำความเข้าใจอวัยวะสุดพิเศษนี้กันใหม่ ว่าหนทางคลึงเคล้าเร้ารัญจวนที่จะทำให้เธออิ่มเอม อาจไม่ใช่หนทางที่เราเคยเข้าใจมาก่อนเลยก็เป็นได้ จุดอารมณ์หวามไหว ด้วยการ “สัมผัสแบบไม่สัมผัส” ลองทิ้งน้ำหนักมือหนักแน่นที่เคยใช้มาทั้งชีวิตไว้ก่อน แล้วลองทำความรู้จักเวทมนตร์แห่งการ “สัมผัสแบบไม่สัมผัส” ดู บางครั้งเราไม่จำเป็นต้องเริ่มต้นอย่างเร่าร้อน จู่โจมเสมอไป โดยเฉพาะสาว ๆ ที่มีกราฟอารมณ์ต่างจากผู้ชายอย่างเรา ผู้ชายอาจจุดติดง่ายราวกับเตาแก๊สแค่สะกิดจุดที่ใช่ ไฟก็ลุกโชน ในขณะที่สาว ๆ ใช้เวลาจุดไฟอย่างพิถีพิถันราวกับเตาถ่าน ดังนั้นจึงต้องใช้วิธีที่ถูกต้องเพื่อให้เชื้อไฟอยู่ได้นาน เราจึงไม่จำเป็นต้องสัมผัสอวัยวะส่วนนั้นของเธอตรง ๆ หรือสัมผัสเป็นจุดแรก กลวิธีที่ผู้ชายหลายคนไม่เคยใช้ (เพราะสำหรับผู้ชายมันอาจดูเยิ่นเย้อไม่ทันใจ) คือการนำมือฉวัดเฉวียนเฉียดไปเฉียดมา ทำคล้ายจะจับเนินเนื้อของเธอ แต่ก็ไม่ ไล่ไปจับต้นขาแทน บีบ ๆ คลึง ๆ คล้ายจะเข้าใกล้จุดรวมความรู้สึกเต็มแก่ แต่ก็ยั้งมือไว้แล้วไปนวดบริเวณท้องน้องของเธอ ฯลฯ ผู้หญิงเก่งที่สุดเรื่องจินตนาการ ดังนั้นการที่เราไม่ต้องสัมผัสอวัยวะส่วนนั้นของเธอตรง

เราให้โอกาสคุณย้อนมองภาพ Cover คอนเทนต์นี้อีกรอบ คุณเห็นอะไร? มนุษย์ผู้หญิงหวานใสใต้ผมหน้าม้า สายตาคล้ายกำลังพยายามบอกอะไรบางอย่าง ถ้าคุณมองเผิน ๆ คุณจะบอกว่าเธอคือ “ผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่ง” แต่ถ้ามองลึกลงไปกว่านั้นอีกนิดคุณจะรู้ว่าเธอคือ “BINKO” หรือ “บิ๊ง–ภาพฟ้า พุทธรักษา” Illustrator สาวฝีมือเก่งกาจหาตัวจับยาก มีผลงานวาดภาพประกอบ ศิลปะ รวมถึงทำบล็อกที่ใคร ๆ หลายคนติดตามอยู่ในขณะนี้ แต่ถ้ามองลึกลงไปกว่านั้นใต้ความเป็น Illustrator หน้าหวานใส ที่บางครั้งอาจดูนิ่ง ๆ มีเรื่องราวซ่อนอยู่อีกมากมาย เพราะการประสบความสำเร็จไม่เคยโรยด้วยกลีบกุหลาบ โดยเฉพาะกับ BINKO ที่เคยถูกสบประมาททั้งจากคนใกล้และไกลตัวว่าคนแบบเธอไม่เก่งพอจะวาดรูปได้แน่ ๆ แต่เพราะเธอไม่เคยคิดว่าจะต้องแข่งกับใคร ความสามารถ ความพยายาม  และความตั้งใจที่จะมีชีวิตที่เป็นสุข เธอจะแข่งแค่กับคนคนเดียว คือตัวเธอเองเท่านั้น… ทุกภาพวาดที่คนชื่นชม จุดเริ่มต้นมาจากเด็กสาวที่วาดรูปไม่เป็น บางคนเชื่อในพรสวรรค์ บางคนเชื่อในพรแสวง คุณจะเชื่อในอะไรก็ได้ แต่หลายครั้งที่เราเห็นภาพวาดเทพ ๆ จากฝีมือ BINKO เรามักคิดว่านี่แม่งพรสวรรค์ชัด ๆ แต่ไม่ใช่ น้อยคนที่จะรู้ว่า Illustrator ที่ใคร ๆ

