ในวันที่โลกของดนตรีถูกทลายกำแพงด้วยความหลากหลาย ใครจะไปคาดคิดว่า 4 สาวจากอีกซีกโลกหนึ่ง จะนำพาภาพลักษณ์ของตัวตน และดนตรีร่วมสมัยจนสามารถปักหมุดความนิยมไปทั่วทั้งโลกได้ในระดับปรากฏการณ์ หากเอ่ยชื่อ BLACKPINK ไม่มีใครไม่รู้จักพวกเธอทั้ง 4 แต่หลายคนอาจจะไม่รู้ว่าเส้นทางแห่งความสำเร็จของพวกเธอ จากเด็กน้อยฝึกหัด กว่าจะมาเข้าสู่ค่ายเพลงเกาหลี ไปจนถึงความดังระดับโลกนั้นไม่ใช่ง่าย ๆ ใครที่เคยคิดว่าแค่เต้นได้ หน้าตาดี แค่นี้ก็ดังได้ เราอยากให้มาดูกันว่าพวกเธอต้องผ่านอะไรมาบ้างกว่าจะอยู่จนถึงจุดสูงสุดขนาดนี้   ถึงแม้ BLACKPINK จะเป็นศิลปินเกาหลี แต่สาว ๆ ทั้ง 4 กลับมีที่มาที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เริ่มต้นด้วย Jennie สาวเกาหลีที่ไปใช้ชีวิตในประเทศนิวซีแลนด์ตั้งแต่เด็ก / Rose สาวเกาหลีที่เกิดและเติบโตในประเทศออสเตรเลีย / Jisoo สาวเกาหลีพี่ใหญ่จากกรุงโซล และ Lisa สาวสายเลือดไทยเพียงคนเดียว ที่ต้องต่อสู้กับความเหงา ความโดดเดี่ยวจากถิ่นฐานบ้านเกิดเพื่อมาไล่ตามหาความฝันซึ่งไม่มีอะไรการันตีได้ว่าจะเป็นจริงได้หรือไม่ นี่คือสิ่งที่ทั้ง 4 ต่างรับรู้กันอย่างลึกซึ้ง โดยทั้ง 4 ข้ามน้ำข้ามทะเลจากต่างถิ่นต่างที่จนได้มาเจอกันที่ YG Entertainment เพื่อสานฝันในการเป็นศิลปินอย่างเต็มตัว   YG Entertainment เป็นแหล่งรวมความฝันของหนุ่มสาวทั่วโลกที่ใฝ่ฝันอยากร่วมงาน

แม้ว่าตอนนี้ กระแสของหนังซูเปอร์ฮีโร่จะยังคงอยู่ขาขึ้นเนื่องจาก 2 ค่ายยักษ์ใหญ่ยังมีฮีโร่อยู่ในสต๊อกเตรียมผลิตเป็นหนังและซีรีส์อยู่มากมาย แต่ก็มีคนดูหลายคนที่เริ่มแอบเบื่อความซ้ำซากที่เห็นแต่ฮีโร่ผู้ผดุงความยุติธรรมเพียงอย่างเดียว เพราะโลกใบนี้ไม่ได้มีแค่ด้านขาว แต่ยังมีด้านดำ แน่นอนว่าจักรวาลอันกว้างใหญ่ย่อมมีฮีโร่สายดาร์คและสายแหวกรวมอยู่ด้วยฉันนั้น และนี่ คือ 5 ซีรีส์ที่เสนออีกด้านของวีรบุรุษชุดหนัง เต็มไปด้วยความเกรียน ความแปลก และความโหดแบบสุดขั้ว ให้คนดูผู้ชอบความท้าทายได้ลืมทุกฮีโร่ผู้ผดุงคุณธรรมให้หมด แล้วมารับความโหดสุดแหก แหวกแนวสุดขั้วของพวกเขาได้เลย ในโลกที่ซูเปอร์ฮีโร่มีอิทธิพลต่อโลกใบนี้ จนทำให้พวกเขาเป็นยิ่งกว่า Super Star แต่หารู้ไม่ว่าภายใต้ความฮ๊อตของทีมซูเปอร์ฮีโร่กลุ่มนี้ กลับมีเงื่อนงำและความน่ากลัวซ่อนอยู่ จนถึงขั้นมีกลุ่มไล่ล่าซูเปอร์ฮีโร่ เพื่อจัดการกระชากหน้ากากความอำมหิตของพวกมันให้โลกได้รับรู้ เพราะเหล่าฮีโร่ได้ฆ่าคนรักของพวกเขาไป ทำให้กลุ่มแอนตี้ฮีโร่ ต้องต่อสู้กับความศรัทธาที่คนทั้งโลกยังมองกลุ่มผู้พิทักษ์ความยุติธรรมนี้เป็นคนดี  ไหนจะกลุ่มผู้รักษากฏหมายที่ยังถือหางเหล่าซูเปอร์ฮีโร่กลุ่มนี้อยู่ และทำไมชื่อซีรีส์นี้ถึงชื่อแสนจะธรรมดาว่า The Boys แน่นอนว่ามันมีคำตอบที่แสนช็อคความรู้สึกคนดูอยู่ในนั้น นี่คือซีรีส์สายดาร์คที่จัดเต็มทั้งความรุนแรงแบบสุดขั้ว แบบไม่ต้องเกรงใจว่าเลือดทะเล็ด เครื่องในจะทะลักขนาดไหน ซีรีส์ที่สร้างจากคอมมิคสายดาร์คจากการสร้างสรรค์โดย Garth Ennis และ Darick Robertson ที่เสนอด้านมืดของผู้ผดุงความยุติธรรม และการวิพากษ์โลกที่นับถือตัวบุคคลโดยไม่สนใจว่าพวกเขาเหล่านั้นมีความชั่วร้ายขนาดไหน จึงเป็นหนึ่งในซีรีส์ที่เสนอด้านตรงข้ามของเหล่าซูเปอร์ฮีโร่ได้อย่างแสบสันต์และชวนติดตามอยู่ในขณะนี้ ที่ตอนนี้ออกมาแล้ว 2 ซีซั่นและเนื้อหากำลังเข้มข้นสุดขีด รับชมได้ทาง Amazon Prime อย่าคิดว่าอนิเมชั่นสีสันลูกกวาดนี้จะเป็นการ์ตูนเด็กน้อยเหมือนเรื่องทั่ว ๆ ไป

