หลายคนอาจเคยได้ยินชื่อ Coachella กันอยู่บ่อยครั้ง Coachella นับเป็นเทศกาลดนตรีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในสหรัฐฯ อย่างไรก็ตามยังมีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่ไม่รู้จักงานนี้ อาจแค่ได้ยินชื่อมาบ้างแล้วแต่ก็ยังไม่เข้าใจว่างานนี้จะมีดนตรีแบบไหน และทำไมถึงงานเป็นที่ใคร ๆ ก็อยากไป UNLOCKMEN จะพาไปทำความรู้จักกับ Coachella ให้มากขึ้น รวมถึงอัปเดตกันว่าปีนี้จะมีศิลปินคนไหนได้ขึ้นเวทีบ้าง  จุดเริ่มต้นของเทศกาลดนตรีสุดยิ่งใหญ่นี้เกิดขึ้นเมื่อปี 1993 โดยโชว์ของ Pearl Jam วงร็อกสัญชาติอเมริกันประสบความสำเร็จอย่างมาก เพราะแสงสี บรรยากาศ ความสนุกสนาน รวมถึงพื้นที่ที่ส่งเสริมโชว์ครั้งนั้นให้โดดเด่นน่าจดจำจึงจุดประกายความคิดให้กับ Paul Tollett กับ Rick Van Santen ให้ตัดสินใจจัดเทศกาลดนตรีชื่อว่า Coachella ขึ้นในปี 1999  เป็นเรื่องปกติของงานน้องใหม่เพราะปีแรกของงาน Coachella ไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควรเพราะจำนวนคนมาร่วมงานนั้นน้อยกว่าทั้งสองคาดการณ์ไว้ แต่เมื่อจัดต่อมาเรื่อย ๆ ก็สามารถทำให้แต่ละปีมีผู้ชมนับแสนที่เดินทางมายังงานแห่งนี้ จำนวนคนมหาศาลทำให้ทีมงานตัดสินใจเพิ่มวันแสดง โดยปกติจัดในวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ ในสัปดาห์ที่สองของเดือนเมษายน ก็เพิ่มอีก 3 วันของสัปดาห์ที่สามรวมงานทั้งหมดของ Coachella จะมีด้วยกันทั้งหมด 6 วัน    อะไรที่ทำให้ Coachella เป็นเทศกาลดนตรีที่ประสบความสำเร็จ ?

ถึงจะเป็นแนวดนตรีที่เข้าถึงไม่ง่ายนัก แต่จากความโด่งดังของ Lorde, Dua Lipa, Lana Del Rey, หรือแม้กระทั่ง Cigarettes After Sex ที่มาเปิดคอนเสิร์ตในบ้านเราหลายต่อหลายครั้ง คงปฏิเสธไม่ได้ว่าความนิยมของ Dream Pop ได้ขึ้นมาเป็นหนึ่งในแนวดนตรีกระแสหลักไปแล้ว อย่างไรก็ตาม Dream Pop ไม่ใช่ของใหม่แกะกล่อง ไม่ได้เพิ่งเริ่มต้นเมื่อไม่กี่ปีมานี้ ประวัติศาสตร์ของมันยาวนานมาตั้งแต่ช่วงยุค 80 วันนี้ UNLOCKMEN เลือกพูดถึง 10 อัลบั้ม Dream Pop ที่ยอดเยี่ยมที่สุดตลอดกาล นับตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจบุัน อ้างอิงจากการจัดอันดับของ Pitchfork Floating Into the Night (1989) Artist: Julee Cruise ย้อนไป ณ ยุคบุกเบิกของ Dream Pop อัลบั้ม Floating Into the Night ของศิลปินสาวจาก ไอโอวา สหรัฐอเมริกา Julee Cruise คือหนึ่งในอัลบั้มที่ได้รับการพูดถึงมากที่สุด เมื่อ Falling หนึ่งในเพลงจากอัลบั้มนี้ได้รับเลือกจาก David Lynch ให้เป็นเพลงเปิดของ Twin Peaks ซีรีส์แนวลึกลับสืบสวนที่ดังที่สุดในยุคนั้น

