People With Tattoos Are Bad People?! คนที่มีรอยสักคือคน”โหดร้าย” บอกเลยว่าไม่จริง

ก่อนที่จะขอนำเสนอเรื่องนี้ให้ชาว UNLOCKMEN ได้อ่านกัน หลายๆคนอาจจะเคยจะเคยประสบเหตุการณ์นี้กับตัวเองหรือคำบอกเล่าและเสียงสะท้อนจากคนรอบข้าง และนี่เป็นเพียงมุมมอง มุมมองนึงจากคนที่มีรอยสักที่พบเจอมาด้วยตัวเองตลอดชีวิต ซึ่งไม่ได้สนับสนุนหรือเป็นเสียงเรียกร้องขออนุญาตเพื่อให้ใครคนใดคนนึงไปสักแต่อย่างใด และไม่อยากให้ใครที่มีความคิดว่ากำลังจะสักมันด้วยอารมณ์ความอยากชั่ววูบ หรืออยากเพราะเห็นคนอื่นทำแล้วคิดว่ามันเท่ หยุดคิดสักนิดนึงก่อน คิดถึงอนาคต ว่าเวลามันเหมาะไหม วัยวุฒิเราพร้อมแล้วรึยัง และไตร่ตรองให้ดีในเรื่องของความรู้สึกของคนในครอบครัวและคนรอบข้างเช่นกัน

สายตาจากคนรอบข้างเวลาที่คุณเดินลงสระน้ำ เสียงของคนรอบข้างที่ไม่เข้าใจกับความหมายบนตัวคุณ ซึ่งแน่นอนว่าคุณไม่ได้คิดจะเรียกให้ใครมาเข้าใจหรือว่าคุณคงไม่แยแสกับเสียงรอบข้างอยู่แล้ว แต่เราอยากให้หลายๆ คนได้ลองทำความเข้าใจ และอ่านบทความนี้เพื่ออย่างน้อยใครบางคนที่กำลังมองว่า ศิลปะที่แรกมาด้วยความเจ็บปวด ในสายตาของสังคมนั้นคือ “บุคคลที่อันตรายและน่ากลัว”

ยินดีต้อนรับสู่ส่วนนึงของโลกที่ใครก็ตามมองว่าคนที่มีรอยสัก คือการจารึกและประกาศต่อสาธารณชนว่าผมเป็นคน “เลว” จากอดีตการที่ใครมีรอยสักนั้นอาจจะเป็นเครื่องตีตราว่าบุคคลคนนั้นมีความผิด ซึ่งสิ่งที่ผ่านมาอาจจะทำให้มุมมองนี้ฝังลึกลงไปว่า บุคคลใดที่ถูกตีตราด้วยน้ำหมึกนี้แล้วจะเป็นคนไม่ดีไปตลอดชีวิต แต่โลกก็ยังคงหมุนไปทุกวัน เมื่อกาลเวลาเปลี่ยนแปลงไป จากการตีตราบาปกลายเป็นงานศิลปะ หลายคนอาจจะพูดว่าคนดีๆ ที่ไหนเขาทำกัน งั้นเราขอลองสมมุติกลับไปว่า ถ้าคนรักหรือใครสักคนในชีวิตคุณ อาจจะเป็นแฟน ญาติพี่น้อง หรือคนที่เป็นส่วนนึงของชีวิตคุณ มีรอยสักโดยที่คุณไม่เคยเห็นมันมาก่อน แล้ววันนึงคุณเกิดเห็นเข้าโดยบังเอิญ คนคนนั้นจะกลายเป็นสิ่งเลวร้ายภายในชั่วข้ามคืนหรือไม่?

การเลือกปฏิบัติต่อคนที่มีรอยสักนั้น สำหรับบางคนแล้วมันก็ไม่ต่างกับการแบ่งชนชั้น หรือคนที่เหยียดผิวและเชื้อชาติเลยด้วยซ้ำ จริงๆ แล้วการดำเนินชีวิตของคุณไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าคุณมีรอยสักติดอยู่ที่ตัวหรือไม่ เงินเดือนของคุณก็ไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าคุณมีรอยสักอยู่บนตัวคุณมากเท่าไหร่ ในโลกปัจจุบันนี้ นักแสดงและนักกีฬาระดับโลกหลายๆ คนก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า การทำงานอย่างหนักต่างหากที่คือสิ่งที่จะพาคุณไปพบกับความสำเร็จ และรอยสักของพวกเขาก็ไม่ได้ฉุดให้ชีวิตเขาดำดิ่งลงแต่ประการใด คนที่มีรอยสักเหล่านั้น ยังคงเป็น พ่อ แม่ พี่ น้อง และเป็นลูกที่ดีได้

ทุกวันนี้มันจะเป็นการใจร้ายเกินไปรึเปล่า สำหรับบุคคลที่มีเพียงรอยสักเพราะรักงานศิลปะ หรือเพียงต้องการจดบันทึกเรื่องราวในชีวิตไว้บนร่างกายเพียงแต่ไม่ใช่บนกระดาษ กลับโดนชี้นิ้วใส่เป็นคนแรก ในเวลาที่มีสิ่งที่ไม่ดีเกิดขึ้น เพราะเขามีรอยสักบนร่างกาย

ดังนั้นเราลองเปิดใจและลองทำความเข้าใจกับ “รอยสัก” หยุดการลงโทษด้วยความคิดเดิมๆ ที่แบ่งแยกคนออกจากสังคมเพียงเพราะรูปลักษณ์ภายนอก เพราะต่อให้คุณถมดำทั้งตัว มันก็ไม่ได้หมายความว่าใจของคุณมันจะดำไปด้วย ปัญหามันอยู่ที่จิตใจไม่ใช่รอยสัก แม้ว่าคนนั้นจะเป็นคนที่นับถือในศาสนา เป็นคนมีความรัก มีความรู้สึก และอาจจะมีความสามารถมากกว่าบุคคลอื่นๆ ทั่วไปด้วยซ้ำ ฉะนั้นเราก็ไม่ควรคิดมากเกินไปจากสิ่งที่พวกเขาเหล่ากำลังนั้นเป็นอยู่ ก็คือมนุษย์ที่มีลมหายใจเช่นเดียวกับพวกเราทุกคน