GARAGE: เพราะความสำเร็จไม่ได้เกิดขึ้นในครั้งแรก ‘WHAL&DOLPH’กับบทเพลงที่มีความหวังเป็นอาวุธ

ก่อนที่เราจะประสบความสำเร็จ เคยนับบ้างมั้ยว่าเราล้มไปกี่ครั้ง บางคนอาจปูทางเดินของตัวเองไว้อย่างดี เลยสามารถทำมันสำเร็จได้ในครั้งเดียว บางคนต้องล้มลุกมานับไม่ถ้วน สองหนุ่ม Whal & Dolph ก็เป็นหนึ่งในคนที่ไม่ได้คว้าความสำเร็จไว้ได้ตั้งแต่ครั้งแรกในการลงมือสร้าง กว่าเขาจะเป็นที่รู้จักขนาดนี้ ทั้งสองคนเล่นดนตรีมาแล้วร่วมสิบปี มาดูกันว่าพวกเขาต้องผ่านอะไรกันมาบ้าง 

กว่าจะเป็น Whal & Dolph 

แม้เราจะได้ฟังเพลงของสองหนุ่มมาหลายต่อหลายเพลง จนเรียกได้ว่าพวกเขาอยู่ในกระแสของวงการดนตรีตอนนี้ แต่ไม่ใช่ว่าเพลงของพวกเขาทำออกมาแล้วมันเปรี้ยงเลยในครั้งเดียว ก่อนหน้านี้ย้อนไปเกือบสิบปีได้ ทั้งสองคนต่างมีวงเป็นของตัวเอง สลัดภาพหนุ่ม Acoustic นุ่มนวลไปได้เลยเพราะพวกเขาเป็นวงร็อก ส่วน Whal & Dolph เป็นเพียงโปรเจ็กต์ที่เขาตั้งใจทำแค่เล่น ๆ แต่พอทำแล้วมันยิ่งสนุก เพลงเลยงอกออกมาหลายเพลงจนค่าย What The Duck จีบไปอยู่ด้วยกัน

น้ำวน: ความตั้งใจแรกของเรา Whal & Dolph จะเป็น Side Project เพราะเรามีวงเป็นของตัวเองคนละวง ทำเพลงแนวร็อกหน่อย ส่วนวงนี้จะเป็นความนุ่มนวล กะไว้ว่าทำหนึ่งเพลงแล้วก็แยกย้าย แต่พอออกมาหนึ่งเพลง มันไม่ได้มี Feedback ที่ดีหรอก แต่เราทำแล้วสนุกก็เลยทำต่อ เพลงแรกก็เพลงยิ้ม ต่อมาคือเพลงพอ แล้วก็เพลงนานนาน ที่เราทยอยปล่อยมา คิดว่าทำเป็นงานอดิเรก เลยไม่ซีเรียสมาก

ปอ: ที่ถามว่าท้อมั้ย มันเลยจุดนั้นมาแล้วครับ เราเคยไม่ประสบความสำเร็จจนชินแล้ว การที่มันไม่ประสบความสำเร็จเลยมันคือเรื่องธรรมดา พอเราทำอันนี้แล้วสนุกดี ไม่ได้ทำเพราะมันต้องดังนะ เราชินแล้วกับการที่คนไม่สนใจ แต่พอเรามาทำตรงนี้ เรายิ่งสนุก เราก็ยิ่งทำได้ดี มันก็เลยมีคนเห็นมากขึ้น

“ตั้งแต่เราทำเพลงมา ถ้ารวมตั้งแต่เด็ก ๆ เลย ก็เกือบสิบปี แต่ไม่เคยประสบความสำเร็จเลย แต่เราก็ทำเรื่อย ๆ”

ตอนนั้นที่ยังไม่เป็นที่รู้จัก คิดว่าเพราะอะไรเราถึงยังไปไม่ถึงฝัน ?

น้ำวน: ผมว่าน่าจะเรื่องแนวเพลงด้วย ที่มันเฉพาะกลุ่มมาก ๆ เลย

ปอ: หรืออาจเพราะเราเก่งไม่พอด้วยครับ (หัวเราะ) อาจจะยังไม่ตกผลึกในการทำงาน คนเริ่มทำงานกับคนที่ทำงานใช้ได้แล้ว เหมือนคุณเริ่มวาดรูป ยังวาดไม่ค่อยดี วันนึงที่คุณวาดไปเรื่อย ๆ มันก็กลายเป็นวาดได้ดี คนก็เริ่มอยากมาซื้อรูปคุณ ไอ้วันที่คนเริ่มอยากมาซื้องานของคุณเนี่ย แสดงว่างานคุณเนี่ยโอเคแล้วนะ

น้ำวน: อย่างที่ปอบอก เราผ่านตรงนั้นมาร่วมสิบปีถึงเป็น Whal & Dolph ได้ เราไม่รู้หรอกว่าที่ทำอยู่มันโอเคมั้ย แต่มันอาจเริ่มตกผลึกบ้างแล้ว

แล้วสิ่งไหนของ Whal & Dolph ในตอนนี้ที่ทำให้กลายเป็นที่รู้จักขึ้นมา ?

