“เพราะร้านเกมไม่ใช่สถานที่ แต่คือ (เกมเมอร์) ทุกคน!” รวมเรื่องเล่าสุดพีคผ่านจอยสติ๊กและแป้นคีย์บอร์ด

เมื่อวันที่ 12 กันยายน 2022 ที่ผ่านมา เป็นวันแห่งชาติของเด็กที่โตมากับยุควิดีโอเกมล่ะ ในทางสากลมีชื่ออย่างเป็นทางการสุดยิ่งใหญ่ว่า National Video Games Day ซึ่งเป็นการเฉลิมฉลองให้กับการถือกำเนิดของ Video Games ย้อนกลับไปไกลตั้งแต่สมัย ค.ศ. 1940 ที่เครื่องเล่นเกมเครื่องแรกของโลกในชื่อ Nimatron ซึ่งถือกำเนิดพร้อมเปิดตัวในงาน World’s Fair

แต่เราจะขอ Skip ไทม์ไลน์ช่วงเวลาประวัติศาสตร์การถือกำเนิดเกม ที่มีชื่อของบริษัทตามนานเกมจากญี่ปุ่น Atari หรือการถือกำเนิดของเครื่องคอนโซลเล่นในบ้านเครื่องแรก โดย Ralph Baer ‘บิดาแห่งวิดีโอเกม’ ออกไป แล้วมาพูดถึงวัฒนธรรมของ ‘ร้านเกม’ ในประเทศไทยกัน

‘เด็กเกาะเบาะ’, ‘รุ่นพี่ขี้อวด’, ‘เจ้าของร้านสุดเฮี้ยบ’, ‘น้องผู้หญิงคนสวยที่ปรากฎว่าเป็นลูกเจ้าของร้านคนเมื่อครู่’ วัฒนธรรมร้านเกมในประเทศไทยบรรจุผู้คนที่มีความหลากหลายและเป็นปัจเจกจนคาดเดาอะไรแทบไม่ได้ ใครบอกว่าเด็กเข้าร้านเกมทุกคนต้องมีภาพลักษณ์แบบเนิร์ด ๆ ใส่แว่นหนา ๆ เหมือนกันเป็นแม่พิมพ์ ผมขอเถียงขาดใจ และสถานที่แห่งนี้ก็มีสิ่งต่าง ๆ เกิดขึ้นมากมาย ที่บางครั้งก็ทำให้เหวอว่านี่เราอยู่ร้านเกมกันจริง ๆ รึเปล่า

เพียงเดินเข้าร้านเกมไปในวินาทีแรกคุณก็จะได้รับความเร่าร้อน จากคำสบถที่อุดมไปด้วยสัตว์ป่าราวกับอยู่สวนสัตว์เขาเขียว หรือถ้าพีคกว่านั้นอาจจะมีสงคราม (ที่ไม่มีใครอยากให้เกิด) กำลังครุกกรุ่นอยู่ ทุกร้านเกมมีเรื่องเล่าเป็นของตัวเองเสมอ (และขอบอกก่อนว่าไม่ใช่ทุกร้านที่จะระอุแบบที่เรากล่าวมา) แต่ถ้าจะให้ UNLOCKMEN เป็นคนเล่าเองก็คงจะสนุกไม่พอ เราจึงทำการเจาะอินไซต์ตระเวนสัมภาษณ์เหล่าเกมเมอร์ ที่มีความทรงจำเกิดขึ้นในร้านเกมของพวกเขากัน

ไจแอนท์ Video Creator

สมัยมัธยมปลายช่วงนั้นเกมส์ HON กำลังมาเเรง ก็มีรายการเเข่งขันเพื่อชิงเงินรางวัลที่ร้านเกม เลยนัดเพื่อน ๆ ในทีมซ้อมเล่นที่ร้านทั้งวันทั้งคืน กินนอนในร้านเกมเลย ยกเว้นแค่ตอนอาบน้ำเท่านั้น

