เมื่อเดือนมิถุนายนที่ผ่านมา ‘Rocketman’ หนังชีวประวัติศิลปินชื่อก้องโลก เอลตัน จอห์น (Elton John) ก็เพิ่งจะเข้าฉายในโรงภาพยนตร์ไปหมาด ๆ ถึงแม้กระแสในไทยจะไม่ได้หวือหวาเท่า Bohemian Rhapsody หนังชีวประวัติวง Queen แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้ก็ทำรายได้สูงถึง 100 ล้านเหรียญ (ยอดจากตาราง Box Office ทั่วโลก) จากทุนสร้างเพียง 40 ล้าน เรียกได้ว่าประสบความสำเร็จไปอย่างงดงาม นอกจากตัวภาพยนตร์ที่บอกเล่าเรื่องราวเส้นทางชีวิตตั้งแต่เด็กจนโตก่อนจะมาเป็นท่านเซอร์เอลตัน จอห์นผู้ประสบความสำเร็จ สิ่งสำคัญเลยที่ทำให้หนังเรื่องนี้ทรงคุณค่าและให้แง่คิดมากมายคือความกล้านำเสนอด้านมืดของศิลปินมากความสามารถท่านนี้ เรียกได้ว่าเผยหมดเปลือกทั้งปัญหายาเสพติด ติดเซ็กซ์ และเสพติดการชอปปิงของเขา อย่างที่ทราบกันว่าภายหลังท่านเซอร์เอลตันได้เข้ารับการบำบัดและไม่ข้องเกี่ยวกับยาเสพติดมาเป็นระยะเวลานานแล้ว แต่ไอ้เรื่องเหล้ายาปลาปิ้งนี้จัดว่าเป็นของคู่กันกับบรรดาศิลปินชื่อดังยุค 70 เลยก็ว่าได้ ท่านเซอร์เอลตันจึงมักจะออกมาเล่าประสบการณ์แย่ ๆ สมัยที่แกเกือบจะเอาชีวิตไม่รอดเพราะยาเสพติดให้เด็กรุ่นหลังได้ฟังเป็นอุทาหรณ์เสมอและเรื่องที่เรากำลังจะเล่าให้ฟังต่อไปนี้ก็เป็นหนึ่งในวีรกรรมของแกเช่นกัน (แต่อาจจะไม่ได้คอขาดบาดตายถึงขนาดนั้นนะครับ) เอลตัน จอห์นได้ออกมาเผยผ่านหนังสือ Me: Elton John อัตชีวประวัติอย่างเป็นทางการของตัวเขาเองว่า ครั้งหนึ่งเขาเคยเห็นมหาบุรุษแห่งดนตรีโฟล์กอย่าง บ็อบ ดีแลน เป็นคนสวน! ซึ่งความพลาดครั้งยิ่งใหญ่ในครั้งนี้มียาเสพติดเป็นเหตุ และท่านเซอร์ก็ได้บันทึกเรื่องราวเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้เอาไว้ดังนี้ “ช่วงปลายยุค 80 ผมเคยจัดปาร์ตี้สุดเหวี่ยงใน LA ผมเชิญทุกคนที่รู้จักมาร่วมงาน

วงการเพลงเปลี่ยนแปลงไปในทุก ๆ ปี แต่กว่าจะเห็น ‘การเปลี่ยนแปลง’ ที่ว่าออกมาเป็นรูปเป็นร่างก็มักจะผ่านไปแล้ว 10 ปีให้หลัง สำหรับปี 2019 นี้ เพลงใดก็ตามที่ถูกปล่อยเมื่อปี 2009 จะมีอายุครบสิบปีพอดิบพอดี พูดแบบนี้ฟังดูราวกับผ่านมาเนิ่นนาน แต่อันที่จริงถ้านั่งย้อนฟังดี ๆ หลายเพลงที่คุณชอบในวันนั้นกลับยังวนฟังได้ไม่เก่า เหมือนถูกปล่อยออกมาเมื่อไม่นานนี้เอง WEEKLY PLAYLIST สัปดาห์นี้ต่อเนื่องมาจากบทความ “BACK TO 2009″ เปิดกรุเพลงฮิตเมื่อ 10 ปีก่อน” ที่เราได้พูดถึงอัลบั้มในความทรงจำกันไป ครั้งนี้เราเลยจะมาชวนคุณเจาะเวลาหาอดีต ย้อนวันวาน ทบทวนความทรงจำกันแบบเพลงต่อเพลง เชื่อว่าต้องมีผลงานศิลปินคนโปรดคุณติดบ้าง อย่างน้อยก็สักเพลงหนึ่ง! Right Round – Flo Rida ปี 2009 เป็นยุคที่ยังไม่มี EDM ในผับ! ส่วนมากจะเปิดเป็นเพลงฮิปฮอปผสมอิเล็กทรอนิกส์เสียส่วนมาก ทำให้ Flo Rida กลายเป็นศิลปินที่ได้รับความนิยมสูงที่สุดในการเปิดในผับ ใครเพิ่งเริ่มเที่ยวยุคนั้นคงจะคิดถึงเพลงสไตล์นี้ไม่น้อย (เราก็คิดถึง) Hotel Room Service –

หลังจากซีรีส์ออริจินัลไทยเรื่องแรกลง Netflix แต่เรายังไม่มีโอกาสพูดถึง วันนี้พอมีโอกาสดูไป 4 Episodes รวด เราก็เจอประเด็นหนึ่งที่น่าสนใจในเรื่องจนอยากนำมาเล่าต่อคือปรากฏการณ์ทางสังคมที่เรียกว่า “Psychogenic Illness” หรือ “อุปาทานหมู่” บทความนี้เปิดเผยเนื้อหาบางส่วนของซีรีส์ที่สอดคล้องกับ Psychogenic Illness แต่ไม่ได้สปอยล์เรื่องราวรายละเอียดภายในเรื่องจนปะติดปะต่อได้ หรือเฉลยปลายทางของเรื่อง ใครที่จะอ่านต่อไปลองเลือกตามวิจารณญาณก่อนว่าจะไปนั่งดูให้จบมาแล้วมาอ่าน หรือถ้าพร้อมก็เลื่อนลงไปอ่านตอนนี้เลย ปกติเวลาคิดถึงเรื่องอุปาทานหมู่แล้วคุณคิดถึงอะไร คนส่วนใหญ่คงมีภาพผีเข้า ของขึ้น ตัวสั่นแล่นเข้ามาในสมอง แต่ซีรีส์ “เคว้ง” นำเสนออีกมุมในแง่จิตวิทยาจากรูปแบบการตัดสินใจของตัวละคร ที่แหกกฎจนสร้างเป็นกฎใหม่ของสังคมและชวนให้เรามองเห็นความจริงของเรื่องนี้ซ้อนอยู่ในรูปแบบการใช้ชีวิตประจำวันด้วย พลอตเรื่องที่ออกแบบมาให้เจอกับสภาพกดดัน เรื่องของวัยรุ่นติดเกาะจำนวน 30 คนจากเหตุการณ์สึนามิ ทุกคนต้องสูญเสียสิ่งยึดเหนี่ยว ไม่มีผู้ใหญ่นำทาง ติดต่อใครไม่ได้ ไร้ที่พึ่ง ไร้สาธารณูปโภคกับทรัพยากร คล้ายระเบิดย่อม ๆ ที่พร้อมจะระเบิดได้ทุกเมื่อมารวมตัวกัน ภาวะการแสดงออกและการตัดสินใจจึงเป็นสิ่งยากจะคาดเดา “ลองขว้างมันใส่กระจกดูซิ เธอลังเลหรอ ทำไมล่ะ เพราะเธอรู้ว่าการปาก้อนหินใส่กระจกมันเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ” – ครูหลิน ประโยคสอนเรื่องอุปาทานหมู่ในเรื่องที่ตัวละครครูยกตัวอย่างเพื่ออธิบายให้นักเรียนในชั้นเข้าใจการทำงานของจิต เมื่อคนแรกลุกมาทำผิดคนแรกต้องรับกับความกดดันเรื่องการทำผิด แต่ถ้าจำนวนคนทำตามเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จากคนปาก้อนหินก้อนแรกมีคนที่สอง สาม สี่ เพิ่มขึ้นมา สิ่งนี้จะสร้างบรรทัดฐานทางสังคมแบบใหม่ขึ้นมาทันที

