NIHON STORIES: ‘Kimetsu No Yaiba’ เมื่อหน่วยล่าอสูรมุ่งหน้าสู่ย่านเริงรมย์

เนื้อเรื่องของดาบพิฆาตอสูรภาคต่อใน Anime ที่เน้นการผจญภัยใน ‘โยชิวาระ’ ย่านอโคจรที่มีกฎเกณฑ์ข้อบังคับเข้มงวดเหมือนด่านตรวจคนเข้าเมืองตามสนามบินในยุคปัจจุบัน อยู่ ๆ ดินแดนแห่งความรื่นเริงใจของบุรุษกลับเกิดเหตุการณ์แปลกประหลาด เหมือนกับว่ามีปีศาจร้ายออกอาละวาด หน่วยพิฆาตอสูรแห่งยุคไทโช จึงต้องตามหาต้นตอของปัญหา จัดการเหล่าร้ายร่วมกับ ‘อุซุย’ เสาหลักเสียง …และนี่คือเรื่องราวคร่าว ๆ ของ ดาบพิฆาตอสูรแอนิเมชันซีซัน 2: ย่านเริงรมย์

ต้องเกริ่นกันไว้ก่อนว่า NIHON STORIES ตอนนี้จะถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน ส่วนแรกคือการดื่มด่ำกับบรรยากาศของโยชิวาระในยุคไทโชที่ประชาธิปไตยเบ่งบาน อาจจะมีเนื้อหาที่ผู้รอชมแอนิเมชันอย่างใจจดใจจ่อแต่ไม่เคยอ่านมังงะไม่ควรได้รู้ตอนนี้ (เพราะจะเป็นการสปอยล์ให้เสียอารมณ์)

ส่วนที่สองคือพาร์ทที่สามารถอ่านได้โดยไม่ต้องกลัวว่าจะถูกเปิดเผยเนื้อเรื่อง เนื่องจาก UNLOCKMEN เตรียมแผนไว้ในอนาคตข้างหน้า กับโยชิวาระในยุคปัจจุบัน หากโควิด-19 จบลงเมื่อไหร่ สถานที่ในมังงะก็กำลังรอให้ทุกคนได้ไปเยี่ยมเยียนเพื่อย้อนรอยความยิ่งใหญ่ของย่านบันเทิงที่มีปีศาจสิงสู่อยู่ ณ ที่แห่งนั้น

*เนื้อเรื่องส่วนนี้มีการสปอยล์ต่อคนที่ยังไม่ได้อ่านมังงะ

เนื้อเรื่องของดาบพิฆาตอสูรเล่ม 9 เริ่มต้นกับบท ‘แผนแทรกซึมเข้าย่านเริงรมย์’ หากใครเคยอ่านบทความของ NIHON STORIES ก่อนหน้านี้ที่เล่าถึงประวัติศาสตร์ของดินแดนต้องห้ามโยชิวาระ จะรู้กันดีว่าบุรุษที่ต้องการเข้าเมืองนั้นไม่สามารถพกอาวุธ หรือเดินดุ่ม ๆ ไม่ดูตาม้าตาเรือเข้าย่านนี้ได้ หากจะทำอะไรบางอย่างนอกเหนือเพลิดเพลินกับสาวงามในโยชิวาระ ทุกอย่างต้องวางแผนไว้อย่างรอบคอบก่อนเสมอ

กฎข้อบังคับที่เข้มงวดตั้งแต่หน้าประตู ทำให้อุซุยที่พยายามเข้าโยชิวาระในฐานะลูกค้าเพื่อสืบข้อมูล แต่เขากลับไม่ได้อะไรมากมายกลับมา เพราะลูกค้าจะต้องอยู่ในที่ที่ควรอยู่ ไม่สามารถเข้าถึงพื้นที่สำหรับพนักงานภายในร้านน้ำชาหรือหอนางโลมได้ ถ้าจะสืบให้ลึกขึ้น ก็ต้องมีคนแฝงตัวเข้าไป ซึ่งคนที่จะต้องปลอมตัวเข้าสู่โยชิวาระ คือ ทันจิโร่ เซนอิทสึ และอิโนะสุเกะ

นักล่าอสูรต้องปลอมตัวเข้าสู่โยชิวาระพร้อมกับปลดอาวุธ ฝากดาบคู่ใจไว้ที่หนูล่ำ สัตว์เลี้ยงของอดีตนินจาเสาหลักเสียง สิ่งที่พวกเขาต้องทำคือตามหาเมียทั้ง 3 คนของอุซุย สายลับในย่านเริงรมย์ที่ขาดการติดต่อไปพักใหญ่

