“โตแล้วต้องดูแลตัวเองให้ได้” 5 หนังสือปลอบใจในวันที่เป็นผู้ใหญ่แต่โลกใบนี้ร้ายกับเราเหลือเกิน

ยังไม่ทันพ้นช่วงต้นของปี โลกใบนี้ก็ดูจะใจร้ายกับเราถึงขีดสุด ไฟป่าครั้งใหญ่ในดินแดนจิงโจ้ เหตุกราดยิงที่จังหวัดนครราชสีมา วิกฤติไวรัสที่ทำอกสั่นขวัญแขวนไปทั่วทั้งโลก สิ่งเหล่านี้ไม่ได้เป็นเพียงสถานการณ์ไกลตัวเพราะมันค่อย ๆ กัดกร่อนลุกลามมาถึงธุรกิจของใครบางคนที่กำลังไปได้สวย คนที่เรารักที่อาจต้องเผชิญวิกฤตหนัก โอกาสทางหน้าที่การงานของใครสักคนที่กำลังสว่างไสว แต่ทั้งหมดที่ดูจะแบ่งบานก็คล้ายจะร่วงโรยลงตรงหน้า

ตอนยังเด็ก เมื่อเจอเรื่องเสียใจ เราคงแค่วิ่งเข้าบ้าน ร้องไห้ตัวโยนขอกอดโอบอุ่นจากแม่ให้หายตกใจ ขอให้พ่อพาขี่หลังตระเวนเที่ยวจนกว่าจะหายเศร้า หรือขอขนมจากเพื่อน รวมถึงการวิ่งเล่นลืมโลกจนเรื่องทุกข์ร้อนใดก็ไร้ความหมาย

แต่เพราะตอนนี้เราไม่ใช่เด็ก ๆ “โตแล้วต้องดูแลตัวเองให้ได้” UNLOCKMEN จึงอาสาส่งกอดแบบผู้ใหญ่ ๆ ให้ก้าวไปข้างหน้าพร้อม ๆ กันด้วย “5 หนังสือปลอบใจในวันที่เป็นผู้ใหญ่แต่โลกทั้งใบร้ายกับเราเหลือเกิน”

หนังสือ 5 เล่มนี้คงไม่ได้ช่วยเราสะสางทุกปมปัญหาได้ทันทีทันใด แต่มันมีความหมายในแง่การค่อย ๆ ชะโลมไออุ่น ๆ ให้เรามองเห็นโลกในอีกแบบ เข้าใจความทุกข์ในอีกทาง และเห็นความสุขในอีกมุม

วะบิ-ซะบิ
Wabi-Sabi
Leonard Koren

คุณมองความไม่สมบูรณ์แบบด้วยสายตาแบบไหน? ทุกครั้งที่เจอรอยบูดเบี้ยวของชีวิตคุณรู้สึกเช่นไร? มนุษย์จำนวนไม่น้อยที่มองชีวิตเป็นประติมากรรมชิ้นเอก ไร้ร่องรอยแตกหัก สมบูรณ์ทุกกระเบียดดังใจ และเมื่อความไม่สมบูรณ์แบบมาเยือนจึงเจ็บปวดแหลกสลาย ราวกับทั้งชีวิตจะไม่มีอะไรดีหลงเหลืออยู่เลย

“วะบิ-ซะบิ (Wabi-Sabi 侘寂)” คือปรัชญาจากแดนปลาดิบที่บอกเราให้โอบกอดความไม่สมบูรณ์แบบ อยู่กับรอยแผลในชีวิต ตำหนิจากกาลเวลา และความเปลี่ยนแปลงที่สาดซัดเข้ามา หนังสือเล่มนี้จะทำให้ผู้ใหญ่อย่างเราเข้าใจว่าในช่วงเวลาอันยากลำบาก ที่สร้างบาดแผล ฝากรอยบิ่นไว้ให้ชีวิตและความรู้สึกของเรา เป็นเรื่องสามัญธรรมดา

เพราะทุกสิ่งล้วนเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาและความไม่แน่นอน แต่เราทุกคนล้วนอยู่ภายใต้ความไม่สมบูรณ์แบบทั้งนั้น หนังสือจะชวนให้เราเห็นหนทางแห่งการยอมรับ การเข้าใจ ไปจนถึงการสามารถเห็นความงามในรอยแยกแตกร้าวแห่งชีวิตได้อย่างสงบนิ่งและเป็นสุขอย่างไม่น่าเชื่อ