มีอยู่วันนึงที่เล่นกันถึง 8 โมงเช้า เพื่อน ๆ ก็เลยพักนอนหลับคาโต๊ะคอมยกเว้นเราคนเดียว แล้วจู่ ๆ ก็มียายเเก่ ๆ คนหนึ่งเปิดประตูมาถามหาหลาน ตะโกนเรียกหาคนชื่อ ‘บอล’ ซึ่งในกลุ่มมีเพื่อนที่ชื่อนี้ก็เลยปลุกมันให้ตื่น เเล้วบอกว่ายายมาตามกลับบ้าน ไอบอลก็ตื่นเบบงัวเงีย ตายังลืมไม่สุดเเล้วก็กลับไปพร้อมกับยาย … 

ไม่เกินหนึ่งชั่วโมงต่อมา ไอบอลก็กลับมาเเล้วบอกว่า “ที่กลับไปด้วยใครก็ไม่รู้” กว่าจะรู้สึกตัวก็ถึงหน้าบ้านเเล้วว่าไม่ใช่ยายกู ชื่อเหมือนกันเฉย ๆ จนทุกวันนี้ก็ยังล้อมันเลยว่า ‘บอลสองยาย’

Fev. Game : Hon ,Point bank, SF ,C9

ท๊อป Writer

พีคแรกคือเคยรอเล่นเกมจนจะถึงคิวเรา แล้วคนที่เล่นก่อนหน้าดันขอต่อเวลา เพิ่ม 10 บาท  โคตรเซ็ง ส่วนพีคที่สองที่จำได้ไม่ลืม คือแม่เพื่อนบุกร้านเกมเพื่อมาตามเพื่อนกลับบ้าน เพื่อนก็ดื้อไม่ยอมกลับซะที ก็เจอไม้แขวนเสื้อฟาดเข้าไป จนเพื่อนคนนั้นถึงกับลั่นวรรคทองออกมาว่า “เพื่อนเต็มร้านขนาดนี้ แม่ไว้หน้าลูกบ้าง”

Fev. Game : Winning Eleven / Twisted Metal / Syphon Filter / Marvel vs Capcom / Tekken 3 / Tony Hawk’s

เจด Content Creator

ตอนนั้นไปเล่น Counter Strike ที่ร้านคอม แต่โดนล็อกรหัสให้เข้าไปเล่นด้วยไม่ได้ ซึ่งมีเราแค่คนเดียวที่ไม่มีใครยอมบอกรหัส ตอนนั้นหัวร้อนมากเลยต่อยกับคนครีเอตด่าน เกิดความชลมุนจนคนในร้านต้องเข้ามาห้าม  

Fev. Game : Winning Eleven, Marvel Vs Capcom, Counter Strike, Red Alert 2, Smack Down, Dance Dance Evolution, Resident Evil 2

บุ๊ค Graphic Designer

ตอนนั้นจำได้เลย ยังเด็กมากประมาณประถมได้ อารมณ์แบบมาโรงเรียนเช้าเลยยังไม่อยากเข้าเรียน เพื่อนก็ชวนกันไปเล่นเกม ในร้านจะเป็นตึกแถวท้ายซอยโรงเรียน พอเข้าไปถึงก็เจอรุ่นพี่ ป.6 นั่งเล่นอยู่ แม่งมีอยู่สองเครื่องเอง ฟีลบ้าน ๆ มาก ๆ ไฟสลัว ๆ หน่อย แต่ที่ทำให้ตื่นตาตื่นใจที่สุดเลยคือ มีพี่ ๆ แม่งนั่งเล่นเกม ‘เป่ายิงฉุบแก้ผ้า’ กันอยู่ เป็นเกมที่เปิดโลกเราโคตร ๆ มันคือเกมที่ไม่ซับซ้อนอะไรเลย มีแค่ภาพเซนเซอร์แต่ละจุดของร่างกายผู้หญิง แล้วให้เป่ายิ้งฉุบไปเรื่อย ๆ ถ้าเป่าชนะ ผู้หญิงคนนั้นก็จะค่อย ๆ เปิดทีละส่วน แต่ถ้าเป่าแพ้ ก็ค่อย ๆ กลับมาใส่เสื้อผ้าเหมือนเดิม สำหรับเด็กนักเรียนโรงเรียนชายล้วนแล้ว ตอนนั้นแม่งอย่างว้าว!

