เลิกทำเถอะ 5 นิสัยสุดห่วยที่คุณหลงคิดว่าดีในที่ทำงาน

หลายครั้งที่เราตั้งใจทำอะไรเพราะคิดว่ามันดีต่อตัวเองและคนรอบข้าง แต่ก็หลายครั้งเช่นกันที่สิ่งที่เราคิดว่าดีนั้นไม่ได้ดีเสมอไป แต่เราก็ไม่รู้ตัว ทำมันซ้ำ ๆ เพราะคิดว่าดี วันนี้ UNLOCKMEN ขอกระซิบบอกว่า 5 นิสัยสุดห่วยที่บางครั้งเราหลงคิดว่าดี แต่ที่จริงสร้างความเดือดร้อนให้ตัวเองและผู้อื่นมีอะไรบ้าง

กลับบ้านช้าแปลว่าขยัน (เท่านั้น)

การมาทำงานตรงเวลาเป็นเรื่องที่ใคร ๆ ก็ต้องชื่นชม แต่ลองจินตนาการดูว่าถ้าคุณมาทำงานแต่เช้าตรู่ แล้วกลับต้องเลิกงานค่ำมืดดึกดื่นกว่าชาวบ้านเขา มีความเป็นไปได้ 2 อย่าง คืองานที่หัวหน้าแจกจ่ายให้คุณนั้นเยอะล้นมือจนทำให้เสร็จทันเวลาไม่ไหว กับสองคือคุณจัดการเวลาของตัวเองและปริมาณงานที่มีไม่ได้เลย

ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นเพราะงานเยอะ หรือเราจัดเวลาให้เหมาะสมอย่างคนอื่นเขาไม่ได้ ก็ควรเลิกคิดว่าทำงานเลิกช้าแปลว่าขยันสักที ควรคุณแบ่งเวลาทำงาน เวลาพักผ่อน ให้ชัดเจน ไม่ใช่เอาเวลางานและเวลาใช้ชีวิตมารวมกันภายใต้การหลอกตัวเองว่าขยัน บางทีมันไม่ได้ดูดีในสายตาเจ้านายเท่าไหร่ แถมยังเสียสุขภาพกายสุขภาพจิตเพิ่มอีก

ส่งอีเมล์เรื่องงานตลอดเวลา

ในวันที่โลกติดต่อสื่อสารกันง่ายดายจนไม่ว่าจะอยู่สถานที่ใด หรือเวลาไหน ก็สามารถติดต่อเรื่องงานได้ทันใจ คุณควรมีเวลาการรับส่งอีเมลล์ที่ชัดเจน อาจเป็น 8 โมงเช้าถึง 6 โมงเย็น หรือ 10 โมงเช้าถึง 2 ทุ่ม แต่ไม่ใช่ 24 ชั่วโมง เพราะมันไม่ได้ดูว่าคุณเป็นคนขยันแต่อย่างใด แต่มันทำให้คุณดูเป็นคนจัดการเวลาไม่เป็น และไม่เคารพความเป็นส่วนตัวของเพื่อนร่วมงาน อย่างไรก็ตามก็ต้องดูระดับความด่วนของงานให้ดี แต่ไม่ใช่ทุกงานสำคัญจนต้องส่งข้อความถึงกันตลอด 24 ชั่วโมงแน่ ๆ

ออกคำสั่งไปทั่ว

มีเส้นบาง ๆ ระหว่างการเป็นคนจัดการทุกอย่างได้หรือเป็นคนมีความเป็นผู้นำกับการออกคำสั่งคนอื่นไปทั่ว ดังนั้นแม้แต่หน้าที่ของเราก็ควรขอความร่วมมือเพื่อนร่วมงาน มากว่าชี้นิ้วออกคำสั่งเพราะคิดว่านั่นคือความเป็นผู้นำแต่เพื่อนร่วมงานต้องเบือนหน้าหนีเป็นแถว ๆ

รักษาผลประโยชน์ขององค์กรหรือจับผิดคนอื่นตลอดเวลา

การเป็นคนรักษาผลประโยชน์ให้กับองค์กรเป็นเรื่องที่ดี แต่ต้องระวังไม่ให้สิ่งที่เราทำนั้นมากเกินไป อย่าลืมว่าหน้าที่ของทุกคนในที่ทำงานคือการรับผิดชอบงานของตัวเองให้ดีที่สุด ถ้ามีปัญหาใดที่เกี่ยวข้องกับความรับผิดชอบงานของเรา การเข้าไปบอกเพื่อนร่วมงานก็เป็นสิ่งที่ทำได้ แต่การนั่งจ้องจับผิดว่าใครเดินไปไหน ทำอะไร เมื่อไหร่ เพื่อเอาไปบอกเจ้านาย อันไม่ใช่นิสัยที่ดีต่อประสิทธิภาพการทำงานของตัวเราเองนัก

จงรักภักดีต่อองค์กรหรือดราม่าเกินจริง

การแสดงออกว่ารัก ห่วง หรือเสียใจต่อความสูญเสียขององค์กรหรือเมื่อมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นเป็นเรื่องที่ดี แต่ถ้าดราม่ามากไปก็สร้างบรรยากาศที่ไม่ดีกับเพื่อนร่วมงานได้ ถ้ายอดขายตกแล้วเราต้องมานั่งบ่นเรื่องนี้สักวันสองวันคงเป็นเรื่องเข้าใจได้ แต่การบ่นไปอีกตลอดทั้งเดือนนอกจากจะไม่สร้างทางออกใหม่ ๆ ยังบั่นทอนกำลังใจคนในทีมอีกด้วย