ณ ที่แห่งหนึ่งริมแม่น้ำเจ้าพระยา UNLOCKMEN มีสนทนากับ ฮิวโก้ จุลจักร จักรพงษ์ ศิลปินมาดเท่จากค่าย ME Records ที่ทุกคนน่าจะรู้จักกันเป็นอย่างดี ในขณะที่คุณฮิวโก้กำลังเดินเลียบเจ้าพระยาพร้อมกีตาร์คู่ใจ ขณะที่กำลังยืนมองเขาจากด้านหลังความคิดหนึ่งก็แว่บเข้ามาในหัวเรา ทางเดินเลียบเจ้าพระยาที่ร้อนระอุด้วยแสงแดด แออัดด้วยผู้คน ก็เปรียบเหมือนเส้นทางบนถนนสายดนตรีที่ยาวนานของเขา และแน่นอนว่ามันไม่ได้มีแค่ความราบรื่น หลังจากถ่ายรูปเสร็จเรียบร้อย ก็ถึงเวลาที่เราจะได้นั่งละเลียดสนทนากับเขา เดินทางบนถนนสายดนตรีมากี่ปีแล้วครับ? “ถ้าเป็นทางการก็น่าจะประมาณ 19 ปีครับ” แล้วจากวันนั้นจนถึงวันนี้ ดนตรีของคุณฮิวโก้มีการเปลี่ยนแปลงหรือพัฒนาไปอย่างไรบ้าง? “มันน่าจะเปลี่ยนแปลงไปตามวัยมากกว่า เพราะว่าสิ่งที่เราต้องการหรือสิ่งที่เราชอบมันเปลี่ยนไปตามอายุ ความก้าวร้าวของวัย 20 กับ 30 ปลาย ๆ มันไม่เท่ากัน การเรียงลำดับความสำคัญของสิ่งที่เราคิด สิ่งที่เราสนใจ ก็ต่างกัน เสียงที่เราได้ยินก็เปลี่ยนไป แต่มันก็มีแกนบางอย่างที่ไม่เปลี่ยน เป็นธรรมดาของพัฒนาการมนุษย์ ถึงจะมีการเปลี่ยนแปลงแต่ก็ยังเหลือแก่นความเป็นตัวตนอยู่” 19 ปีถือว่านานมาก อะไรที่ทำให้คุณฮิวโก้ยังยืนหยัดอยู่ตรงนี้ได้? “อธิบายยาก มันเป็นความรู้สึกตอนที่เราฟัง ความรู้สึกตอนที่เราร้อง หรือตอนที่เราแสดงกับวง มันเป็นอะไรที่ผมยังหาสิ่งอื่นมาแทนไม่ได้ในความสะใจ ความสบายใจนี้ ความจริงของสิ่งที่เกิดขึ้นบนเวทีต่อหน้าคนดู มันไม่มีอะไรจริงกว่านี้แล้ว โอกาสที่จะพลาด แรงกดดัน ความคาดหวังของคนดู ตัวเราเอง และเพื่อน ๆ

เสียง “Victory Lap” ดังก้องอยู่ในหูและเป็นหนึ่งในลิสต์เพลงแร็ปฯ ที่เรายังนั่งฟังวนกัน แต่บ่ายวันนี้ เสียงเพลงเบากว่าเสียงปืนที่ดังขึ้น พร้อมข่าวดังที่ทำให้พวกเราแฟนเพลงของเขา “NIPSEY HUSSLE” ต้องใจหาย เมื่อนักแร็ปอเมริกันชื่อดังจากเราไปกะทันหันจากกระสุนที่วิ่งเข้าร่างเขา ขณะที่ยืนอยู่หน้า Marathon Clothing ร้านขายเสื้อผ้าของตัวเองใน Hyde Park สำหรับคนที่ไม่ใช่แฟนเดนตายของ “NIPSEY” อาจได้ยินชื่อของเขาผ่านหูจากงาน Grammy Award ครั้งที่ 61 ที่เพิ่งจัดเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา เพราะเขาคือหนึ่งในห้าผู้ได้รับการเสนอชิงรางวัล Best Rap Album 2019 แม้สุดท้ายรางวัลนี้จะตกไปอยู่กับ Cardi B ก็ตาม แต่การมีชื่อเขาเข้าเสนอชิงรางวัลเดียวกันกับคนดัง ๆ หลายคนที่เคยได้รับการเสนอชื่อมาเป็นประจำ ทั้ง Eminem Jay-z หรือ Kendrick Lamar ก็การันตีได้ว่า ผลงานของเขาไม่ธรรมดาเช่นกัน เพื่อไว้อาลัยการจากไปของ NIPSEY HUSSLE เราขอเสนอประวัติของเขาให้พวกคุณได้สัมผัส จากหลากหลายมุมมอง พร้อม 5 Tracks ยอดนิยมขณะนี้ที่คัดสรรมาให้เปิดคลอเพื่อรำลึกถึงเขา

