WHEN LIFE GETS ROUGH: 5 หนังรับมือความสูญเสีย เมื่อเราหลีกเลี่ยงการพลัดพรากไม่ได้

ความสูญเสียเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับชีวิตของคนเราอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเสียความสัมพันธ์ การจากไปของใครสักคนตามอายุขัย การจากไปอย่างกระทันหัน หรือการพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก แต่ละคนต่างมีเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ที่แตกต่างกัน เราเลยไม่อาจให้ใครมาทำความเข้าใจได้แบบ 100% UNLOCKMEN ชวนหนุ่ม ๆ มาซึมซับเรื่องราวร้าวรานนี้ผ่าน 5 หนังแห่งความสูญเสีย เพื่อให้ได้เตรียมตัวต่อสิ่งที่จะเกิดขึ้นได้แบบทันท่วงที

Manchester by the Sea (2016)

Director : Kenneth Lonergan

ใช่ว่าทุกคนจะรับมือกับปัญหาทางอารมณ์ได้เท่ากัน เราไม่อาจนิยามได้ว่าเหตุการณ์ไหนร้ายแรงกว่ากัน บางคนเลือกที่จะยืนหยัดต่อสู้ บางคนเลือกที่จะปิดผนึกมันไว้ในก้นบึ้งของความคิด บางคนเลือกที่จะวิ่งหนีมันไปให้ไกล Lee Chandler เองก็เลือกวิธีนั้นเขาหนีเรื่องราวแสนเจ็บปวดที่เขาต้องเผชิญ ด้วยการไปให้ไกลจากเมือง Manchester (เป็นเมืองที่อยู่ในรัฐ Massachusetts, USA ไม่ใช่เมือง Manchester ในอังกฤษแต่อย่างใด)

แต่เขาก็ไม่อาจหลีกหนีไปได้ตลอด ในวันที่ได้รับข่าวร้ายเรื่องพี่ชายที่จากไป เขากลับมาร่วมงานอันเศร้าโศกนี้แล้วพบว่าลูกของพี่ชายต้องมาอยู่ในความดูแลของเขาด้วย ลำพังดูแลตัวเองก็ไม่ค่อยจะไหว มาดูกันว่าเขาจะสามารถ Handle เรื่องราวทั้งหมดนี้ด้วยตัวคนเดียวได้อย่างไร

แม้เนื้อเรื่องจะฟังดูหนักหน่วง แต่ด้วยการแสดงที่เป็นไปอย่างธรรมชาติ ทำให้เราค่อย ๆ ซึมซับเรื่องราวของพวกเขาอย่างไม่เร่งรีบ ทำความเข้าใจในทุกปัญหาที่เขาต้องเผชิญ และเมื่อดูจบอาจจะเป็นเราเองนี่แหละ ที่สัมผัสได้ถึงความร้าวรานข้างในของตัวละครได้จริง ๆ

The Pianist (2002)

Director : Roman Polanski

เรื่องราวของนักเปียโน Wladyslaw Szpilman ที่ต้องมาเผชิญกับความโหดร้ายของสงครามโลกครั้งที่สองและสงครามชาติพันธุ์ เมื่อเมืองบ้านเกิด Warsaw ใน Poland ได้ถูกกองทหารของนาซีเข้ามาโจมตีและยึดเมืองนี้ไว้ ชะตาชีวิตของครอบครัวชาวยิวจึงไม่อาจอยู่อย่างสงบสุขได้เหมือนเดิมอีกต่อไป โดยเนื้อเรื่องหลักเป็นเรื่องราวของ Wladyslaw ที่ต้องเผชิญกับภาวะสงครามและต้องหาทางเอาตัวรอดเพื่อไปเจอกับครอบครัวที่พลัดพรากกัน ดูจบแล้ว เราอาจจะรู้สึกถึงความโหดร้ายของสงครามมากขึ้น เมื่อมองจากมุมของประชาชนอย่างครอบครัวนี้

21 Grams (2003)

Director : Alejandro G. Iñárritu

หนังเล่าเรื่องราวของความตายหลากหลายรูปแบบผ่านตัวละคร 3 คน ตัวละครที่เป็นกุญแจสำคัญอย่าง Paul Rivers (Sean Penn) ประสบอุบัติเหตุและต้องการหัวใจใหม่ มองดูเป็นความหวังที่ริบหรี่เอามาก ๆ เพราะหัวใจมันไม่ใช่ของซื้อของขายที่หากันได้ง่าย ๆ แต่แล้วความหวังของเขาก็สว่างวาบขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อมีคนบริจาคหัวใจให้เขา นั่นคือ Cristina (Naomi Watts) ที่เลือกบริจาคหัวใจของสามีตัวเองที่จากไปให้กับใครสักคน ที่หวังว่าจะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งกับเขา

