ว่ากันว่าอาชีพเก่าแก่ที่สุดในโลกคือโสเภณี เรื่องราวของหญิงสาวขายเรือนร่างเพื่อแลกกับบางสิ่ง เช่น เงิน ความเชื่อ และแต่ละทวีปหรือแต่ละยุคสมัยก็มีคำใช้เรียกพวกเธอต่างกันไปทั้ง หญิงงามเมือง สาวขายบริการ คณิกา โสเภณี หรือโอยรัน การใช้เรือนร่างแลกกับบางสิ่งที่ว่ามีทั้งการร่วมเพศสัมพันธ์กับชายไม่รู้จักสมัยบาบิโลนเพื่อบูชาเทพเจ้ามิลิตตา (The Goddess Mylitta) หรือสถานบริการของพวกเธอที่ใครหลายคนเรียกว่าซ่องของยุคกรีกถูกสร้างขึ้นเพื่อลดปัญหาความสำส่อนทางเพศของเหล่าชายหญิงผู้ต้องการระบายความรู้สึก ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ค่านิยมของสมัยก่อนบางส่วนมองว่าร่างกายของหญิงสาวมีไว้เพื่อบำเรอชาย หญิงสาวตามแบบค่านิยมของสังคมจะต้องรักนวลสงวนตัว มีสามีคนเดียว และเป็นแม่ที่ดีของลูก แต่ถ้าผู้หญิงทุกคนปฏิบัติตามค่านิยมแล้วใครจะทำงานเป็นโสเภณีสร้างความสุขให้เหล่าชายชาตรี ? เมื่อคิดได้ดังนั้น โลกนี้ก็อนุญาตให้มีข้อยกเว้นที่ทำให้ทุกประเทศต่างก็มีหญิงงามเมือง และคงไม่มีชายใดฉุกคิดว่าโสเภณีจะมีค่ามากจนบางคนทำงานแทบตายก็ยังไม่ได้ครอบครอง ด้วยเรื่องราวอันยาวนานและแสนละเอียดอ่อนของหญิงงามเมือง UNLOCKMEN จะพาทุกคนไปทำความรู้จักกับศิลปะการขายเรือนร่างเพื่อความบันเทิงของ โอยรัน (Oiran, 花魁) หญิงงามเมืองชั้นสูงเต็มไปด้วยศักดิ์ศรี ที่ทำให้บางครั้งผู้ชายอกสามศอกยังต้องยอมลงให้เพียงเพื่อใช้เวลาร่วมกับเธอแค่หนึ่งคืน ความเหมือนที่แตกต่างของโอยรันและเกอิชา โสเภณีถือเป็นอาชีพที่หญิงสาวจำนวนไม่น้อยทำกันมาอย่างยาวนานในญี่ปุ่นที่ อาชีพโสเภณีมีอยู่เกลื่อนเมืองในยุคสมัยเคโช (ค.ศ. 1596 – 1614) แต่เรื่องราวของพวกเธอถูกบันทึกไว้อย่างชัดเจนเป็นกิจจะลักษณะในหลักฐานทางประวัติศาสตร์สมัยเอโดะ (ค.ศ. 1600 – 1868) ที่ทำให้การค้าบริการทางเพศเป็นเรื่องถูกกฎหมาย แจกแจงลำดับชั้นของโสเภณีเพื่อความสะดวกเวลาใช้บริการ และจำกัดย่านโคมเขียวของแต่ละเมืองให้ชัดเจน เช่น ย่าน Yoshiwara (1618) ของกรุงโตเกียว