มีหลายเหตุผลที่ทำให้ผู้ชายอย่างเราตัดสินใจรวมตัวหรือสร้างกลุ่มกันขึ้นมาเพื่อลงมือทำอะไรสักอย่าง อาจจะเป็นความชอบที่ตรงกัน รสนิยมการใช้ชีวิตที่คล้ายคลึงกัน รวมถึงความฝันที่จะได้ออกวิ่งตามหาเรื่องราวที่สนุกสนานและความสำเร็จให้กับชีวิต เหมือนกับ SLUR (เสลอ) วงดนตรีที่เต็มไปด้วยเสน่ห์และแนวทางอันเป็นเอกลักษณ์ ที่เกิดจากการรวมตัวกันของ เย่-จักรพันธ์ บุณยะมัติ (ร้องนำ), บู้-ธนันต์ บุญญธนาภิวัฒน์(เบส), เฮ้าส์-สรศักดิ์ จันทรมนตรี(กีต้าร์) และ เอม-ธิติพันธุ์ อนะวัชพงษ์(กลอง) จนกลายเป็นวงดนตรีคุณภาพ ซึ่งสร้างความหลากหลายให้กับวงการเพลงไทยมาตั้งแต่ปี 2549 ที่พวกเขาปล่อยอัลบั้มแรกของตัวเองอย่าง Boo! ออกมาให้ทุกคนได้รู้จัก แต่ก็เหมือนชีวิตของทุกคน แน่นอนว่าการเดินทางบนเส้นทางดนตรีมาตลอดระยะเวลากว่า 13 กับผลงาน 5 สตูดิโออัลบั้ม ต่างเต็มไปเรื่องราวและเหตุการณ์ที่มีทั้งปัญหาและช่วงเวลาพิเศษมากมาย แต่ทั้งหมดก็ไม่ได้ทำให้ทั้ง 4 คนหมดความกระหายในสร้างบทเพลงใหม่ ๆ ออกมาและอัลบั้ม Bin ซึ่งเป็นผลงานชุดล่าสุดก็เป็นเครื่องยืนยันได้อย่างดีว่าความสนุกและไอเดียสร้างสรรค์ในงานดนตรีของพวกเขา ไม่เคยลดน้อยลงตามช่วงอายุที่มากขึ้น แต่อะไรจะเป็นสิ่งที่ยึดเหนี่ยวพวกเขาทุกคน ให้เดินบนเส้นทางอย่างรู้ใจตัวเองอยู่เสมอ วันนี้เรามารับฟังเหตุและเรื่องราวของพวกเขาไปพร้อมกัน พูดถึงจุดเริ่มต้นและแรงบันดาลใจของอัลบั้มล่าสุดอย่าง BIN ให้ฟังหน่อยครับ เย่ : ถ้าพูดถึงจุดเริ่มต้นของอัลบั้ม Bin ผมที่ว่ามันเหมือนกับอัลบั้มที่ 4 ตรงที่เราคิดว่าเรายังสามารถคิดเพลงได้อีกยังพัฒนาเพลงต่อได้ เลยอยากจะทำเพลงกันออกมา แต่เรื่องแนวเพลง