เมื่อสิบปีที่แล้วคุณเป็นอย่างไร ? ยังจำได้ไหมว่าตัวคุณในตอนนั้นชอบทำอะไรหรือกำลังอินกับอะไรอยู่ เผลอแป๊บเดียว เพลงที่คุณชอบฟัง หนังที่คุณชอบดูในช่วงเวลานั้นก็มีอายุครบสิบปีบริบูรณ์แล้วในปีนี้ และถ้าหากคุณมีความรักมั่นให้มันตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ คุณก็สามารถพูดได้เต็มปากเต็มคำว่า ‘ชอบมานานเป็นทศวรรษแล้ว’ นอกจากนั้น รู้หรือไม่ว่า Facebook ได้ขึ้นแท่นเป็น ‘บริการเครือข่ายสังคมที่มีคนใช้มากที่สุดในโลก’ เป็นครั้งแรกในปี 2009 อีกด้วย ไม่แน่นะครับ เพลงฮิตในช่วงนั้นอาจจะเป็นเพลงแรก ๆ ที่คุณแชร์ลง Facebook ก็ได้! UNLOCKMEN จะพาคอเพลงไปย้อนดูสิบอัลบั้มเด็ดที่ถูกปล่อยออกมาในปีนั้น บ้างกลายเป็นอัลบั้มระดับตำนาน บ้างก็กลายเป็นอัลบั้มในดวงใจใครหลายคนจนถึงปัจจุบัน โดยเราจะขออนุญาตหยิบยกมาแค่ 10 อัลบั้มคร่าว ๆ เพราะไม่งั้นคงต้องเขียนบทความนี้ยาวไปถึงปลายปีเป็นแน่ ว่าแต่จะมีอัลบั้มไหนบ้าง มาดูกันเลย  The Blueprint 3 By Jay-Z Date: 8 September 2009 คนที่ไม่ได้ติดตามแรปเปอร์ตัวเทพอย่าง Jay-Z หรือสนใจในเพลงฮิปฮอปเป็นพิเศษ คงจะงง ๆ ว่าอัลบั้ม The Blueprint หมายเลข 3 นี้มันสลักสำคัญมากขนาดไหน เหตุใดเราจึงหยิบยกขึ้นมาพูดถึงอันดับแรก

เมื่อสัปดาห์ที่แล้วเราเพิ่งพูดถึงความฮ็อตของพระเอกรุ่นเก๋าอย่าง Keanu Reeves กันไปหยก ๆ ในบทความ เมื่อทีมผู้สร้างหนังตระกูล FAST & FURIOUS เอ่ยปากอยากร่วมงานกับ KEANU REEVES ทำให้ไม่ว่าคนจากวงการทำภาพยนตร์ซูเปอร์ฮีโร่จาก Marvel หรือทีมงานสร้างหนังแอกชันสำหรับขาโจ๋วัยซิ่ง ไปจนถึงเทพแห่งวงการเกม ทุกคนต่างก็อยากจะร่วมงานกับเขาด้วยกันทั้งนั้น  ทีมผู้สร้างหนังหลาย ๆ คนที่อยากจะร่วมงานกับพระเอกคนดังที่ร้อนแรงสุด ๆ ของปี 2019 จำนวนไม่น้อยต่างก็ต้องกินแห้วกลับบ้านไปมือเปล่าเพราะ Keanu Reeves มีตารางงานถ่ายหนังที่แน่นมาก ทั้งจากการเปิดกล้อง John Wick ภาคใหม่ และภาพยนตร์ภาคต่อระดับตำนานที่ทำให้เขาดังเป็นพลุแตกอย่าง The Matrix 4 จนเรามองไม่เห็นหนทางว่าเขาจะมาร่วมแจมกับภาพยนตร์โปรเจกต์ยักษ์ของค่ายไหนเลย จนกระทั่งตัวอย่างการ์ตูนฟองน้ำเรื่อง SpongeBob Movie: Sponge On The Run (2020) ออกฉายสู่ตาชาวโลก   Keanu Reeves ที่ว่าตารางงานแน่นมากและไม่มีท่าทีจะตอบตกลงร่วมงานกับค่อยหนังใหญ่ไหน ๆ จู่ ๆ กลับปรากฏตัวอยู่ในตัวอย่างการ์ตูน The

