เราจับปากกากันครั้งแรกเมื่อไหร่ ? หากไม่นับการแอบหยิบปากกาในบ้านมาขีดเขียนผนังในตอนเด็ก การจับปากกามาจรดบนกระดาษ เพื่อขีดเขียนข้อความอย่างเป็นเรื่องราวคงเป็นช่วงประถมศึกษาตอนปลาย เรื่อยมาจนถึงช่วงมัธยมฯ มหาวิทยาลัย แต่พอหมดช่วงการศึกษาแล้ว หลายคนคงรู้สึกว่าเราจับปากกากันน้อยลง อาจด้วยอาชีพที่ทำให้ทักษะการเขียนไม่ได้จำเป็นกับเรามากนัก หรือเทคโนโลยีที่เข้ามาช่วยให้เราต้องเหินห่างกับการเขียนน้อยลงไปทุกที ทั้งการจดบันทึก การพิมพ์ ที่มีสารพัดรูปแบบ Font ให้เราได้เลือกใช้ ต้องยอมรับว่ามันสะดวกสบาย จนอาจทำให้เราหลงลืมเสน่ห์ของการจับปากกาจรดลงบนกระดาษไป เคาะสนิมความทรงจำครั้งเก่าไปกับ คุณนาย เจ้าของเพจ TYPER ผู้สร้างสรรค์ Calligraphy ให้ตัวหนังสือบนกระดาษกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง ในวันที่สิ่งพิมพ์เข้ามาแทนที่การเขียนด้วยมือ สัมผัสคุณค่าของงาน Handmade และคุณค่าของความพยายามในการฝึกฝนให้ลายเส้นเป็นดั่งใจ กว่าจะเป็น Typer จะดีแค่ไหนถ้าสิ่งที่คุณรักสามารถทำเงินให้คุณได้ด้วย ในตอนแรกคุณนายก็มีอาชีพประจำเหมือนกับใครหลายคน เขาเองก็ไม่ได้รู้สึก Suffer กับงานหลักของตัวเอง แต่ก็ไม่ละทิ้งงานที่ตัวเองรักอย่าง Calligraphy จนรู้สึกว่า Life Balance มันไม่ Balance สมชื่อเอาเสียเลย จึงตัดสินใจลาออกจากงานประจำ เพราะเชื่อว่าการมี Life Balance มันสำคัญต่อการใช้ชีวิตเอามาก ๆ และเขาก็ค้นพบว่า TYPER คือสิ่งที่ทำให้เขามี Life Balance ได้จริง ๆ นาย: เราทำ Typer เราสามารถ Manage เวลาเองได้ ไม่ใช่ว่าเรา Enjoy อย่างใดอย่างหนึ่ง