“เมื่อไม่สมบูรณ์จึงงดงาม”

ความสุขเล็กๆ
Small Pleasures

เราคงไม่บอกให้คุณเปลี่ยนความคิดว่าชีวิตตอนนี้ดี ชีวิตตอนนี้ง่ายดาย ชีวิตตอนนี้ไม่มีอะไรเลวร้าย เพราะความเป็นจริงบนโลกนี้ก็ไม่ได้เปลี่ยนไปแต่อย่างใด แต่ถ้าต้องการมีชีวิตอยู่ต่อไปในฐานะ “ผู้ใหญ่ที่ต้องดูแลตัวเองให้ได้” การรักษาทักษะที่จะมีความสุข ควบคู่ไปกับการฝ่าฟันโลกอันโหดร้ายก็เป็นอีกสิ่งสำคัญที่ต้องมีติดตัวไว้

“ความสุขเล็กๆ” จึงเป็นหนังสือที่จะบอกผู้ใหญ่ทุกคนว่า ใช่ โลกนี้มันเลวร้าย ไม่ง่ายอย่างที่ฝัน แต่ ใช่ เราทุกคนต้องไม่ลืมที่จะหาความสุขเล็ก ๆ รอบ ๆ ตัวให้เจอ เพื่อกอดตัวเอง เพื่อซับน้ำตา เพื่อเป็นพลังให้เรามีชีวิตต่อไป โดยภายในเล่มจะบอกวิธีให้เราเจอความสุขเล็ก ๆ จากสิ่งง่าย ๆ รอบตัว

หลังอ่านจบเราอาจพบว่าโลกมันก็เท่าเดิม แต่เราสามารถเจอความสุขในรายละเอียดรอบกายได้บ่อยกว่าเดิม จนเอาพลังจากความสุขเล็ก ๆ เหล่านี้ไปเติมเต็มให้ตัวเองได้ในวันที่หัวใจเหือดแห้งเกินทน

จะเล่าให้คุณฟัง
DEJAME QUE TE CUENTE
Jorge Bucay

“หนังสือที่เปลี่ยนชีวิตผู้คนมาแล้วจำนวนมากทั่วโลก” นี่คือนิยามของหนังสือเล่มนี้ แต่เมื่อไรที่ได้ยินคำว่าเปลี่ยนชีวิต เราก็คงอดตั้งกำแพงไม่ได้ว่านี่คือหนังสือไลฟ์โค้ช ฮาวทู ที่เอาแต่บอกให้เรามองโลกในแง่ดี ๆ ๆ บอกให้เราเปลี่ยนตัวเอง ๆ ๆ โดยไม่สนความเป็นจริงหรือเปล่า?

เราขอสัญญาว่าหนังสือเล่มนี้จะไม่ทำแบบนั้นกับคุณ ที่สำคัญหลังอ่านเล่มนี้จบคุณจะมีสิทธิทุกประการที่จะเลือกคิด เลือกทำทุกสิ่งด้วยตัวคุณเอง แต่ด้วยมุมมองใหม่ ๆ ที่คุณได้จากการทบทวนตัวเอง

นี่คือหนังสือนิทานที่เขียนโดยจิตแพทย์และนักจิตบำบัดที่ได้รับการยอมรับจากหลายประเทศ ใช่ อ่านไม่ผิด แม้จะเขียนโดยจิตแพทย์ที่จะพยายามให้เราทบทวนตัวตน ความต้องการและวิธีคิดของเรา แต่มาในรูปแบบนิทานที่อ่านง่าย เข้าใจง่าย อ่านเพลิน ชวนให้ฉุกคิดโดยไม่บังคับ

อ่านรวดเดียวจบอาจไม่เหมาะ แต่แทบทุกเสียงที่อ่านเล่มนี้ล้วนบอกตรงกันว่าลองซื้อมาวางไว้บนหัวนอน บนโซฟา หรือโต๊ะที่ระเบียง และในคืนค่ำหรือวันที่เราต้องการคำตอบบางอย่างให้ตัวเอง ลองเปิดอ่านเล่มนี้ดู

“เราไม่ได้มีช่วงเวลาสว่างไสวไปตลอด และ เราต่างต้องเผชิญกับความมืดมัวในชีวิตเหมือนกันหมด แต่สิ่งสำคัญเราต้องไม่หลงอยู่ในความสำเร็จในอดีต เพราะการก้าวเดินต่อไปข้างหน้าเพื่อเริ่มต้นหาความสำเร็จครั้งใหม่ คือการดำรงชีวิตอยู่อย่างแท้จริง”

