โอบกอดความเจ็บช้ำด้วย Radical Acceptance ทักษะป้องกันความทรมานแสนสาหัสของมนุษย์

เป็นความจริงที่ว่าชีวิตของทุกคนมีความไม่แน่นอนสูง เพราะการเปลี่ยนแปลงที่ไม่คาดฝันสามารถเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา วันหนึ่งเรากับแฟนกำลังไปกันได้ดี วันรุ่งขึ้นอาจถูกบอกเลิกแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยก็เป็นได้ ซึ่งการเปลี่ยนแปลงที่ไม่น่าพอใจมักสร้างความเจ็บปวดให้กับคนไม่มากก็น้อย และพอเราเจอกับเหตุการณ์แบบนี้กันบ่อย ๆ มันก็สร้างบาดแผลหยั่งลึกในจิตใจให้เราได้เหมือนกัน

UNLOCKMEN เลยอยากมาแนะนำวิธีการรับมือกับความทรมานที่ชื่อว่า Radical Acceptance ซึ่งเป็น Distress Tolerance Skill ที่จำเป็นมากสำหรับปี 2021  

WHAT IS RADICAL ACCEPTANCE ?

Radical Acceptance เป็นหนึ่งในทักษะที่อยู่ใน Dialectical Behavioral Therapy (DBT)  วิธีการทำจิตบำบัดรูปแบบหนึ่งที่พัฒนาโดย Marsha M. Linehan นักจิตวิทยาชาวอเมริกัน โดย Radical Acceptance จะหมายถึง ความสามารถในการรับรู้ความทรมานทางกายและใจ และทำใจยอมรับมันได้ทั้งหมด

ซึ่งทักษะนี้จะช่วยให้เราสามารถเผชิญหน้ากับอารมณ์หรือเหตุการณ์ที่สร้างความเจ็บปวดได้ดีขึ้น รักษาอารมณ์ของเราในช่วงที่เจอความเจ็บปวด ช่วยให้เราก้าวข้ามสถานการณ์ที่ยากลำบากได้ง่ายขึ้น พร้อมลดความทุกข์ทรมานที่ไม่จำเป็นให้เราใช้ชีวิตได้ง่ายขึ้นด้วย 

HOW TO PRACTICE RADICAL ACCEPTANCE ?

เมื่อ Radical Acceptance เป็นเหมือนกับ Survival Kit ที่จะช่วยให้เรารอดจากความวายป่วงของปัจจุบันได้ เราเลยอยากมาแนะนำวิธีการฝึกสกิลนี้กันหน่อย รับรองว่า ถ้าลองนำไปทำกันดูแล้ว ทุกคนจะกลายเป็นคนที่อึดถึกทนมากขึ้นกว่าเดิมอย่างแน่นอน  !!

Pain is inevitable. Suffering is optional. 

เวลาที่เราเจอกับเหตุการณ์แย่ ๆ สิ่งที่หลายคนมักทำกันก็ คือ การจมอยู่กับอารมณ์ที่เกิดขึ้น ซึ่งมาในรูปแบบของการคุยกับตัวเองด้วยคำพูดแง่ลบ เช่น “ทำไมเราถึงต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย” “เรื่องแบบนี้ไม่ควรเกิดขึ้นเลย” “มันควรออกมาเป็นอีกแบบหนึ่งสิ” ฯลฯ คำพูดเหล่านี้มักลดความสามารถในการรับมือกับปัญหาของเรา เพราะมันสร้างอารมณ์ที่มาขัดขวาง เช่น หงุดหงิด โกรธ เครียด เศร้า ฯลฯ ซึ่งการยอมรับความจริงที่เกิดขึ้นจะช่วยแก้ปัญหานี้ได้ เช่น ยอมรับว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องที่เราควบคุมหรือเปลี่ยนแปลงไม่ได้ หรือ ยอมรับว่าตัวเองไร้ความสามารถในการแก้ปัญหา เป็นต้น     

The emotion that can break your heart is sometimes the very one that heals it.