ในชีวิตอันแสนสั้นของมนุษย์ บางช่วงเวลาก็ดูยาวนานราวไม่มีสิ้นสุด ความรู้สึกเหล่านี้จะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อคุณกำลัง ‘รอคอย‘ อะไรบางอย่าง ไม่ว่าจะเป็น รอรถ รอเรือ รออาหารมาเสิร์ฟที่โต๊ะ รอเวลากลับบ้าน หรือรอใครสักคนโทรมา แต่จุดสูงสุดของความทรมานคงหนีไม่พ้น “รอเธอ” พูดแล้วก็หน่วงนะครับ ไม่ว่าคุณจะรอเธอเนื่องในโอกาสอะไร รอรัก หรือรอเลิก วันนี้ WEEKLY PLAYLIST กลับมาอีกครั้ง พร้อมคัดสรรเพลงเพราะโดนใจสำหรับคนรอเก่งทั้งไทยและเทศมาไว้ที่นี่แล้ว จะมีเพลงอะไรบ้าง มาดูกัน! The Man Who Can’t Be Moved – The Script เริ่มต้นกันด้วยเพลงชาติคนรออย่าง The Man Who Can’t Be Moved จาก The Script เรื่องราวของชายที่บังเอิญตกหลุมรักหญิงสาวผู้หนึ่งโดยบังเอิญ เขาจึงตัดสินใจยืนอยู่ตรงนั้น ตรงที่เขาได้พบกับเธอ ที่เดิมไม่ไปไหน! เผื่อคนทั้งโลกจะให้ความสนใจและเห็นใจ เอาไปพูดปากต่อปากจนโด่งดังไปทั่วโลก เผื่อเธอคนนั้นจะย้อนกลับมาหาในวันใดวันหนึ่ง ฟังดูเวอร์ใช่ไหมครับ? อันที่จริงเพลงนี้เปรียบเปรยถึงเวลาที่เราเจอใครสักคนที่ถูกใจ หัวใจเราจะเหมือนหยุดอยู่ ณ ช่วงเวลานั้นตลอดไป

เรากำลังเข้าสู่ยุคสมัยที่เทศกาลดนตรีต่างผุดขึ้นมาเป็นดอกเห็ด ทั้งในไทยเองก็ดี ประเทศข้างเคียงก็ดี คอเพลงอย่างเรา ๆ ถ้ามีกำลังทรัพย์มากพอก็นับว่ามีตัวเลือกที่เยอะขึ้น ตอบโจทย์ได้มากขึ้น เพราะบางครั้งการดูให้ครบจำนวนวงที่ชอบ อาจทำให้เสียทั้งเงินและเวลา ในขณะที่การไปงานเทศกาลดนตรีสักแห่ง แม้บัตรจะราคาสูงกว่าก็นับว่าคุ้มค่า เพราะสามารถเก็บแต้มดูได้หลายวงในคราวเดียว แน่นอนว่างานใหญ่ ๆ จัดยาว ๆ ที่มาพร้อมผู้ร่วมงานจำนวนมหาศาล ย่อมเป็นแหล่งรวมความวุ่นวายหลายสิ่งไว้ในสถานที่เดียว รายละเอียดยิบย่อยของมันจึงเพิ่มขึ้นอีกระดับ เหนือกว่าคอนเสิร์ตทั่ว ๆ ไปที่จัดคืนเดียวจบ ยิ่งคนที่ลงทุนแบกกระเป๋าไปกางเต็นท์นอนค้างอ้างแรมถึงต่างแดน ยิ่งต้องเตรียมความพร้อมมากเป็นพิเศษ มิฉะนั้นจากความสนุกที่ควรได้รับ อาจกลายเป็นประสบการณ์สุดเฟลครั้งใหญ่! แน่นอนว่าทางลัดที่ดีที่สุดในการเตรียมตัวไปมันส์กับเทศกาลดนตรีที่ต่างแดน (หรือจะในไทยก็ได้) ไม่ใช่การร่ำเรียนจากตำรา