อุซุยที่เป็นชายหนุ่ม ตัดสินใจปลอมตัวเป็นนายหน้ารับซื้อเด็กจากครอบครัวยากจนที่เรียกกันว่า ‘เซเก็ง’ เพื่อนำไปเร่ขายต่อให้โรงน้ำชาโคมแดง คามาโดะ ทันจิโร่ พระเอกของเรื่อง ใช้ชื่อปลอมว่า ‘สึมิโกะ’ กลายเป็นเด็กสาวผมเข้มหน้าตาท่าทางซื่อ ๆ ไม่ต่างจากตัวตนจริงเท่าไหร่นัก (ซึ่งการปลอมตัวของเขาถือว่าล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง เพราะทุกคนในร้านต่างรู้ว่าเด็กใหม่สึมิโกะเป็นผู้ชาย)

ส่วนเซนอิทซึใช้ชื่อปลอมว่า ‘เซนโกะ’ ที่อุซุยให้โอก้าซังในหอนางโลมไปแบบฟรี ๆ เดินตามคนของหอนามโลมไปแบบงง ๆ หลังรู้ตัวเขารู้สึกเหมือนถูกหยามหน้า และมุ่งมั่นจะเป็นนางโลมอันดับหนึ่งให้ได้ (ลืมภารกิจไปชั่วขณะ) และ อิโนสุเกะ หมูป่ากล้ามล่ำใช้ชื่อว่า ‘อิโนโกะ’ แยกย้ายกันแฝงตัวเข้าไปในร้านน้ำชาหรือหอนางโลมต้องสงสัย 3 แห่ง คือ ‘ซึมะ’ แห่งโทคิโทยะ ‘มาคิโอะ’ แห่งโองิโมโตะยะ และ ‘ฮินะซึรุ’ แห่งเคียวโงคุยะ

ด้านสึมิโกะได้ข้อมูลว่าหอนางโลมที่ตนแฝงตัวอยู่ มีพี่สาวล้างมือหายตัวไปเยอะมาก พี่สาวล้างมือในที่นี้คือนางโลมที่หนีหายออกไปเฉย ๆ ไม่ได้จ่ายหนี้ให้กับร้านที่ตัวเองอยู่ ซึ่งเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นบ่อยในโยชิวาระ ในโลกของดาบพิฆาตอสูร พวกเธออาจหายหน้าเพราะถูกปีศาจลักไป แต่ในความจริงมีนางโลมจำนวนไม่น้อยหนีไปกับชายที่หมายตา เพราะไม่มีสาวงามคนไหนอยากทำงานขายบริการไปตลอดชีวิต

อีกหนึ่งสิ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับโยชิวาระในดาบพิฆาตอสูร คือประเด็นของเด็กฝึกในร้านน้ำชา พวกเธอจะต้องดูแลนางโลมและนางโลมระดับสูงอย่างโอยรัน สาวงามเมืองที่เลื่องลือว่างดงามที่สุด สาวงามที่สามารถชี้นิ้วสั่งเด็กในร้านได้ดั่งใจ สาวงามที่ต่อกรกับเจ้าของร้านได้ เพราะเธอคือบ่อเงินบ่อทองและสร้างชื่อเสียงให้ร้านยิ่งใหญ่ที่สุดในโยชิวาระ มีสิทธิพิเศษทางอาชีพอย่างการเลือกลูกค้าได้เองตามใจต้องการ โดยเรื่องราวของโอยรันในดาบพิฆาตอสูรจะถูกนำเสนอผ่าน ‘วาราบิฮิเมะโอยรัน’ สาวสวยแต่นิสัยร้าย ที่ตบเซนอิทสึ (ในคราบเซนโกะ จนกระเด็น)

ประเด็นเรื่องการไต่เต้าและการทำกับนางโลมเหมือนไม่ใช่มนุษย์ก็เป็นสิ่งที่ชวนหดหู่ ก่อนกิวทาโร่และอุเมะ (ดาคิ) จะกลายมาเป็นอสูร พวกเขาคือสองพี่น้องกำพร้าที่ใช้ชีวิตที่ต้องสู้ในโยชิวาระ กิวทาโร่เกิดมามีหน้าตาอัปลักษณ์ผิดปกติตั้งแต่เกิด ทว่าอุเมะกลับหน้าตาดีมีแววไปได้ไกลในย่านเริงรมย์ เธอเริ่มทำงานที่ร้านน้ำชา หมั่นรับแขกใช้หนี้ร้านไปเรื่อย ๆ ส่วนพี่ชายกลายเป็นคนรับจ้างทวงหนี้