หากเราเป็นศิลปิน เราจะทำยังไงให้คนจดจำเราได้ ? เราจะใช้โลโก้สุดเท่ เราจะเป็นแฟชั่นไอคอน ขายคาแรกเตอร์สุดจี๊ดจ๊าด หรือเราจะระเบิดความมันส์ อาศัยลีลาการร้องเล่นจากฝีมือ ทั้งหมดนี้ ล้วนแล้วแต่เป็นภาพลักษณ์โดยรวมของวง ที่สมาชิกต่างยอมรับและให้มันเป็นภาพแทนของพวกเขา มันจึงต้องคิดมาอย่างดีแล้ว เพราะมันเป็นเหมือน First Impression นั่นแหละ แต่ละวงต่างก็มีภาพลักษณ์ที่แตกต่างกันไป คล้ายบ้าง ซ้ำบ้าง แต่สุดท้ายมันก็คือคนละตัวตนกันอยู่ดี เรื่องของเรื่องคือเราอยากแนะนำวงอินดี้ร็อกอย่าง The Neighbourhood ที่มีจุดเด่นอันชัดเจนคือ ภาพขาวดำ ทั้งปกอัลบั้มและ MV มาล้วงลึกถึงเบื้องหลังสีสันอันหม่นหมองและบทเพลงที่มอดไหม้ ของพวกเขาไปพร้อมกัน ทำความรู้จัก The Neighbourhood สำหรับคอเพลงอินดี้ร็อก คงจะคุ้นหูกันดีกับเพลงของ The Neighbourhood ที่ดูเผิน ๆ เหมือนคำนี้มันจะสะกดไม่ถูก แต่ชื่อวงดนตรีเนี่ย มันไม่ใช่เรื่องที่จะพลาดกันได้ง่าย ๆ แน่นอนว่ามันคือความตั้งใจของทางวงที่จะสะกดแบบนี้ ไม่ใช่ตั้งใจสะกดผิด แต่มันเป็นการสะกดแบบ British เพื่อไม่ให้ชื่อไปซ้ำกับวงสัญชาติอเมริกันที่มีอยู่แล้วนั่นเอง ห้าหนุ่มจาก California ที่เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ไหนแต่ไร พวกเขาใช้ชีวิตแบบแสบพอตัว บางคนไม่พบไฮสกูลด้วยซ้ำ แต่ประสบการณ์แสบสันเหล่านั้น ทำให้พวกเขาเหนียวแน่นกันมาจนถึงตอนนี้ รวมตัวกันเมื่อปี 2011 ใช้เวลาหนึ่งปีถ้วนในการขับเคี่ยวเอาผลงานแรกออกมาสู่วงการ เป็น

ทุกการจากไปสร้างความเจ็บปวดให้กับคนที่อยู่ข้างหลังเสมอ โดยเฉพาะการจากไปอย่างไม่มีวันกลับของใครสักคน เพราะความสูญเสียแบบที่ไม่อาจย้อนคืนได้ มันทำให้เราทำได้เพียงระลึกถึงสิ่งที่เขาทิ้งไว้ให้เท่านั้น เช่นเดียวกับ Keith Flint ที่จากไปอย่างกะทันหัน ไม่มีเวลาให้ใครได้ตั้งตัวทัน ทั้งคนรอบตัวและแฟนเพลงทั่วโลก เราคงไม่อยากเจาะจงลงไปว่า สาเหตุของการจากไปของเขาคืออะไร ขุดคุ้ยขึ้นมาก็ไม่น่าเป็นผลดีกับฝั่งไหน เราจึงขอพูดถึงเรื่องราวแสนพิเศษที่เขาได้ทิ้งไว้ให้กับวงการดนตรีและโลกใบนี้ เพื่อเป็นการระลึกถึงเขาอย่างนอบน้อมที่สุด เราคงคุ้นเคยกับ Flint ในภาพลักษณ์สุดแสบ ทรงผมและสีสันแสนจะสะดุดตา ที่เห็นแล้วเป็นอันต้องเหลียวมอง ก่อนที่เขาจะมาอยู่ในภาพลักษณ์นี้ เขาเป็นเพียงเด็กน้อยที่ต้อง Suffer กับโรคประจำตัวอย่าง “Dyslexia” หรือโรคบกพร่องทางการอ่าน ที่ส่งผลต่อการใช้ชีวิตประจำวันของเขาอย่างมาก จนต้องออกจากโรงเรียนตั้งแต่อายุ 15 มาทำอาชีพช่างซ่อมหลังคา เขาเริ่มต้นการก้าวเข้ามาในวงการด้วยเรื่องสนุก ๆ ที่เขาเริ่มกับ Liam Howlett ในตอนที่ยังเป็นดีเจในคลับ เมื่อครั้งที่พบเจอกันครั้งแรก การพูดคุยอย่างออกรสเรื่องรสนิยมทางดนตรี พาให้บทสนทนาของทั้งคู่เดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เรื่องราวในวันนั้นจบลงที่ Liam ทำ Mixtape ให้สำหรับ Flint ใช้ในโชว์ จนสุดท้ายความไปด้วยกันได้ทั้งในเรื่องมิตรภาพและการร่วมงาน ทำให้พวกเขาเริ่มก่อตั้งวงอิเล็กทรอนิกส์ The Prodigy ในปี 1990 ร่วมกับเพื่อน ๆ ของเขา รวมทั้ง Liam ที่มาเป็นมือคีย์บอร์ดและคนแต่งเพลงให้กับวง และการแจ้งเกิดกับ “Firestarter”