แต่เป็นการ ‘สอบถาม’ ผู้ที่เคยไปงานเหล่านั้นและผ่านประสบการณ์จริงมาก่อนเราแล้วนั่นเอง สำหรับมือใหม่ไร้ชั่วโมงบิน วันนี้ UNLOCKMEN ได้หยิบยกคำแนะนำดี ๆ จากเหล่ามนุษย์คอนเสิร์ตหลายชีวิตที่เคยผ่านร้อนผ่านหนาวในเทศกาลดนตรีต่างแดน ทั้งที่ไปกับกลุ่มเพื่อนก็ดี ไปคนเดียวก็ได้ ว่ามีอะไรบ้างที่เขาอยากจะแนะนำนักผจญคอนฯ หน้าใหม่ ๆ กันบ้าง​ ? แน่นอนว่าเพียบ ในระดับร่ายยาวเป็นห่างว่าว! เราจึงคัดสรรสิ่งที่เป็นประโยชน์คร่าว ๆ มาให้ทุกคนได้รู้ไว้ใช่ว่า จะมีอะไรบ้าง มาดู! 1. ติดตามแฟนเพจที่อัปเดตข่าวสาร ฟังดูอาจจะรู้สึกว่า

ค่ำคืนหนึ่งในเยอรมนีที่เงียบสงบดูเหมือนว่าทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีเหมือนทุกวัน แต่แล้วเมื่อรุ่งเช้าชาวเมืองตื่นขึ้นมาพบกับกำแพงลวดหนามที่ฉีกประเทศให้แยกออกจากกัน เพียงข้ามคืนการเดินทางอย่างอิสระไปทั่วประเทศถูกปิดกั้นเพราะอุดมการณ์ที่แตกต่างช่วงสงครามเย็น  UNLOCKMEN อยากพาทุกคนย้อนเวลากลับไปยังยุคสมัยแห่งความตึงเครียดอย่างสงครามเย็นที่ทำให้เยอรมนีแตกออกเป็นสองฝั่ง แต่ใต้ความเครียดอันกดดันแสนหดหู่ก็ยังมีเรื่องเท่ ๆ เกิดขึ้นฝั่งเยอรมนีตะวันออก เมื่อเหล่าปัญญาชนและผู้คิดนอกกรอบจะไม่ยอมอยู่ภายใต้เผด็จการอีกต่อไป การต่อต้านของเหล่าขบถมีหลายแบบ แต่สิ่งที่รวมคนหลากกลุ่มในเยอรมนีทั้งเด็กนักเรียน เด็กเกเร คนทำงานที่ไม่ชื่นชอบระบอบการปกครองที่ตัวเองกำลังเผชิญอยู่คือเสียงดนตรีและวงดนตรีที่เต็มไปด้วยเอกลักษณ์อย่างพังก์ (Punk)    เมื่อพังก์กลายเป็นสัญลักษณ์ของเหล่าขบถ กำแพงลวดหนามถูกเปลี่ยนเป็นกำแพงใหญ่คล้ายม่านเหล็ก ระเบิดจำนวนมากถูกวางไว้นอกเขตพร้อมกับการคุ้มกันหนาแน่น มีหอสังเกตการณ์ของพลซุ่มยิง เพื่อให้แน่ใจว่าคนทั้งสองฝั่งไม่เล็ดลอดสายตาแอบไปมาหาสู่กันโดยไม่ได้รับอนุญาต ผู้คนที่ต้องใช้ชีวิตอยู่ในเยอรมนีตะวันออกอย่างเลี่ยงไม่ได้ต้องการชีวิตเสรีภาพดั่งเคยมีมาตลอด หลาย ๆ คนออกมาแสดงความคิดเห็น ออกมาชุมนุมกันเพื่อเรียกร้องขอเสรีภาพแต่ก็ต้องล้มเหลวไปทุกครั้งเพราะผู้มีอำนาจทำเป็นมองไม่เห็นเสียงเหล่านี้  เมื่อพูดคุยกันอย่างปัญญาชนไม่สำเร็จ พวกคนที่พยายามเรียกร้องจากการชุมนุมประท้วงก็ยังคงเดินหน้ากันต่อ แต่บางคนมองว่าสุดท้ายคนเบื้องบนก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นต่อไปอยู่ดี