หลังจากเธอเสียสามีไป ชีวิตของเธอก็เละเทะตามประสาของคนที่สูญเสียสิ่งที่ตัวเองรักไป และตัวละครสุดท้ายคือ Jack (Benicio Del Toro) ที่เข้ามาผูกเรื่องราวให้เราเห็นถึงเรื่องราวของความสูญเสียต่อการจากไป การใช้ชีวิตของคนที่ต้องอยู่ต่อบนความเจ็บปวด

หนังจะเล่าเรื่องสลับไปมา ถือว่าต้องตั้งใจดูระดับนึง ต้องชื่นชมการแสดงของทุกตัวละครด้วย ที่สามารถถ่ายทอดความเจ็บปวดออกมาให้เราได้รับรู้ได้แบบเรียลเอามาก ๆ หากดูจบรับรองว่าต้องได้อะไรบางอย่างกลับไปให้ขบคิดกันอย่างแน่นอน

Babel (2006)

Director : Alejandro G. Iñárritu

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ถูกเอาไปเปรียบเทียบกับ 21 Grams บ่อยมาก ๆ ก็เพราะว่ามีผู้กำกับคนเดียวกันไงล่ะ เรื่องราวความสูญเสีย ความเจ็บปวดที่สะท้อนจากหลายมุมมองของตัวละคร ที่มีจุดเชื่อมโยงของปมความเจ็บปวดที่ยุ่งเหยิงที่ทุกคนต้องเผชิญนี้ คู่รักที่สูญเสียลูกไป จึงตัดสินใจออกไปเที่ยวโมร็อกโกเพื่อเยียวยาตัวเอง การเดินทางไปท่องเที่ยวนั้นเกือบจะไปได้ด้วยดี แต่แล้วกระสุนปริศนาดันวิ่งเข้าหาภรรยาของเขา และครอบครัวอีกซีกโลก สาวใบ้ที่อาศัยอยู่กับพ่อ หลังการจากไปของแม่ แต่เธอกับพ่อก็ไม่เคยอยู่ร่วมกันได้สนิทใจแบบครอบครัวอื่นเลย

อ่านเรื่องย่อดูก็อาจจะงง ๆ ว่าแต่ละตัวละครมันจะมาเกี่ยวกันได้ยังไง เอาเป็นว่าต้องลองดูเอง ไม่งั้นมันจะเข้าข่ายสปอยล์เอาได้ ความสัมพันธ์ของแต่ละตัวละครที่วนเข้าหากันเป็นวงกลม จะทำให้เราเข้าใจถึงที่มาของความสูญเสียที่ถูกส่งต่อกันเป็นทอด ๆ ว่ามันแทรกซึมเข้าไปในจิตใจมนุษย์แล้ว มันไม่สามารถออกไปได้ง่ายเหมือนตอนมันเข้ามาเลย

A Monster Calls (2016)

Director : J.A. Bayona

ปกของเรื่องชวนให้คิดว่านี่เป็นหนังสำหรับเด็กน้อย หนังครอบครัว เอาไว้ดูพร้อมพ่อแม่อย่างแน่นอน เนื้อเรื่องของมันดำเนินเรื่องด้วยเด็กน้อยก็จริง แต่เรื่องราวของมันไม่เด็กเอาเสียเลย เพราะเป็นการสะท้อนถึงสภาพจิตใจของใครสักคนที่อ่อนแออย่างหนูน้อย Conor ที่โดนแกล้งจากที่โรงเรียนเป็นประจำ แถมแม่ยังต้องต่อสู้กับโรคร้ายและรู้ดีว่าจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่นานนัก เลยต้องมาอยู่กับยายที่ไม่ค่อยจะอ่อนโยนกับเขาสักเท่าไหร่

วันดีคืนดีเขาเจอกับปีศาจตนหนึ่งที่มาหาเขาถึงหน้าต่างห้องนอน มันไม่ได้มาเพื่อทำร้าย แต่มาเพื่อเล่าเรื่องให้เขาฟังอยู่หลายคืน ด้วยสภาพจิตใจที่ไม่ได้ถูกหล่อหลอมด้วยความรักความอบอุ่นมากนัก เขาไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวปีศาจอย่างที่เด็กคนอื่นเป็น มาดูกันว่าสุดท้ายแล้ว เขากับเจ้าปีศาจนั้นจะอยู่เป็นเพื่อนเล่านิทานให้กันไปถึงตอนไหน

ความเจ็บปวดของผู้ที่ต้องอยู่รับมือกับสูญเสีย คือการที่ต้องดำเนินชีวิตต่อไปโดยไม่มีสิ่งที่รักไว้ในสายตาอีกต่อไปแต่หากเรารู้จักรับมือกับเรื่องราวเหล่านี้ได้ในวิธีของเราเอง จะช่วยให้ความเจ็บนั้นบรรเทาลงและหายไปในสักวันหนึ่ง