พูดถึงแฟชั่นคุณนึกถึงอะไร? รันเวย์ นายแบบหน้าคม แบรนด์หรู หรือบางสิ่งบางอย่างที่ดูไกลตัวเราออกไป? แต่ถ้าเราบอกว่าแฟชั่นเกี่ยวกับโลกใบนี้ทั้งใบ ตั้งแต่ปัญหาขยะล้นโลกที่เรากำลังตื่นตัว เพราะขยะเสื้อผ้านั้นมีปริมาณมหาศาลมากกว่าที่เราคิด ไปจนถึงปัญหาสิทธิแรงงาน เพราะเบื้องหลังเสื้อผ้าที่เราใส่อยู่ทุกตัวมีใครบางคนในโรงงานที่ผลิตมันอยู่ หรือปัญหาการบริโภคแบบสุดขีดคลั่ง ที่เราอาจไม่รู้ตัวว่าการซื้อเสื้อผ้าราคาถูกมาก เพื่อเปลี่ยนบ่อยเท่าไรก็ได้ที่เราทำอยู่ก็เป็นปัญหา อุตสาหกรรมแฟชั่นสำหรับใครหลายคนจึงอาจมีภาพแบบหนึ่ง แต่กับเธอ “อุ้ง-กมลนาถ องค์วรรณดี” ผู้ประสานงานเครือข่าย Fashion Revolution Thailand พ่วงการเป็นนักออกแบบอิสระและอาจารย์พิเศษที่ภาคศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย แฟชั่นไม่ใช่แค่เสื้อผ้าสวย ๆ บนรันเวย์ แต่หมายถึงเสื้อผ้า สไตล์ หมายถึงสิ่งที่เธอรัก และหมายถึงการที่เธออยากเห็นอุตสาหกรรมแฟชั่นดีขึ้นไปพร้อม ๆ กัน แล้วแฟชั่นจะไปกันได้กับสิ่งแวดล้อม สิทธิแรงงาน การบริโภคที่ช้าลงได้จริงไหม? ถ้าได้จริง มันลงมือทำได้ง่าย ๆ หรือเปล่า? เราอยากสปอยล์คำตอบตรงนี้ว่า “ทำได้จริง และง่าย ง่ายจนเริ่มลงมือทำทันทีที่อ่านจบก็ยังได้” แต่ทำอย่างไร? เราก็อยากชวนมาหาคำตอบไปพร้อม ๆ กัน ‘Fashion Revolution’ กลุ่มคนรักแฟชั่นที่อยากเห็นแฟชั่นดีขึ้น การอยากเปลี่ยนแปลงอะไรสักอย่าง ไม่ได้หมายความแค่ว่าเราไม่ชอบสิ่งนั้น แต่อาจหมายความว่าเรารักสิ่งนั้นมาก ๆ จนอยากเห็นสิ่งนั้นดีขึ้น

ต่อให้ผู้ชายอย่างคุณจะไม่ได้อินในสายสัมพันธ์โรแมนติก หรือถูกจริตกับการคิดหาสารพัดวิธีเซอร์ไพรส์แฟนมากเท่าหนุ่มนักรักคนอื่น ๆ แต่เราเชื่อว่าคุณยังศรัทธา ‘ความรัก’ และคำนามธรรมคำนี้คงมีพลังมากพอจะช่วยขับเคลื่อนชีวิตคุณ แม้จะคิดว่าความรักเริ่มต้นมาจากความรู้สึกในจิตใจที่สั่งการไปยังสมองส่วนรับรู้และทำให้รู้ว่าเรารัก แต่วิทยาศาสตร์กลับมองความรักเป็นสัญชาตญาณการเอาตัวรอดของมนุษย์เท่านั้น เชื่อว่ามนุษย์ต้องรักและสืบพันธุ์เพียงเพื่อรวมกลุ่มหรือต่อต้านภัยคุกคาม