พวกเขาจึงหันเดินลงสู่ใต้ดินและทำอะไรนอกกรอบกันบ้าง  วัยรุ่นหลายคนที่ชำนาญการช่างหันมาแต่งรถซิ่งสร้างแก๊งเพื่อขับรถก่อกวนเจ้าหน้าที่ทั่วเมือง เหล่าศิลปินที่ไม่สามารถเข้าไปแสดงดนตรีได้ดังเดิมหันมาจัดงานคอนเสิร์ตผิดกฎหมายผ่านการชักชวนกันแบบปากต่อปาก บางครั้งจัดคอนเสิร์ตเถื่อนในโบสถ์ บ้างก็เปลี่ยนไปจัดในชั้นใต้ดินของร้านเล็ก ๆ ตามตรอกที่ไม่มีใครสนใจ และไม่ลืมถ่ายวิดีโอเก็บไว้และส่งเทปบันทึกภาพเหล่านั้นให้คนในเยอรมนีตะวันออกที่ไม่ได้ไปดูคอนเสิร์ต การกระทำนอกกรอบของกลุ่มต่อต้านสร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้คนห่อเหี่ยวหลังม่านเหล็กได้อย่างน่าอัศจรรย์ เมื่อความห่ามอันบ้าคลั่งของเหล่าวัยรุ่นและนักดนตรีรู้ไปถึงหูของผู้มีอำนาจ สิ่งที่ตามมาคือกฎระเบียบเข้มงวดขึ้นกว่าเดิม กลุ่มเครือข่ายดนตรีพังก์ใต้ดินของเยอรมนีตะวันออกถูกจับตามองโดยรัฐบาลเผด็จการ  แม้จะมีศิลปินตั้งหลายแนวที่แอบจัดคอนเสิร์ตผิดกฎหมายแต่ทำไมวงพังก์ถึงถูกจับตามองเป็นพิเศษ ? นั่นเป็นเพราะวงดนตรีพังก์เปี่ยมด้วยเอกลักษณ์อันแตกต่าง การแต่งตัวจัดจ้าน บุคลิกพร้อมเผชิญหน้า รวมถึงบทเพลงเต็มไปด้วยอารมณ์ ความหมายของเนื้อเพลงที่บอกเล่ารุนแรง ส่วนพังก์จากเกาะอังกฤษมีเนื้อเพลงที่ว่าด้วยอนาคต สังคมและเศรษฐกิจที่พร้อมก้าวไปข้างหน้า แต่ปัญหาที่ผู้คนในเยอรมนีตะวันออกกำลังเผชิญมันตรงกันข้ามกับบทเพลงพังก์แบบอังกฤษอย่างสิ้นเชิง พวกเขาตกงาน ถูกกดขี่ ไม่มีเวลามานั่งนึกถึงอนาคตสว่างไสวอันแสนไกลเหมือนคนอังกฤษ สิ่งเหล่านี้หลอมรวมให้วงพังก์ในเยอรมนีตะวันออกมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวมากกว่าที่ไหน ๆ ด้วยความร้อนแรงแบบนี้จึงไม่แปลกที่ผู้มีอำนาจมองว่า

หากคุณเป็นหนึ่งคนที่เคยต้องเลือก ระหว่างสิ่งที่ทำได้กับสิ่งที่ใจรัก และเคยตั้งคำถามกับตัวเองว่า ระหว่างการเดินไปเรื่อย ๆ บนพื้นราบที่ไร้อุปสรรคกีดขวาง กับการยอมเดินลงบนเส้นทางที่ขรุขระแต่มีจุดหมายปลายทางที่ใฝ่ฝัน คุณจะเลือกเส้นทางไหน ? แม้ว่าคุณจะได้รับค่าตอบแทนที่ดี มีอาชีพที่มั่นคง แต่หลายครั้งเบื้องลึกในจิตใจก็คอยพร่ำกระซิบให้คุณไขว่คว้า ‘อะไรบางอย่าง’ แม้จะต้องแลกกับทุกสิ่งในชีวิต ‘เล็ก อภิชัย ตระกูลเผด็จไกร’ หรือที่เรารู้จักเขาในชื่อ ‘เล็ก Greasy Cafe’ เคยผ่านช่วงเวลาเหล่านั้นเช่นกัน จากอดีตช่างภาพอนาคตไกล