ปอ: เคมีในการทำงานร่วมกันครับ แต่ก่อนเราไม่ได้มีวงเดียวกัน เรามีวงของเรา แต่ความชอบของเราตอนนั้น อาจจะยังไม่ไป Touch กับคนมากนัก พอเราได้มาทำร่วมกัน มันอาจจะมีเคมีบางอย่างที่ตรงกันมากขึ้น

พอมาจากคนละวงแล้ว ตอนเริ่มทำด้วยกัน มีอาการจูนไม่ติดบ้างมั้ย ?

น้ำวน: อาจจะมีช่วงแรกครับ ไอ้เพลงแรกที่ทำอะ ผมทำกีต้าร์ไว้ แล้วก็บอกปอว่ามีไลน์กีต้าร์อันนี้นะ มาทำเพลงกันดีกว่า ส่งไป ปอก็แต่งเนื้อร้องกลับมา แล้วก็หายไปหนึ่งปี โดยที่ไม่ทำอะไรกับเพลงนั้นเลย (หัวเราะ) อยู่ดี ๆ มันแต่งเพิ่มได้ จะได้เสร็จ ๆ แล้วแยกย้ายกันไป อาจจะมีช่วงนั้นแหละครับที่นานหน่อย การที่ Whal & Dolph มีอัลบั้มได้เร็วขนาดนี้ มันน่าจะทำงานด้วยกันแล้วเข้ากันได้ตั้งแต่แรก กับวงเก่าผมไม่สามารถทำงานได้เร็วขนาดนี้ เพราะแต่ละคนก็มีความเห็นไม่ตรงกัน แต่ผมกับปอรสนิยมค่อนข้างใกล้กัน

ปอ: เพราะคนเยอะด้วยแหละ พอทำสองคนเราสามารถจบงานได้ไวขึ้น คุณชอบผมชอบ จบ ไม่เกี่ยวกับคนอื่นและ เราฟันธงกันสองคนทุกอย่าง มันเลยเร็ว

เพราะเราคือ Whal & Dolph 

บางครั้งการอธิบายตัวตนออกมาเป็นคำพูด บรรยายเป็นฉาก ๆ อาจเป็นสิ่งที่ยากเสียหน่อย เพราะมันเหมือนการบอกว่าตัวเองเป็นใครโดยที่เราไม่อาจรู้ว่ามันจะเป็นเหมือนกับสิ่งที่คนอื่นเห็นหรือไม่ เราเลยให้พวกเขายกตัวอย่างเพลงที่อธิบายความเป็น Whal & Dolph แทนการอธิบายแบบเดิม ๆ ด้วยการเลือกหนึ่งเพลงที่อธิบายถึงวงได้ดีที่สุด

น้ำวน: เพลงยิ้มครับ เพราะมันเป็นความตั้งใจแรกของเราที่จะทำให้เพลงออกมาฟังง่าย ฟังสบาย มันน่าจะบอกคาแร็กเตอร์ได้ประมาณนึง พอผ่านไปเรื่อย ๆ ถ้าทำเหมือนเดิมเราอาจจะเบื่อ อาจจะมีเปลี่ยนไปบ้าง แต่สุดท้ายเพลง Whal & Dolph ก็ต้องเป็นเพลงฟังง่าย

ปอ: ผมคิดอยู่ว่า ถ้าอธิบายความเป็น Whal & Dolph มันก็มีอยู่ในทุกเพลง แต่ถ้าให้ผมคิด น่าจะเป็นฉันยังเก็บไว้ เพราะมันมีความ Acoustic ต่อให้เพลงนั้นมี Beat ของ Hip-Hop Beat ของ Reggae แต่มันจะมีความฟังง่ายอยู่ในนั้น ดนตรียากแค่ไหนก็ตาม สุดท้ายแล้วมันจะฟังง่าย

น้ำวน: คล้ายกันแหละ

ปอ: ผมก็อปคุณไง (หัวเราะ)

เพลงฟังง่ายก็มีเยอะ แล้วฟังง่ายของเราแตกต่างจากฟังง่ายของคนอื่นยังไง ?

ปอ: ถ้าเป็นใน Part ดนตรี ให้น้ำวนพูดครับ (หัวเราะเบา ๆ )

น้ำวน: ผมว่าในตลาดยุคนี้เนี่ย ไม่ค่อยมีคนเล่นกีต้าร์ Acoustic แบบที่แค่ตีคอร์ด แต่เล่น Fingerstyle ไปกับแบนด์ที่เป็น Electric ด้วย ผมว่าจุดนนี้แหละที่ทำให้เราแตกต่าง ผมไม่ได้ตั้งใจแบบนั้นหรอก ผมแค่อยากใส่ความเป็น Acoustic เข้าไปเฉย ๆ แต่พอทำรวมออกมา ทุกเพลงมันเป็น Whal & Dolph ดีว่ะ