มนุษย์ไม่สามารถหลีกหนีจากอารมณ์ของตัวเองได้ และการยิ่งเก็บยิ่งกดมันเอาไว้ ก็ยิ่งทำให้มันกวนใจเรานานขึ้นกว่าเดิม และถ้าวันหนึ่งเราเก็บกักอารมณ์ไม่อยู่แล้ว เหตุการณ์ที่ไร้ความรับผิดชอบอาจเกิดขึ้นได้เหมือนกัน เพราะฉะนั้น เราควรยอมรับความรู้สึกด้านลบที่เกิดขึ้นในใจ และหาแรงบันดาลใจที่เกิดขึ้นจากอารมณ์เหล่านั้น เราอาจแต่งเพลงหรือทำงานศิลปะที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์ของเรา หรือ พยายามเรียนรู้จากอารมณ์ที่เกิดขึ้น สิ่งเหล่านี้จะช่วยให้เรารู้สึกดีขึ้นกว่าเดิมได้          

The real man smiles in trouble, gathers strength from distress, and grows brave by reflection.

การแสดงออกทางสีหน้า (Facial Expression) ส่งผลต่ออารมณ์และสภาพจิตใจของเรา ดังนั้นเวลาเจอปัญหา อย่าทำหน้าบูดบึ้ง แต่จงยิ้มรับแทนจะดีกว่า การยิ้มช่วยให้เราเกิดความผ่อนคลายมากขึ้น รู้สึกพึงพอใจมากขึ้น และสามารถต่อสู้กับอารมณ์แง่ลบได้ดีขึ้น      

You are what you do not what you say you’ll do.

คำพูดเพียงอย่างเดียวคงไม่สามารถทำให้เราเปลี่ยนแปลงตัวเอง หรือ ยอมรับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นได้ มันต้องมีการลงมือทำในสิ่งที่ควรทำด้วย จึงจะเห็นผล

ลองทำลิสต์พฤติกรรมที่เราจะปฏิบัติเมื่อยอมรับความจริงได้แล้ว จากนั้นให้ลองทำพฤติกรรมเหล่านั้นดู แล้วเราอาจพบว่า การยอมรับความจริงไม่ใช่เรื่องยากอย่างที่คิด        

Accept your feelings. Know your purpose. And do what needs to be done.

ต้องเข้าใจก่อนว่าการยอมรับไม่เท่ากับการกำจัดอารมณ์แง่ลบออกไปจากชีวิต แต่การยอมรับ คือการมองว่าเรื่องต่าง ๆ เกิดขึ้นได้เป็นธรรมชาติ เช่น ความผิดหวัง เหตุการณ์ไม่คาดฝัน ฯลฯ ดังนั้น ในระหว่างที่เราพยายามยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น แล้วเกิดมีความคิดไม่ยอมรับความจริงเกิดขึ้นมา เราก็ต้องยอมรับความคิดที่แทรกขึ้นมานั้นได้ด้วย ไม่ใช่โทษตัวเองที่เกิดความคิดแบบนั้น และที่สำคัญ คือ เราต้องไม่ลืมเป้าหมายในชีวิตของตัวเอง เพราะเมื่อเราเจอกับปัญหา เป้าหมายเหล่านั้นจะช่วยสร้างแรงจูงใจในการฟันฝ่าอุปสรรค์ต่อไปได้      

สุดท้าย ถ้าปัญหาชีวิตของเราเกี่ยวข้องกับคนอื่น ควรมีการพูดคุยร่วมกันเพื่อให้เกิดการแก้ปัญหา เพราะเมื่อต่างฝ่ายต่างไม่พูดคุยกันแล้ว ปัญหาที่ต้องแก้ร่วมกันก็อาจไม่อยู่ใน spotlight และปัญหานั้นอาจทำให้เกิดพฤติกรรมที่ทำลายความสัมพันธ์และความเป็นกลุ่มเป็นก้อนของทีมได้               

Appendix: 1 / 2