ผู้ได้รับการยอมรับในวงการ สู่การเริ่มต้นใหม่อีกครั้งจากศูนย์ในฐานะศิลปิน อะไรที่ทำให้เขาตัดสินใจละทิ้งทุกสิ่งที่เคยสร้าง UNLOCKMEN ขอยกเรื่องเล่าจากปากของเขาในงาน ZERO TO HERO TALK AND CONCERT: “The Art of Giving Up” วงสนทนาที่ไม่ได้ว่าด้วยความสำเร็จ มาให้ทุกคนได้ฟังอีกครั้งในวันนี้ ก่อนหน้านี้คุณเคยมีอาชีพที่มั่นคงอยู่แล้ว อะไรที่ทำให้ตัดสินใจมาเริ่มต้นใหม่จาก ‘ศูนย์’ ในวงการดนตรี? จริง ๆ มันเป็นเรื่องของโอกาสด้วยครับ เผอิญว่า ‘คุณรุ่ง สมอลล์รูม’ เขารู้จักกับเราอยู่แล้ว แล้วเขาก็รู้ว่าเราทำเพลง แม้ตอนนั้นจะไม่ได้ทำเป็นชิ้นเป็นอัน รุ่งเขามาบอกว่ากำลังจะเปิดค่ายเพลง

ปีนี้ถือเป็นปีที่ดุเดือดสำหรับตลาดสตรีมมิ่ง แต่ละค่ายหนังไม่ว่าจะเป็น Netflix ที่ติดตลาดผู้คนส่วนใหญ่จนแมสไปแล้ว หรือ HBO Max มาจนถึง Disney ที่เตรียมสร้าง Desney+ พร้อมขนซีรีส์ซูเปอร์ฮีโร่ของมาร์เวลมาเรียกแฟนหนังกันยกใหญ่ ล่าสุดค่ายโทรศัพท์ชื่อดังอย่าง Apple TV+ ก็กำลังสร้างซีรีส์เป็นของตัวเองเช่นเดียวกันโดยคว้าพระเอกมาดเซอร์ Jason Momoa มารับบทนำในโปรเจกต์ใหญ่ See (2019) เป็นออริจินัลคอนเทนต์ของค่าย Apple TV+ กับซีรีส์ Sci-Fi ที่มีกลิ่นอาย Drama อัดแน่นอยู่เต็มเปี่ยมท่ามกลางบรรยากาศดิบ ๆ เมื่อโลกใบเดิมของมนุษย์ในศตวรรษที่ 21 เกิดมีไวรัสร้ายแพร่กระจายและคร่าชีวิตของผู้คนไปนับล้าน ๆ จนท้ายที่สุดแล้วโลกเหลือผู้รอดชีวิตไม่ถึง 2 ล้านคน ผู้รอดตายต้องแลกมาด้วยความบกพร่องทางการมองเห็นเพราะไวรัสทำลายระบบการมองเห็นไปจนหมดสิ้น วันเวลาผ่านไป ผู้คนที่เหลืออยู่ต้องเริ่มชีวิตใหม่อยู่กับการสัมผัสและเสียง สิ่งอำนวยความสะดวกที่ต้องใช้สายตาถูกหลงลืมไปตามกาลเวลา เมื่อวันสิ้นโลกกลายเป็นเรื่องเก่ากว่า 600 ปีที่บอกเล่าต่อกันมาหลายรุ่น เรื่องราวของคนที่มองเห็นกลายเป็นแค่คำบอกเล่าคร่ำครึ เป็นตำนานเรื่องนอกรีตที่ผู้คนหวาดกลัว ห้ามพูดถึงมันโดยเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นจะถูกเรียกว่าแม่มดและโดนเผ่าใหญ่อย่างกลุ่มล่าแม่มดจับเผาทั้งเป็น Baba Voss (Jason Momoa) หัวหน้าเผ่าที่อาศัยอยู่ในป่าลึกเจอกับหญิงสาวนิรนามท้องแก่หลงทางในพายุหิมะ เขารับเธอเข้ากลุ่มท่ามกลางความไม่พอใจของสมาชิกบางคนเพราะเธอเป็นคนนอก หญิงสาวคนนี้เรียกได้ว่าเป็นทั้งปัญหาและอนาคตที่จะเปลี่ยนโลก