ผมเบื่อคนขี้แซะ! “5 หนทางรับมือคนขี้แซะ” ที่ขยันแขวะจนน่ารำคาญ

ในยุคที่การเป็นคนขี้แซะเหมือนจะคูล เพราะเที่ยวแสดงความคิดเห็นไปทั่วว่าตัวเองมีอารมณ์ขัน ช่างจิกกัด และกำลังต่อต้านอะไรบางอย่างอยู่ UNLOCKMEN ว่าการแซะก็เป็นสิทธิส่วนบุคคลที่พึงจะกระทำได้ แต่ก็เป็นสิทธิของเราเช่นกันที่จะตะโกนในใจว่า “โคตรรำคาญเลยเว้ย!” แซะอะไรนักหนา แถมบางทีที่แซะก็ไม่ตลก ไม่ขำ ไม่เกิดประโยชน์ใด ๆ เราเข้าใจว่าการอยู่ท่ามกลางสมรภูมิการแซะอันดุเดือด อาจทำให้เรากระอักเลือกตายได้ วันนี้เราเลยเอา 5 วิธีรับมือกับคนขี้แซะมาฝากกัน

รุ่นใหญ่ใจต้องนิ่ง

วิธีรับมือการแซะอันดับต้น ๆ ก็คืออยู่เฉย ๆ นิ่ง ๆ เข้าไว้ ยิ่งเป็นการแซะผ่านโซเชียลมีเดียที่ไม่รู้ว่าเขาแซะใครยิ่งไม่ต้องหัวร้อนไปอ้าแขนรับโดยคิดว่าเขาแซะเราให้เสียเวลา หรือต่อให้รู้ทั้งรู้ว่าเขาแซะเราก็ปล่อยเขาไปตามมีตามเกิด ถ้าเขาหวังดีอยากให้เราปรับปรุงอะไรจริง เขาคงมาบอกเราตรง ๆ ไม่มัวมาแซะมาแขวะให้ไม่เกิดประโยชน์อย่างนี้ การทำอย่างนี้ก็อาจแปลได้ว่าเขาไม่ได้แซะเรา ปล่อยผ่านไป หรือถ้าเขาแซะเราแต่ไม่มาบอกเราตรง ๆ ก็ยิ่งปล่อยผ่านได้เลย เพราะเขาแค่หวังสนุก ไม่ได้หวังดีแต่อย่างใด!

แซะต่อหน้าก็ต้องโต้ตอบกันต่อหน้า

แซะผ่านโซเชียลมีเดียก็แล้วไป มันจับมือใครดมไม่ได้ว่าเขาไปเห็นอะไรมา แล้วต้องการพูดถึงอะไรกันแน่ แต่การที่เขาแซะตรง ๆ ในวงสนทนาที่เราก็อยู่ตรงนั้นด้วย แล้วเรารู้สึกว่าไม่ว่ามันจะแซะใครนี่ก็ชักจะเลยเถิดไปแล้ว เราก็จำเป็นต้องบอกเขาอย่างสุภาพที่สุด โดยไม่ต้องดราม่าอะไรสไตล์รุ่นใหญ่ อาจจะพูดยิ้ม ๆ อย่างจริงใจอย่างที่รู้สึกว่า “ผมว่านี่มันมากไป ไม่เห็นตลกตรงไหนเลยครับ” แล้วก็ชวนเขาพูดคุยอย่างไหลลื่นเป็นกันเองต่อไป เพื่อบ่งบอกว่าคุณไม่ได้จะหาเรื่อง มันไม่ตลกก็แค่บอกว่ามันไม่ตลกเท่านั้นเอง

ให้อารมณ์มันสื่อสารออกไป

บางครั้งเราอาจไม่จำเป็นต้องพูดให้เปลืองน้ำลายกับผู้ชายขี้แซะ แค่ไม่ร่วมวงแสดงความรู้สึกที่เราไม่เห็นด้วยไปกับคนอื่นในวงก็พอ เช่น ถ้าเขาแซะคนอื่นอย่างออกรสอยู่ แล้วเราไม่อิน ไม่ตลก ไม่ขำ ไม่เห็นด้วย ก็ไม่จำเป็นต้องแกล้งทำเป็นเห็นด้วย เบื่อก็ทำหน้าเบื่อ ไม่ขำก็ทำหน้าไม่ขำ ให้เขารู้ไปเลยว่าสิ่งที่เขาพูดก็มีคนไม่เห็นด้วย ไม่ใช่แสดงให้เขาเข้าใจว่าใคร ๆ ก็เห็นด้วย มันยิ่งทำให้เขาเข้าใจอะไรผิด ๆ และมั่นใจในการแซะแบบมั่ว ๆ ของตัวเองไปใหญ่

สำรวจตัวเองให้มาก ๆ

บางทีการแซะก็มีประโยชน์ของมัน เราต้องรู้จักมาตรฐานตัวเองให้มาก ๆ ว่าที่เรารำคาญการแซะในแต่ละครั้งนั้นมีสาเหตุจากอะไร เพราะแค่เราไม่ตลกอยู่คนเดียว? เพราะมันล้ำเส้นเกินไป? เพราะมันละเมิดคนอื่น? ถ้าเป็นการละเมิดคนอื่น หรือเป็นการแซะที่เกินเลยเราก็เข้าใจได้ แต่ถ้าเราแค่ตลกไม่เหมือนคนอื่น หรือรำคาญนิด ๆ ก็อยากให้นิ่งไว้ก่อน โดยย้อนกลับไปใช้วิธีแบบข้อแรก แล้วตั้งสติพิจารณาตัวเองให้ละเอียดอีกที

ห้ามพูดลับหลังเด็ดขาด

ไม่ว่าเราจะรำคาญการแซะนั้นแค่ไหน มันมีอยู่แค่สองหนทางเท่านั้น คือนิ่งเมินเฉยแล้วเอาเวลาไปทำอย่างอื่นที่มีประโยชน์ กับการแซะที่ทำร้ายคนอื่นก็ให้พูดกับคนคนนั้นตรง ๆ แต่ความเป็นลูกผู้ชายที่ค้ำคอมันบอกเราว่าเราไม่ควรพูดถึงใครลับหลัง เพราะมันไม่เกิดประโยชน์อะไร นอกจากความสะใจส่วนตัวของเราเองล้วน ๆ

UNLOCKMEN ก็ขอให้ทุกคนอยู่รอดปลอยภัยจากการแซะทั้งปวง ถ้าไม่มั่นใจว่าไอ้ที่โดนแซะนั้นเป็นเราหรือเปล่าก็อย่าเอาตัวเองไปรับให้เสียเวลา หัวร้อนไปก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร หรือถ้าอันไหนที่ฟังแล้วพอจะกรองคำแนะนำที่เป็นประโยชน์จากการแซะได้อยู่บ้างก็เอามาปรับปรุงตัวให้ดีต่อไป จะได้ปลอดภัยไม่โดนแซะอีก