เราจะชนะตัวเองได้ไหม ? ชวนดู “5 หนทางเอาชนะวิญญาณไอ้ขี้แพ้” ที่ซ่อนอยู่ในตัวคุณ

ไม่มีใครเป็นคนขี้แพ้ตั้งแต่เกิด แต่บ่อยครั้งที่เราทำอะไรเท่าไหร่ก็ไม่ดีขึ้นสักที คนรอบข้างก็เคารพสิ่งที่เราทำน้อยลงเรื่อย ๆ ยิ่งก้าวไปข้างหน้าก็ยิ่งหาหนทางไม่เจอ จะย้อนกลับไปก็มืดดำจนกลับไม่ถูกแล้ว แต่จะให้ความแพ้มันเอาชนะเราได้เหรอ? จะยอมเป็นไอ้ขี้แพ้แล้วนอนแน่นิ่งอยู่ตรงนั้นเหรอ? UNLOCKMEN ไม่ยอมให้คุณหยุดอยู่ตรงนั้น เราขอนำเสนอ 5 หนทางเอาชนะความขี้แพ้ในตัวคุณ แล้วลุกขึ้นมาชนะได้อีกครั้ง!

ล้มได้ แต่ลุกให้ไว

หนึ่งอย่างที่จุดไฟให้จิตวิญญาณความขี้แพ้ของเราลุกโชนดับเท่าไหร่ก็ดับไม่ลงสักทีก็คือ “ความพ่ายแพ้” นี่เอง ยิ่งเราแพ้มากเท่าไหร่ใจมันก็ยิ่งป๊อดบอกตัวเองซ้ำ ๆ ว่าไม่โว้ยย กูทำไม่ได้อีกแล้ว กูไม่อยากแพ้ซ้ำ ๆ แล้ว แต่ UNLOCKMEN อยากบอกว่าความพ่ายแพ้เป็นเรื่องธรรมดา เราล้มได้เราก็ลุกได้ หลักการสำคัญคือต้องลุกให้ไว เจอว่าอะไรแย่ต้องรีบปรับ แต่อย่าจมอยู่กับมัน เราแพ้มา 100 ครั้งก็ไม่ได้แปลว่าครั้งที่ 101 เราจะแพ้อีก

มองให้ไกลไปให้ถึง

นอกจากการลุกจากที่ล้มให้ไวแล้ว ความพ่ายแพ้ยังตัดกำลังใจเราอีกด้วย มันทำให้เราไม่กล้ามองไปข้างหน้าไกล ๆ มองได้แค่ใกล้ ๆ เพราะกลัวจะล้ม แถมสายตาคนรอบข้างที่คอยบอกเราคนขี้แพ้อย่างเราว่าอย่าสู้เลย พังเปล่า ๆ ทำให้ความเคารพในตัวเองของเราหมดไป UNLOCKMEN อยากบอกว่าให้สู้ต่อ เป้าหมายเรามีเท่าไหร่ก็มองไปให้ไกลเท่านั้น ให้มันเป็นแรงใจขับไล่ความขี้แพ้ไปให้ไกลไม่หวนคืน

อย่ากลัวเด็ดขาด

ยิ่งเราแพ้มามากเท่าไหร่ ใจก็ยิ่งสั่งให้เรากลัวที่จะเริ่มต้นครั้งใหม่เท่านั้น เราไม่ได้กลัวจะไม่สำเร็จ แต่เรากลัวที่จะกลายเป็นไอ้ขี้แพ้ในสายตาตัวเองและคนอื่นซ้ำ ๆ ทางที่จะชนะตั้งแต่ก้าวแรกคือการไม่กลัว ไม่กลัวที่จะเริ่มลงมือทำอะไรใหม่ ๆ ยิ่งเราพิจารณามาดีแล้วว่าเรามีอะไรตรงไหนที่พลาดและปรับปรุงมันอยู่ตลอดก็ยิ่งง่ายต่อการทำครั้งใหม่ให้ดีกว่าครั้งเดิมได้เรื่อย ๆ อยู่แล้ว

ใช้ศิลปะแห่งการรับฟังความคิดเห็น

โลกที่เราเชื่อฟังซ้ำ ๆ ว่าตัวเองแพ้ ๆ ๆ จนใครมาให้กำลังใจก็ไม่อินเอาเสียเลย หรือโลกที่เราบอกว่าเราทำได้แต่คนรอบข้างเอาแต่เหยียดหยามเราว่าเราทำไม่ได้หรอก โลกทั้ง 2 ใบนี้จำเป็นต้องใช้ศิลปะในการรับฟังของเรา ให้กรองเอาสิ่งที่วิจารณ์อย่างเป็นเหตุเป็นผลและมีประโยชน์ อะไรที่เราให้น้ำหนักแล้วว่าไอ้นี่มันดีแต่ด่าเราไม่ได้อยากให้เราดีขึ้นก็ปล่อยทิ้งไป อย่าได้เอามาใส่ใจเชียว แล้วเก็บเฉพาะสิ่งดี ๆ มาไว้สร้างเสริมพลังใจให้แข็งแกร่งห่างไกลจากใจที่ขี้แพ้ให้ได้สักที

ไม่อยากแพ้ไม่ได้แปลว่าต้องโอหัง

สิ่งที่ต้องระวังสำหรับการไม่อยากแพ้อย่างสุดท้ายที่อาจจะพาให้เรากลายเป็นขี้แพ้ที่น่าสมน้ำหน้าซ้ำ ๆ ก็คือความหยิ่งยโสโอหังของเรานี่เอง การอยากก้าวไปข้างหน้าไม่ได้แปลว่าต้องเชิดหัวชูคอให้สูงกว่าคนอื่นเสมอไป หรือแสดงท่าทางว่าแพ้ไม่ได้ ล้มไม่เป็นเท่านั้น การไม่เป็นไอ้ขี้แพ้คือการมองไปข้างหน้า และก้าวไปเรื่อย ๆ อย่างสุดความสามารถ เมื่อล้มก็ลุกให้ไว เรียนรู้ความผิดพลาดแล้วกระโจนลงไปเริ่มใหม่แบบไม่กลัวต่างหาก

ใครจะเรียกเรา “ไอ้ขี้แพ้” แค่ไหนก็ไม่สำคัญ สำคัญที่ใจเราต้องสู้ และอย่าปล่อยให้ตัวเองยอมรับว่าเราเป็นไอ้ขี้แพ้ รีบสลัดคำนี้หลุดออกจากหัวให้ไว ไม่ต้องชนะให้เร็วเท่าใคร ๆ ก็ได้แต่ที่สำคัญต้องสู้และไม่เอาความพ่ายแพ้มาติดไว้กับตัว ไป ไปสู้ UNLOCKMEN เป็นกำลังใจให้จิตวิญญาณนักสู้ในตัวผู้ชายทุกคน