แสงไฟสีส้มสลัว, ควันบุหรี่, แก้วเหล้า, และความเหงา ถ้าพูดถึงสิ่งเหล่านี้ในโลกภาพยนตร์แล้ว ชื่อของผู้กำกับชาวฮ่องกงอย่าง ‘หว่องกาไว’ คงเป็นชื่อแรกที่จะนึกถึงแน่นอน เนื่องจากในภาพยนตร์ของเขาทุกเรื่องมักมีสิ่งเหล่านี้เป็นส่วนประกอบเสมอ และนับตั้งแต่ภาพยนตร์เรื่อง As Tears Go By ซึ่งเป็นเรื่องแรกที่เขารับหน้าที่กำกับเข้าฉายในปี 1988 นับถึงตอนนี้ก็เป็นเวลากว่า 3 ทศวรรษแล้ว จากผู้กำกับหน้าใหม่ในวันนั้น วันนี้ชื่อของหว่องกาไวขึนหิ้งในฐานะผู้กำกับระดับตำนานไปเรียบร้อย และในโอกาสนี้ UNLOCKMEN จึงขอแนะนำ 5 ภาพยนตร์ของหว่องกาไวที่ดูแล้วหายสงสัยแน่นอนว่าทำไมชายคนนี้จึงเป็นสัญลักษณ์แห่งความเหงา จะมีเรื่องอะไรกันบ้างไปดูกันเลย! Days of Being Wild (1990) “โลกนี้มีนกอยู่ชนิดหนึ่งไม่มีขา มันได้แต่บินและบิน เหนื่อยก็นอนในสายลม ในชีวิตจะลงดินเพียงครั้งเดียว นั่นคือวันตายของมัน”- ยกไจ๋ ถึงจะเป็นแค่ภาพยนตร์เรื่องที่ 2 ในชีวิต แต่หว่องกาไวไม่ปราณีคนดูเลยแม้แต่น้อย เขาปลดปล่อยความเหงาและความเจ็บปวดอย่างเต็มเปี่ยมท่ามกลางฉากหลังงดงาม Days of Being Wild เล่าเรื่องราวของ ‘ยกไจ๋’ (นำแสดงโดยเลสลี่ จาง ที่ต่อมากลายเป็นนักแสดงคู่บุญของหว่องกาไว) ชายหนุ่มที่โดนแม่ทิ้งไปตั้งแต่เกิด เขารู้สึกปวดร้าว และพยายามแก้แค้นผู้หญิงทั้งโลกด้วยการทำให้พวกเธอเจ็บปวดเช่นเดียวกัน เรียกได้ว่า Days