ซึ่งความคิดนั้นอาจไม่ได้น่าเชื่อถือเท่าไรในยุคที่ผู้คนถลําลึกลงในรักและเสียน้ำตาให้กับรักนับไม่ถ้วน บางคนบอกว่าความรักเปลี่ยนแปลงพวกเขาให้เป็นคนที่ดีขึ้นกว่าเดิม บ้างว่าเปี่ยมไปด้วยขุมพลังที่ช่วยให้ฝ่าฟันอุปสรรคโดยไม่ย่อท้อต่อความยากลำบาก แต่ไม่ว่าข้อดีของความรักจะเป็นอย่างไร ในบรรดาความรักหลากหลายเฉดสีบนโลกมีคำว่า ‘Limerence’ หรือ สภาวะลุ่มหลงทางอารมณ์ปะปนอยู่ด้วย ถ้าคุณเคยตกหลุมรักใครสักคนหมดหัวใจหรือหมกมุ่นนึกถึงสาวคนใดหัวปักหัวปำ เราอยากชวนคุณมาสังเกตรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของการตกหลุมรัก ย้อนไปในวันที่โดนความสวยและน่ารักโจมตีเข้าอย่างจัง ราวต้องมนต์สะกดและตกอยู่ในภวังค์ที่ยากจะหลุดพ้น ในวันนั้นคุณตกหลุมรักหรือแท้ที่จริงแค่ตกหลุมพรางจากความหลงใหลกันแน่? Limerence ความหลงใหลที่ทำให้ใครเข้าใจว่ารัก Stephen Snyder เจ้าของหนังสือ Love Worth Making: How to Have Ridiculously Great Sex in a Long-Lasting Relationship มองว่า Limerence เปรียบได้กับซอฟต์แวร์ด้านจิตวิทยาที่มนุษย์เราต้องใช้สำหรับชีวิตคู่ หรือพูดง่าย ๆ ก็คือจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ที่จะช่วยให้เราตกหลุมรักใครสักคนและนำมาซึ่งการใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน จริง ๆ แล้วคำว่า ‘Limerence’ ปรากฏขึ้นครั้งแรกบนหนังสือ

จิ๋มมีกลิ่นเหมือนปลาเค็ม? เราอนุญาตให้คุณสารภาพมาที่นี่ ตอนนี้ ว่าคุณคือคนหนึ่งที่เคยคิด เคยเชื่อ เคยเล่นมุกตลกโปกฮาว่า “จิ๋มมีกลิ่นเหมือนปลาเค็ม” อาจเพราะฟังต่อ ๆ กันมา อาจเพราะเชื่ออย่างนั้นจริง ๆ หรือเคยมีประสบการณ์ตรงกับกลิ่นปลาเค็มจากอวัยวะร่องแคบด้วยตัวเอง แต่ไม่ว่าอย่างไหน SEX CONVERSATION วันนี้อยากกระซิบบอกคุณว่า ไม่! จิ๋มไม่ได้มีกลิ่นปลาเค็มเสมอไป “บางคนอาจมีจิ๋มกลิ่นปลาแซลมอนก็ได้” พญ.ขวัญชนก หอมแสงประดิษฐ หรือ คุณหมอน้ำอ้อย หมอเวชศาสตร์ครอบครัว ผู้เป็นแอดมินเพจน้องสาว (เพจที่ว่าด้วยเรื่องสุขอนามัยทางเพศของสาว ๆ ) บอกเราแบบนั้น และแน่นอนว่าแต่ละคนย่อมมีกลิ่นเฉพาะตัวแบบไหนก็ได้ สำคัญที่ว่าเรารู้จักกลิ่นของเราดีแค่ไหน? เราเคยสำรวจสุขภาพทางเพศของตัวเราเอง หรือคนที่เรารักหรือไม่? จิ๋มไม่ได้มีกลิ่นปลาเค็มไปหมด, จิ๋มดำไม่เกี่ยวกับทำบ่อย, จิ๋มตดไม่ได้แปลว่าจิ๋มหลวม และอีกสารพัดเรื่องจิ๋ม ๆ ที่ผู้ชาย (และบางครั้งก็ผู้หญิงและอีกหลาย ๆ เพศ) เข้าใจผิด มาดำดิ่งไปใน (บทสนทนาว่าด้วย) จิ๋มและการดูแลสุขภาพทางเพศไปพร้อม ๆ กัน สัญญาว่าหลังอ่านจบ คุณจะเข้าใจจิ๋มขึ้นอีกเยอะ! สำหรับสาว ๆ เราคงไม่ต้องแนะนำว่า “เพจน้องสาว”

ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าการดื่มของมึนเมาเป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้ขาดสติสัมปชัญญะ กามารมณ์พลุ่งพล่าน และฉุดความยับยั้งชั่งใจให้ดิ่งลงเหว จนผู้ชายหลายคนเผลอทำอะไรไปโดยไม่คิด ราวได้ปลดแอกตัวเองออกจากคุกที่เรียกว่ากฎและบรรทัดฐานทางสังคมที่เป็นกรอบ แต่ในบรรดานักดื่มหลากหลายระดับ มีผู้ชายไม่น้อยที่อุทานวลี “เมาแล้วเงี่ย…ว่ะ” จนชินปาก เผลอคิดว่าฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ไปกระตุกต่อมความใคร่อยากให้กำเริบ และปลุกเร้ามังกรน้อยใต้กางเกงให้พองตัวชูคอผงาดโด่ตามมา ในทางตรงกันข้ามหนุ่มบางคนกลับรู้สึกว่าการดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไปเป็นอุปสรรคต่อเซ็กซ์ของพวกเขา จากที่เจ้าโลกเคยเกรี้ยวกราดและสู้มือ กลายเป็นมังกรน้อยผู้หลับใหลที่ไม่มีวี่แววจะตื่น ร้ายกว่านั้นคือเบียร์ เหล้า ไวน์ และของมึนเมาอีกหลายขนาน ทำให้ผู้ชายไปไม่ถึงจุดสุดยอดและไม่ได้สำเร็จความใคร่ตามที่พวกเขาต้องการ คงไม่มีคำใดใช้นิยามเหตุการณ์นี้ได้ดีไปกว่า “Whisky Dick” ศัพท์สแลงอธิบายความอ่อนแอของบุรุษ ที่ยกแก้วเหล้ากระดกดื่มไม่ยั้ง แต่เมื่อเกิดอารมณ์ทางเพศต้องการงัดกระบี่ฟาดฟันร่ายรำบนเตียง กระบี่เล่มเดียวเล่มนั้นของพวกเขากลับไร้คม ‘Whisky Dick’ ภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศ (จากแอลกอฮอล์) Whisky Dick ไม่ใช่คำศัพท์ทางการแพทย์ หากเป็นวลีที่ปรากฏขึ้นครั้งแรกในวรรณกรรมของกวีอังกฤษ William Shakespeare ใช้นิยามอาการหย่อนสมรรถภาพทางเพศอันเนื่องมาจากการดื่มแอลกอฮอล์ Dr. Koushik Shaw ผู้เชี่ยวชาญด้านระบบทางเดินปัสสาวะจาก The Austin Urology Institute เชื่อว่าความหมายบางส่วนของ Whisky Dick ยังคงเดิมเหมือนในอดีต แต่บริบทในปัจจุบันซ่อนความรู้สึกที่หนักอึ้งขึ้นไปอีก เพราะ Whisky Dick ถูกใช้ขยี้ความหงุดหงิดและอับอายของผู้ชายต่อหน้าสาว ๆ