ใครว่าความทรงจำดีๆ ไม่มีวันหายไป

วันนี้เดินผ่านร้านอัดรูปแถวบ้านรู้สึกเศร้าใจ ความทรงจำสมัยตอนเป็นเด็กเกี่ยวกับการถ่ายรูปได้ผุดขึ้นมา เด็กผมเกรียนๆ โดนแม่พามาถ่ายรูปต้องนั่งนิ่งๆ คุณลุงช่างภาพก็ต้องมุดเข้าไปในผ้าสีดำๆ ข้างหลังกล้อง แต่ตอนนี้สภาพร้านเหลือเพียงป้ายชื่อร้านกับรูปถ่ายเก่าๆ ตั้งโชว์อยู่หน้าร้าน มอไงปดูไปก็สะดุดตากับอัลบั้มรูปที่ขายไม่หมดที่เหลือยู่ในร้าน นอกนั้นก็เหลือเพียงความว่างเปล่าเหลือเพียงความทรงจำในวัยเยาว์

นานแค่ไหนแล้วที่เราไม่ได้เปิดอัลบั้มรูปที่บ้านดู ความรู้สึกนี้หายไปไหนหมด จำได้ว่าเมื่อก่อนเวลาไปเยี่ยมญาติๆ สิ่งที่น่าตื้นเต้นสำหรับเราคือ เมื่อญาติเอาอัลบั้มมาเปิดดูมันเป็นความรู้สึกอบอุ่นมาก เราดูความทรงจำดีๆ ในช่วงเวลาต่างๆ ที่รวบรวมไว้ในอัลบั้มภาพถ่าย ลองมองดูตัวเองในตอนนี้โทรศัพท์มือถือก็ถ่ายรูปได้ กล้องถ่ายรูปก็มีแต่ภาพที่ล้างอัดออกมาเป็นใบๆ ทำไมน้อยมาก ทั้งที่ก็ถ่ายรูปกันเกือบจะทุกวัน เราจะเก็บความทรงจำของเราไว้ในรูปแบบไฟล์ดิจิตอลอย่างเดียวหรอ

ในวันนี้ที่ทุกคนเก็บความทรงจำต่างๆ ไว้ในรูปแบบดิจิตอล เจออะไรก็ดีๆ ก็ถ่ายรูปส่งรูปให้กันดู รวดเร็วเข้าถึงง่ายสะดวกสบาย เรียกได้ว่าเป็นยุคสมัยใหม่โดยแท้จริง แต่ว่าถ้าเกิดวันนึง โทรศัพท์มือถือ คอมพิวเตอร์ หรือว่าเอทานอล ฮาร์ดดิส ของคุณเกิดพังขึ้นมาหละ เชื่อสิว่าคุณจะรู้สึกเหมือนสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างเลยก็ว่าได้ ถึงแม้จะพอมีบางรูปที่คุณลงไว้ใน Facebook หรือว่าพอมีอัพโหลดเก็บไว้ที่อื่น บางทีรูปที่ดีที่สุดของคุณอาจจะอยู่ในนั้น

แต่ผมเชื่อว่ารูปที่ทำให้คุณหัวเราะได้อาจจะไม่ใช่รูปที่ดีที่สุด แต่ว่ามันน่าจะเป็นรูปที่ดูเป็นธรรมชาติ รูปที่อะไรฮาๆ หรือว่ารูปที่คุณไม่ได้ตั้งใจถ่ายนั้นแหละถ้าคุณกำลังนั่งดูอยู่กับเพื่อนเรื่องเล่าต่างๆ มากมายจะตามมาในไม่ช้า นั้นแหละแต่ถ้ามันไม่มีหละ คุณจะเริ่มคิดแล้ว ทำยังไงดี เสียดายมาก ไม่น่าเลย แต่เรื่องแบบนี้ไม่มีในสมัยก่อนนะ เนื่องด้วยเมื่อก่อนถ่ายด้วยกล้องฟิล์ม ถ้าอยากดูรูปก็ต้องล้างออกมาลูกเดียว นี่แหละทำให้คนรุ่นป้ารุ่นอาเราไม่เคยเจอกับปัญหาพวกนี้

ความคลาสสิคของอัลบั้มรูปไม่ว่ายุคสมัยไหนก็ไม่เสื่อมคลาย เอาง่ายๆ ลองคิดดูว่าคุณเลือกเพื่อนๆ หรือญาติมานั่งดูรูปกันในหน้าจอคอมพิวเตอร์ หรือโทรศัทพ์มือถือ มันสู้ไม่ได้เลยกับอารมณ์ความรู้สึกที่ทุกคนนั่งอยู่บนโซฟาหรือว่าพื้นบ้านแล้วมารุมดูอัลบั้มต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นรูปที่ไปเที่ยวที่ไหน รูปงานบวช รูปรับปริญญา สิ่งที่จะได้จากการล้างรูปมาใส่อัลบั้มหรือใส่กรอบ คือผิวสัมผัสของกระดาษกลิ่นของรูปถ่ายเก่าๆ ที่หมึกอาจจะเสื่อมสภาพ ความสดของสีลดลง แต่เชื่อสิว่าคุณค่าของมันไม่ได้ลดลงไปเลยในด้านของความรู้สึก มันทำให้ได้ซึมซับกับความทรงจำที่วันเวลาได้ล่วงเลยไป

อย่ารอให้ถึงวันนั้นเลย วันที่ไฟล์ดิจิตอลของคุณพังหรือว่า Hdd ของคุณพัง เรามาเปลี่ยนที่เก็บความทรงจำของคุณกันดีกว่า เอารูปถ่ายของคุณไปล้างกันบ้าง พยายามสร้างที่เก็บความทรงจำของคุณให้มาอยู่ในรูปของอัลบั้ม
ให้มันจับต้องได้ แล้วค่อยๆ เพิ่มรูปถ่ายช่วงเวลาที่ดีของคุณไปทีละน้อย ทีละน้อย คุณจะเห็นค่าของมันก็อาจจะไม่ใช่วันนี้หรือพรุ่งนี้หรอก แต่อีก 10 20 ปีต่อไป คุณจะต้องมาขอบคุณตัวคุณเองที่สร้างสิ่งเหล่านี้ไว้ให้คิดถึงเรื่องราวต่างๆ ที่ได้
ผ่านมา

แล้วร้านอัดรูปก็มีให้เลือกอยู่มากมาย ราคาก็ลดลงมาอย่างมาก รวมถึงมีบริการส่งไฟล์ไปให้ล้างรูปแล้วก็ส่งตามไปรษณีย์ ก็มี หรือใครมีฝีมือด้านกราฟฟิกก็ลองนำไฟล์รูปของคุณไปเรียงจัดวางทำเป้น Photobook ของคุณเองก็เท่ดีไปอีกแบบ เอาความทรงจำของคุณไปทำให้มันเป็นรูปเป็นร่างได้แล้ว จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจทีหลัง ลองคิดดูคุณจำได้ทุกอย่างเกี่ยวกับรูปถ่ายใบนั้น ว่าคุณไปกับใครอยู่ที่ไหนแต่ไฟล์มันได้หายไปแล้ว แย่แค่ไหน ผมคิดว่าคุณน่าจะจินตนาการความรู้สึกแบบนั้นได้