MIDNIGHT DINER: TOKYO STORIES เสิร์ฟความอร่อยให้คนเหงาและเรื่องราวของเมืองใหญ่

สำหรับเรากิจกรรมที่เพลิดเพลินที่สุดในแต่ละวันคือการหาอะไรสนุก ๆ ดูระหว่างกินข้าว และท่ามกลางซีรีส์ที่มีอยู่มากมาย Midnight Diner: Tokyo Stories คือเรื่องที่เหมาะที่สุดสำหรับมื้ออาหารนี้ ไม่ว่าจะด้วยเนื้อหาที่ผ่อนคลาย เบาสมอง ความยาวของแต่ละตอนที่พอดีสำหรับอาหาร 1 มื้อ (23-24 นาที) และสำคัญที่สุดคืออาหารในเรื่องที่ยั่วน้ำลายสุด ๆ ทำให้บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่เรากินอยู่อร่อยขึ้นทันตา

ถึงแม้ Midnight Diner: Tokyo Stories ที่ฉายอยู่ใน Netflix นี้จะเป็นภาคต่อ (จุดเริ่มต้นของซีรีส์เรื่องนี้คือมังงะเรื่อง Shinya Shokudo ก่อนจะถูกดัดแปลงเป็นภาพยนตร์และซีรีส์ในอีกมากมายหลายประเทศ) แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหา เพราะเนื้อหาของแต่ละตอนไม่เชื่อมโยงกัน

นี่คือซีรีส์อีกหนึ่งเรื่องที่เราอยากแนะนำ เพราะท่ามกลางบรรยากาศสบาย ๆ Midnight Diner: Tokyo Stories กลับแฝงอะไรไว้มากมาย ให้คนดูอย่างเราได้ตกตะกอน เข้าใจความเป็นไปของชีวิต

หิวเมื่อไหร่ก็แวะมา

เมื่อเวลาล่วงเข้าสู่วันใหม่ หลายชีวิตต่างจมดิ่งสู่ห้วงนิทรา แต่อีกหลายชีวิตกลับเพิ่งเริ่มต้น เช่นเดียวกับที่ร้านอาหารเล็ก ๆ แห่งหนึ่งซ่อนตัวอยู่เงียบ ๆ ในตรอกใจกลางกรุงโตเกียว เจ้าของร้านเป็นชายสูงวัย ทำทุกอย่างเพียงคนเดียว เมนูอาหารมีไม่เยอะ แต่อยากกินอะไรเป็นพิเศษก็บอกได้ ลูกค้ามีไม่มากแต่ก็ผลัดเปลี่ยนแวะเวียนกันมาเรื่อย ๆ ที่แห่งนี้จึงเป็นมากกว่าร้านอาหาร มันคือที่รวมพลของเหล่าคนเหงาที่ท้องหิว เป็นโอเอซิสอันเงียบสงบท่ามกลางความวุ่นวาย

ทั้งหมดมีเพียงเท่านี้ เนื้อเรื่องเรียบง่าย ไม่หวือหวา ไม่มีการเล่นท่ายากใด ๆ  แต่นี่แหละคือเสน่ห์ของซีรีส์เรื่องนี้ ที่เป็นเหมือนอาหารชั้นสูง เสิร์ฟมาอย่างประณีต ให้คนดูอย่างเราค่อย ๆ ละเลียดความสวยงามของสุนทรียภาพที่ต้องการนำเสนอ

โตเกียว เมืองที่มีคนเหงามากกว่าเสาไฟฟ้า

เสน่ห์อีกอย่างที่ทำให้เราหลงรัก Midnight Diner: Tokyo Stories คือการบอกเล่าเรื่องราวชีวิตของผู้คนได้อย่างเรียบง่าย แต่สวยงาม นำเสนอได้อย่างนุ่มละมุน ด้วยความที่เนื้อเรื้องดำเนินอยู่ในร้านอาหารเล็ก ๆ เป็นหลัก ดังนั้นเรื่องราวที่ซีรีส์เรื่องนี้หยิบมาเล่าก็คือชีวิตของผู้คนที่แวะเวียนมาในที่แห่งนี้ เหมือนเราสวมบทเป็นพนักงานร้านอีกคนที่แอบเฝ้ามองทุกคนอยู่อย่างเงียบ ๆ

ที่นี่เป็นร้านอาหารเล็ก ๆ ราคาถูก ลูกค้าส่วนใหญ่จึงเป็นคนหาเช้ากินค่ำ แต่เรื่องราวที่พวกเขาเล่าออกมานั้นไม่ว่าจะชนชั้นไหนของสังคมก็สามารถเข้าถึงได้ เป็นความปัจเจกที่ถูกถ่ายทอดออกมาสู่ส่วนรวม ให้ทุกคนได้ซึมซับ เรียนรู้ เข้าใจ ตั้งคำถาม และยอมรับมัน

มันทำให้เราตระหนักว่า ถ้าลองมองในสโคปที่ใหญ่ขึ้น ไม่ใช่แค่ในร้านอาหารแห่งนี้เท่านั้น แต่ในมหานครโตเกียวที่ไม่เคยหลับใหลนั้นเต็มไปด้วยผู้คนและเรื่องราวมากมาย เพียงแต่มันไม่ได้ถูกถ่ายทอดให้ใครรับฟัง

เรียบง่ายแต่อร่อย

นอกจากเรื่องราวของผู้คนมากหน้าหลายตาแล้ว อีกหนึ่งสิ่งที่ทำให้ Midnight Diner: Tokyo Stories กลายเป็นซีรีส์ในดวงใจคือ ‘อาหาร’ ถึงแม้มันจะเรียบง่าย ราคาถูก แต่ความน่าอร่อยของมันก็ไม่แพ้อาหารหรู ๆ เลย ยิ่งถูกถ่ายทอดผ่านภาพที่สวยงาม ได้เห็นมาสเตอร์ของร้านค่อย ๆ รังสรรแต่ละจานตามกรรมวิธีดั้งเดิม ผลลัพธ์ที่ได้คือความยั่วน้ำลายระดับสูงสุด ดูจบแล้วอยากพุ่งตัวออกไปร้านอิซากายะใกล้บ้านโดยพลัน

ใครที่กำลังหาซีรีส์สบาย ๆ ดู หรือยังไม่รู้ว่าอาหารมื้อหน้าจะดูอะไรระหว่างกินดี ลองเก็บ Midnight Diner: Tokyo Stories ไปเป็นตัวเลือกดู รับรองว่าคุณจะได้อะไรมากกว่าแค่อิ่มท้อง