ในวันที่ดูเหมือนอะไรก็ไม่เข้าข้าง เคว้งคว้างจนเหมือนกับว่าลอยออกไปแสนไกล จนไม่มีใครหันมาเห็นเราอีกต่อไปแล้ว ไม่ว่าจะเจ็บมากเจ็บน้อย ล่องลอยออกไปไกลแค่ไหน ลองหยิบหูฟังให้พร้อม แล้วกดปุ่ม Play เจ้า Playlist นี้ หลีกหนีความเจ็บช้ำไปกับ 20 เพลงสุดชิลล์ที่ช่วยฮีลความรู้สึก แม้จะไม่ได้ดีขึ้นในตอนนี้ อย่างน้อยก็ได้หนีเรื่องราววุ่นวายไปก่อน สักช่วงเวลาสองชั่วโมงที่เริ่มตั้งแต่เพลงแรกจวบจนเพลงสุดท้ายของ Playlist นี้ ใครที่สะดวกฟังบน Spotify ตามไป Follow ให้หายช้ำกันได้ที่ Playlist เหมือนเดิม Harry Styles – From the Dining Table Iron & Wine – Passing Afternoon S. Carey – Rose Petals Damien Jurado – The Last Great Washington State Nothing But Thieves

นอกจากภาพลักษณ์และผลงานเพลงที่แสนดุดันของ Corey Taylor แล้ว ฝีปากของเขาก็ดุเด็ดเผ็ดมันไม่แพ้กัน สังเกตได้จากบทสัมภาษณ์เวลาพาดพิงบุคคลที่สาม ไม่ว่าจะโดนพาดพิงมาก่อน หรืออยากจะลองพาดพิงคนอื่นพอให้เจ็บ ๆ คัน ๆ ก็สร้างเสียงฮือฮาให้กับวงการได้ทั้งนั้น ครั้งนี้เป็นคราวของ Imagine Dragons ที่โดนแซวอย่างเจ็บแสบไม่แพ้คนอื่น มาดูกันว่าดราม่าครั้งนี้พวกเขาโดนอะไรกันบ้าง คอเพลงเป็นอันรู้กันว่า Nickelback เป็นวงดนตรีที่มักจะถูกแซวเรื่องความนิยมอยู่เสมอ ไม่ใช่ว่าพวกเขาเป็นวงที่ห่วย ไร้ความสามารถ แต่เป็นวงที่ถูกเกลียดมากที่สุดในวงการเพลงร็อกต่างหาก คนที่แซวบ่อยที่สุดก็ไม่พ้น Corey Taylor แห่ง Slipknot นั่นแหละ จน Nickelback กลายเป็น Meme บนโลกอินเทอร์เน็ตไปแล้ว คดีแสบที่สุดก็คงจะเป็นที่กล่าวหาว่า Kroeger มีความละม้ายคล้ายกับ “Shaggy from Scooby-Doo” นี่แหละ  แต่ช่วงเวลาแห่งความซวยของ Nickelback จบลงแล้ว เมื่อ Corey ตัวจี๊ดแแห่งวงการ ได้เปลี่ยนเป้าหมาย มาลงที่ Imagine Dragons แทน เมื่อในรายการ Jonesy’s Jukebox ของมือกีต้าร์แห่ง Sex

Summer: I said I love The Smiths. You have good taste in music. Tom: You like The Smiths? Summer: ‘To die by your side is such a heavenly way to die’. Love it. ไดอะล็อกจากฉากลิฟต์ในตำนาน ของภาพยนตร์คนช้ำรัก “(500) DAYS OF SUMMER” เรื่องราวของการถูกผลักไสไปอยู่ในฐานะของ “เพื่อน” แม้จะแสดงเจตนารมณ์ที่ชัดเจนว่าอยากจะควงแขนเธอในฐานะ “คนรัก” แค่ไหนก็ตาม จนเรื่องนี้กลายเป็นหนังช้ำรักอันดับต้น ๆ ที่คอหนังแนะนำ เหล่าแฟนหนังต่างก็เสียงแตกออกเป็นสองฝั่ง ว่าความเจ็บช้ำในครั้งนี้ มันผิดที่ใครกันแน่ ถึงอย่างนั้น เราไม่ได้จะมาถกเถียงกันว่าใครเป็นฝ่ายถูกหรือผิดกันแน่ แต่เราจะชวนมาฟัง 20 เพลงเจ๋ง ๆ