ปอ: ส่วนเนื้อหาเพลงเนี่ย Whal & Dolph เวลาเขียนเพลง ผมจะเล่าเกี่ยวกับประสบการณ์ของตัวเอง เรื่องที่เราเจอมา เหมือนเล่าให้เพื่อนฟัง เหมือนเมื่อวานไปปิ๊งสาวมาคนนึง เราก็มาเล่าให้เพื่อนฟัง แต่เราเล่าเป็นเพลง แต่เราเล่าแบบนี้เพราะเราเป็นคนเขียนเพลง หรือเราอกหักมาแบบช้ำเลย เราก็อยากเล่าในมุมมองของเรา เราเชื่อว่าไอ้จุดที่มันเล่าให้เพื่อนฟัง

การมองปัญหาในแบบของเรา ต่อให้มันเจ็บแค่ไหน เศร้าแค่ไหน มันจะมี Keyword เล็ก ๆ ข้างในว่าเราต้องสู้นะ อย่ายอมแพ้กับเรื่องที่เกิดขึ้นนะ มันเกิดจากที่ผมมองโลกในแง่บวก ผมก็ใส่แบบนั้นเข้าไปในเพลง คนฟังก็คิดตาม ก็เออโลกยังไม่จบนี่หว่า พรุ่งนี้พระอาทิตย์ก็ขึ้นใหม่ ยังมีโลกใหม่ ๆ ที่คุณยังไม่เจอมัน มีการให้กำลังใจเบา ๆ ผ่านเพลงอกหัก ผมเลยคิดว่าตรงนี้ทำให้คนสัมผัสได้ว่านี่คือ Whal & Dolph

ในตอนนี้ถึงจุดที่ประสบความสำเร็จหรือยัง ?

ปอ: สำหรับผมถือว่าสำเร็จแล้วนะครับ ในความฝันนะ ผมประสบความสำเร็จตั้งแต่ต้นปีที่ผ่านมา ตั้งแต่เด็กเลย ตอนที่เราไปงาน Cat เราเห็นศิลปินที่เราชอบมีแฟนเพลง มีเพลงตัวเอง คนร้องตาม วันนึงเราอยากเป็นอย่างนั้นบ้าง วันนึงเราทำได้แล้ว ในระดับความฝันนั้น แล้วก็จะมีฝันต่อไปอีก 

น้ำวน: ต่อไปคงเป็นเรื่องทำมาหากินแหละครับ เราอยากทำอาชีพนี้ให้มันเลี้ยงดูเราได้เรื่อย ๆ แต่อยากเลี้ยงดูครอบครัวด้วยเลยต้องโตกว่านี้ แต่มันก็ต้องใช้เวลาแหละครับ ใช้ประสบการณ์ด้วย

ปอ: เพราะเราไม่ได้ทำเพลงเพื่อเรียกยอดไลก์ ถ้าพูดกันจริง ๆ เราทำเพลงเพื่อตัวเอง เล่าเรื่องตัวเอง ไม่ได้เอากระแสมาเพื่อให้มันฮิต เราเริ่มจากการเล่าเรื่องของตัวเองมากกว่า เราไม่รู้ว่าคนที่ฟังหลังจากนี้จะชอบเราหรือเปล่า แต่เราเลยไม่รู้ว่าจะหากินกับมันได้นานแค่ไหน

UNLOCK ตัวเองกับสิ่งที่ไม่เคยทำ

น้ำวน: ตอนนี้อยากทำเพลงสนุก ๆ ที่สุดเลยครับ อยากทำเพลงที่คนกระโดดไปกับเราได้ แต่ทำแล้วก็กลายเป็นเพลงเพลิน ๆ ไปหมด

ปอ: แต่เรายังไม่เจอเพลงสนุกที่เราชอบ ตอนเราทัวร์อัลบั้มแรก เรารู้เลยว่าเราขาดอะไร เราขาดเพลงที่ทำให้คนกระโดด สักสองสามเพลง โชว์จะสมบูรณ์มาก กำลังหามันอยู่ครับ

ฝากผลงานกันหน่อย

น้ำวน: เพลงฉันยังเก็บไว้เป็นเพลงที่ผมชอบที่สุดในอัลบั้ม ถ้าอยากรู้ว่าเพราะอะไร ต้องไปฟังครับ

ปอ: ฝากเพลงล่าสุด แล้วก็ฝากติดตามปีหน้า จะมีเพลงใหม่ ๆ ให้ฟัง 

เพราะความสำเร็จอาจไม่ได้เกิดขึ้นในครั้งแรก เชื่อในสิ่งที่ตัวเองทำ รักมัน สนุก มีความสุขไปกับมัน เหมือนกับสองหนุ่ม Whal & Dolph ที่ยังคงทำในสิ่งที่ตัวเองรัก แม้ว่ามันจะไม่ได้ทำให้พวกเขาถึงจุดที่ฝันได้ตั้งแต่เพลงแรกที่ทำ จนตอนนี้ทั้งคู่ได้ก้าวไปสู่ความสำเร็จของตัวเองแล้วหนึ่งก้าว และกำลังจะก้าวต่อไปถึงความสำเร็จที่รอเขาอยู่อีกข้างหน้านี้