“พี่คิดว่ามันไม่เจ็บ ชา ๆ ไม่รู้จะอธิบายยังไง แต่พอเราโตขึ้นความรู้สึกมันจะย่อยยากขึ้น” พอโตขึ้น เจออะไรหลายอย่างมากขึ้น เวลาพูดคุยกับคนรอบข้าง คำพูดแปลก ๆ รสชาติขมฝาด มักจะโผล่มาให้ได้ยินบ่อย ๆ จะว่าเป็นคำคมก็ไม่เชิง แต่คิดว่าเป็นคำอธิบายนอกพจนานุกรมที่เมื่อมาใช้แล้วตรงความจริงมากกว่า เออ ก็แปลกดี อย่างเมื่อวานนี้เราได้ยินคำว่า “ความรู้สึกย่อยยาก” ศัพท์ที่ไม่ใช่คำพูดทางการแพทย์ แต่ฟังแล้วรู้สึกเสียดแทงเหมือนบางอย่างในชีวิตหล่นหายไปจากคำอธิบาย แล้วก้มหน้ายอมรับต่อว่าเป็นความจริง ไม่ว่ามันจะเป็นเรื่องอะไรก็ตามที่เข้ามาในชีวิตเรา วันหนึ่ง “เวลา อายุ ประสบการณ์” จะทำให้มันย่อยยากขึ้นอย่างที่บอก และทั้งหมดจะลงท้ายด้วยคำตอบว่า “This too shall past” หรือแล้วมันจะผ่านไป เมื่อ “ใหม่” ทุกอย่างย่อยง่ายเสมอ ถ้าเปรียบอะไรสักอย่างเข้ากับการกินและระบบการย่อยอาหารทางกายภาพ สิ่งที่ “ย่อยง่าย” ก็คือสิ่งที่ดูดซึมได้ง่าย กินแบบไหนก็รับเข้าไปแบบนั้น แสดงออกมาแบบนั้นให้เห็นชัดเจน ความรู้สึกก็เช่นเดียวกัน วันที่ทุกอย่างดูใหม่ไปหมด เรารู้สึกวูบไหวกับทุกอย่างที่เข้ามาปะทะง่ายและแสดงออกต่อมันชัดเจน เจอคนทำตัวแย่ ๆ ใส่หรือทำให้ไม่พอใจ ก็แค่รู้สึกเกลียด เจอคนทำดีด้วยก็แค่รู้สึกรักและดีตอบ โหมใส่มันแบบตัว ๆ ทุกอย่างอ่านง่าย เข้าใจง่าย