ใครหลายคนเคยเบื่อฤดูร้อนของเมืองไทยเราแทบแย่ เพราะเดินไปไหนเหงื่อก็ไหลโชก แต่ในช่วงที่สถานการณ์ไวรัสโควิด-19 ยังน่าเป็นห่วงและเราทุกคนต้องเก็บตัวอยู่กับบ้านคราวละนาน ๆ ก็อดคิดถึงแดดจัดจ้า ฟ้าสีสด ๆ ของกรุงเทพมหานครไม่ได้ นับถึงวันนี้คุณอยู่บ้านมากี่วันแล้วนะ? เหงาบ้างไหม? ยังไหวกันอยู่หรือเปล่า? UNLOCKMEN อาสาพาทอดน่องไปทั่วย่านพระนคร มองแดดยามบ่าย ละเลียดท้องฟ้าครามแห่งฤดูร้อน ชื่นชมแลนด์มาร์กสำคัญให้หนำใจผ่านหน้าจอคุณ ไม่ใช่แค่เราที่เหงาและรู้สึกโดดเดี่ยวกับหลายเรื่องที่รุมเร้า กรุงเทพฯ ของเราก็ดูเหงาไปถนัดตา แต่สัญญาได้ไหมว่าเราจะสู้ไปด้วยกัน ผ่านทุกอย่างไปด้วยกัน เมื่อทุกอย่างคลี่คลาย ออกมาเดินเล่น ใช้ชีวิต กรุงเทพฯ ยังมีอะไรรอให้เราไปชื่นชมอีกมาก ชีวิตเราก็เช่นกัน เราจะผ่านสิ่งเหล่านี้ไปพร้อมกัน เพื่อรอเจอสิ่งสวยงามอีกมากมายนับจากนี้ไป เสาสีแดงชะลูดขึ้นไปในอากาศ ตัดกับฟ้าสีสดปรากฏตัวอยู่ตรงหน้า เรานัดกันที่ “เสาชิงช้า” แลนด์มาร์กสำคัญของกรุงเทพมหานครที่เป็นภาพจำในโฆษณาการท่องเที่ยวอยู่บ่อย ๆ แต่กับเราคนไทยเอง เสาชิงช้าอาจไม่ใช่สถานที่ท็อปฮิตนัก อย่างมากก็ขับรถผ่านมาในวันที่มีนัดจิบเบียร์กับใครบางคนที่ถนนข้าวสาร เสาชิงช้าในวันที่รถราไม่ขวักไขว่อย่างที่เคย เสาชิงช้าในวันนักท่องเที่ยวร้างไร้กว่าห้วงเวลาปกติดูเหงาไปถนัดตา แต่ที่เหงาปนเศร้ายิ่งกว่าคือคนทำมาหากิน “ตุ๊กตุ๊ก” ที่เคยรับหน้าที่ไม่ต่างจากทูตสันถวไมตรี นักท่องเที่ยวไม่ว่าจะบินมาจากมุมไหนของโลก พี่คนขับและตุ๊กตุ๊กคู่ใจล้วนเป็นทัพหน้าแข็งขัน พาตระเวนทั่วย่านเมืองเก่า พร้อม ๆ กับเป็นภาพจำความเป็นไทยด้วยตัวรถเอง วันนี้รถตุ๊กตุ๊กน้อยลงถนัดตา ที่ยังเหลืออยู่ก็จอดนิ่งสนิท รอใครสักคนเรียกใช้บริการอย่างมีความหวัง แหงนหน้าฝ่าแดดมองเสาชิงช้าจนหนำใจ ลัดเลาะไปตามกำแพง