บ้านที่อยู่ในบ้าน
โตมร ศุขปรีชา

ความอึดอัดเหลือทนบางประการของผู้ใหญ่ในช่วงเวลาวิกฤตไวรัส บางทีก็เกิดจาก “การต้องหมกตัวอยู่ในบ้านนาน ๆ” แม้ในทางหนึ่งบ้านจะเป็นสถานที่อันอบอุ่นปลอดภัย ให้ความมั่นคง แต่ความเปลี่ยนแปลงฉับพลัน จากคนที่มีบ้านไว้แค่ซุกหัวนอนหลังเลิกงาน (ก่อนที่เช้าก็จะรีบตื่นไปทำงานใหม่) เสาร์อาทิตย์ก็มีบ้านไว้แต่งตัวก่อนออกไปเที่ยว การต้องมาอยู่บ้านนาน ๆ หลายวันติดต่อกันจึงชวนให้รู้สึกราวกับถูกกักขังได้

“บ้านที่อยู่ในบ้าน” เล่มนี้จึงชวนคุณมามองบ้านให้ลึกลงไปจากที่คุณเคยเห็น ชวนคุณมองโซฟาตัวเดิมที่นั่งอยู่ทุกวัน ชวนคุณพินิจชั้นหนังสือชั้นเก่าที่เดินผ่านครั้งแล้วครั้งเล่า รับรองว่าตลอดเวลาที่กักตัวอยู่ในบ้านช่วงนี้ และรู้สึกเบื่อหน่ายพื้นที่เดิม ๆ เต็มทน หนังสือเล่มนี้จะชวนให้เราตามหาความหมายของบ้านในรูปแบบที่เราจะมองบ้านตัวเองไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

“บ้านที่เราตามหา เป็นบ้านที่เห็นอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน หรือเป็นบ้านที่อยู่ภายในรอวันให้เราพบเจอ?”

ตื่นบนเตียงอื่น
ปราบดา หยุ่น

“เมื่อเกิดอาการเบื่อคนหรือสภาพแวดล้อม เราอาจสามารถหาเวลาหรือสถานที่สันโดษหลบไปอยู่เงียบๆ สักพัก แต่หากเกิดอาการเบื่อตัวเอง ประสบการณ์สอนผมว่าวิธีบรรเทามีทางเดียว คือต้องยอมรับความจริงบางอย่างอันเป็นสาเหตุของความเบื่อ และถ้าอยากขจัดความเบื่อนั้นเสีย ก็จำเป็นต้องหาวิธีมองโลกด้วยสายตาที่ต่างไปจากเดิม”

นี่คือคำโปรยที่อยู่บนปกหลังของหนังสือสีเขียวหม่นเล่มนี้ ทุกเช้าที่เราตื่นมาบนเตียงของตัวเอง เราเคยเบื่อบ้างไหม? เราเคยคิดบ้างไหมว่าทำไมโลกใบนี้ต้องเป็นเช่นที่มันเป็นอยู่? โดยเฉพาะในโมงยามที่ใครต่อใครอาจต้องกักตัวเองอยู่ในบ้านเราเชื่อเหลือเกินว่าขีดความเบื่อต้องพุ่งทะลุขีด

ก่อนที่โอกาสจะอำนวยให้เราได้ออกเดินทางไป “ตื่นบนเตียงอื่น” ด้วยตัวเราเอง (เมื่อสถานการณ์คลี่คลาย) เราจึงอยากแนะนำหนังสือบันทึกความนึกคิดเล่มนี้ ที่ผู้เขียนพาตัวเองไปตื่นบนเตียงอื่น พาตัวเองไปออกเดินทางเพื่อตามหาบางสิ่งและหลีกหนีบางอย่าง

แม้ประสบการณ์ของผู้เขียน จะไม่ตรงกับตัวเราเองทั้งหมด แต่หลายประเด็นจะชวนให้เราทบทวน ฉุกคิดกับสภาวะในชีวิตที่เราต้องเผชิญอย่างถี่ถ้วน

“โตแล้วต้องดูแลตัวเองให้ได้” แม้ระบบหลายอย่างควรดูแลตัวเราในฐานะประชาชน แต่เราก็หวังว่าในวันที่ไม่มีใครดูแลเราได้มากเท่าตัวเราเอง การหล่อเลี้ยงหัวใจด้วยหนังสือ 5 เล่มนี้จะพอปลอบประโลมกันได้บ้าง