เรื่องน่าเศร้าของสองพี่น้องยากจนเหมือนจะดีขึ้นเมื่อเริ่มมีช่องทางทำกิน ทว่าโศกนาฏกรรมก็ได้เกิดกับพวกเขาอีกครั้ง เมื่ออุเมะใช้ของมีคมแทงลูกค้าซามูไรจนตาบอด เจ้าของร้านและซามูไรจึงจับตัวเธอมาเผาทั้งเป็น กิวทาโร่จึงตามมาล้างแค้นด้วยการฆ่าคนที่ทำร้ายน้องสาวเธอทิ้ง ขณะที่กำลังโศกเศร้าและโกรธแค้นในโชคชะตา อสูรก็ได้โผล่เข้ามาพร้อมกับมอบความหวังเย้ายวนอย่าง ‘การเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง’

นั่นคือเรื่องราวของเด็กกำพร้าในโยชิวาระ ผู้มีชะตากรรมที่หดหู่เสียไม่น้อยไปกว่าใคร

โยชิวาระที่อดีตเคยรุ่งโรจน์ เวลานี้อยู่ในเขตไทโตะ จังหวัดโตเกียว เมืองหลวงของประเทศญี่ปุ่น ถ้าในอนาคตข้างหน้าสถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 ดีขึ้น และพวกเราสามารถไปเยือนเกาะญี่ปุ่นได้แล้ว และอยากจะตามรอยโยชิวาระและดาบพิฆาตอสูรอยู่ ก็อยากให้ลองแวะเวียนไปเยี่ยมชมโยชิวาระในปัจจุบันที่หากไม่บอกก่อนหรืออ่านภาษาญี่ปุ่นไม่ได้ ก็อาจเดินผ่านไปโดยไม่รู้ตัว

การเดินทางไปโยชิวาระแสนง่ายดายด้วยการนั่งรถไฟฟ้าลงสถานีมิโนวะ แล้วเดินชมบรรยากาศรอบตัวไปอีกพักหนึ่ง ให้มองหาปั๊มน้ำมันเล็ก ๆ กับต้นหลิวไม่ใหญ่ไม่เล็ก พร้อมกับหินก้อนหนึ่งแถวใต้ต้นไม้ หากเห็นเมื่อไหร่นั่นเท่ากับว่าเราเดินทางมาเกือบถึงโยชิวาระแห่งเอโดะแล้ว

เมื่อก่อนซุ้มประตูทางเข้าสวยงามเคยตั้งตระหง่านท้าทายยุคสมัย แต่พอเกิดเหตุแผ่นดินไหวครั้งใหญ่เมื่อปี 1923 ซุ้มโค้งทางเข้าก็พังครืนลงมา และเนื่องจากเขตโยชิวาระถูกล้มเลิกไปแล้วเหลือเพียงประวัติศาสตร์ รัฐบาลญี่ปุ่นจึงตัดสินใจไม่สร้างซุ้มประตูใหม่ ทิ้งไว้เพียงเสาหนึ่งต้นเขียนว่า Yoshiwara O-mon (ประตูใหญ่แห่งโยชิวาระ) เพื่อบอกผู้มาเยือนว่ากาลครั้งหนึ่งบริเวณนี้เคยมีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้นบ้าง

การเดินสำรวจพื้นที่ที่ถูกเปลี่ยนไปจนแทบจำไม่ได้ แต่พลางนึกว่าหน่วยพิฆาตอสูรและแก๊งทันจิโร่จะเดินผ่านตรงไหนบ้างก็คงเพลิดเพลินไม่หยอก ที่สำคัญอย่าลืมแวะ ‘โยชิวาระเบ็นไซเท็นโฮกุ’ ที่มีจุดสังเกตคือรูปปั้นเบ็นไซเทน หรือ เบ็นเท็น เทพีแห่งกวี อักษรศาสตร์ นาฏศิลป์ และดนตรี ที่ชวนให้ย้อนถึงวันเก่าอันแสนหดหู่ได้เป็นอย่างดี เพราะเมื่อโยชิวาระยังรุ่งเรือง นางโลมที่เสียชีวิตจะถูกนำร่างมารวมกันไว้บริเวณนี้

หากสิ้นสุดการรอคอยเมื่อไหร่  เราหวังว่าบทความของเราอาจชวนให้อินขึ้นกว่าเดิม และเป็นประโยชน์ในการสร้างจุดหมายในประเทศญี่ปุ่นสำหรับแฟน Demon Slayer ได้ไม่ทางใดก็ทางหนึ่งครับ