Fev. Game : Counter Strike น่าจะเป็นเกมส์ที่เล่นบ่อยที่สุด “พร้อมจะเจอกันมานานแล้ว” “เผ่นเป็นป่าลาบเลย” เป็นเสียงในเกมส์ที่โคตรชอบแม่งโคตรจะไทย ชอบฟีลลิ่งเวลาแหกปากกับเพื่อน ที่ช่วยกันดูหน้าหลัง เวลาใครโดนยิงตายไปแล้ว แล้วช่วยกันดูฝั่งตรงข้ามให้   พูดแล้วก็อยากเล่นขึ้นมาเลย

เกม Photographer

สมัยมหา’ลัยเข้าไปเล่นเกมในร้านใต้หอพักกับเพื่อนตอนดึก ในร้านคนน้อย เนื่องจากดึกแล้วเลยมีแค่ผมกับเพื่อน และน้อง LGBT คนหนึ่งที่ไม่ได้มาด้วยกัน นั่งเล่นเกมอยู่เบาะถัดไปห่าง ๆ พอเล่นเกมผ่านไปสักพัก เหมือนน้องคนนั้นเขาจะหัวร้อนจากการเล่นเกม จู่ ๆ เขาก็เริ่มด่าฝั่งตรงข้ามผ่านไมค์หูฟัง เสียงดังมาก และยาวเป็นชุด เท่าที่จำได้ใจความว่า “มึงสิไอsus อิhere หน้าhee มึงเอาheeไปรูดเสาไป อิdok” ด่าแบบนี้ด้วยน้ำเสียงอาฆาตและดังลั่นวนซ้ำประมาณ 3-4 รอบ เพื่อนกับผมมองหน้ากันและส่งสัญญาณว่าพวกเราเลิกเล่นเกมและไปจากร้านนี้กันเถอะ

Fev. Game : Winning Eleven / Battle Field

ทีม Musician

เห็นคนขโมยเงินกันต่อหน้าต่อตา เป็นวัยรุ่นที่อยู่ในร้านเกมนี่ล่ะ วันนั้นมีผู้ใหญ่คนหนึ่งเข้ามาใช้บริการทำงานอะไรสักอย่าง แล้วเงินที่ที่เขาพกมาตรงกระเป๋ากางเกงมันโผล่ออกมา วัยรุ่นพวกนี้เห็นเลยวางแผนทำเป็นต่อยกันเล่น ๆ เพื่อที่จะล้มแล้วจะได้กลิ้งไปหยิบเงินนั้นมา 

เราก็เห็นทุกเหตุการณ์แต่ด้วยความที่เราเป็นเด็กน้อยมาก ก็ไม่ได้ทำอะไรนอกจากยืนดู ในขณะที่ผู้ใหญ่คนนั้นจะจ่ายเงินค่าบริการ พอล้วงไปที่กระเป๋าหลังของกางเกงยีนส์ก็พบว่าเงินไม่อยู่แล้ว หลายบาทอยู่นะ เขาก็โวยวายเยอะเลย แต่วัยรุ่นกลุ่มนั้นได้ออกไปจากร้านเกมส์สักพักแล้ว เป็นประสบการณ์ที่ตื่นเต้น ตกใจ ทำอะไรไม่ถูก

Fev. Game : เกมส์ที่ประทับใจ ถ้าตอนเด็กเลยคือ Counter Strike เพราะเป็นเกมแรกที่เริ่มเล่นเลย ต่อมาก็จะเป็น Ragnarok พอช่วงมหาลัย ก็จะเป็น Left 4 Dead ตามวัย

แล้วเรื่องเล่าในร้านเกมของคุณล่ะเป็นอย่างไร เชื่อว่าหลาย ๆ เรื่องต้องสนุกกว่าในเกมที่กำลังเล่นอยู่แน่นอน