หลังจาก COVID-19 ทำลายทุกอย่างจนกลายเป็นโศกนาฏกรรมครั้งยิ่งใหญ่ของมวลมนุษยชาติยุคใหม่ จนนำไปสู่วิถีชีวิต New Normal ที่ทุกคนจะต้องเผชิญ ทั้งการใส่แมสก์ เว้นระยะห่าง จนถึงกิจกรรมที่ผู้คนนับพันนับหมื่นต้องอยู่ร่วมกันอย่างงานคอนเสิร์ตต้องหยุดชะงัก และผู้สันทัดกรณีต่างบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า คอนเสิร์ตจะเป็นกิจกรรมสุดท้ายที่จะเกิดหลังจากรับวัคซีนจนเกิดเป็นภูมิคุ้มกันหมู่ ทำให้หลายประเทศต่างชะลอการจัดเทศกาลดนตรีจนกว่าจะมั่นใจว่าประชากรของประเทศนั้น ๆ ได้รับวัคซีนเพียงพอ แต่รัฐบาลอังกฤษ เมืองท่าแห่งวงการดนตรีกลับไม่มองอย่างนั้น พวกเขาคิดว่ามันถึงเวลาแล้วที่บ้านเมืองและผู้คนต้องเดินไปข้างหน้า จึงนำมาสู่การจัดเทศกาลดนตรีขนาดย่อม เพื่อเรียกขวัญและกำลังใจให้ทั้งประชาชน นักดนตรี รวมไปถึงมวลมนุษยชาติว่า “เราพร้อมแล้วที่จะกลับมาสู่สภาวะปกติ” จนเกิดเป็นเทศกาลดนตรีจัดขึ้นเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคมที่ผ่านมาใน Sefton Park เมืองลิเวอร์พูล โดยมีสักขีพยานในการรับชมถึง 5,000 คน โดยศิลปินผู้ร่วมเป็นหน่วยกล้าตายคือวง Blossoms, The Lathums และ Zuzu นั่นเอง Melvin Benn จาก Festival Republic กล่าวถึงช่วงเวลาแห่งความกดดันครั้งนี้ ต้องไม่ลืมว่าประเทศอังกฤษเพิ่งจะผ่านช่วงเวลาแห่งความหายนะจากผู้ติดเชื้อระดับหลักหมื่น แถมยังเป็นประเทศที่ก่อเกิดสายพันธุ์ใหม่ที่เพิ่งข้ามน้ำข้ามทะเลมาระบาดที่บ้านเรา แต่ในระยะ 2-3 เดือนที่ผ่านมา รัฐบาลก็ได้รุกหนักในการระดมกำลังปูพรมฉีดวัคซีนอย่างทั่วถึง และทางรัฐบาลเองที่ต้องการสร้างความมั่นใจให้กับประชาชน จึงเสนอโครงการนี้โดยให้ทาง Festival Republic

นาฬิกาหมุนไปอย่างรวดเร็วแค่ไหน ขนาดหนังที่เรารู้สึกว่าเพิ่งจะดูในโรงได้ไม่นาน ตอนนี้หนังเหล่านี้มีอายุครบ 10 ปีแล้วเรียบร้อย UNLOCKMEN จึงพาคุณย้อนไปทบทวนความทรงจำของหนังเหล่านี้ ที่กาลเวลาได้พิสูจน์แล้วว่า “หนังเหล่านี้เจ๋งจริง” และมาสำรวจกันว่า 10 ปีผ่านไป นักแสดงและผู้กำกับตอนนี้ทำหนังอะไรกันอยู่ จะได้ตามต่อกันได้ในอนาคต เริ่มต้นด้วยหนังคัลท์กระหึ่มโลก ที่ผสานทั้งความเหงาและความเถื่อนเอาไว้หลังพวงมาลัย ผลงานการกำกับแจ้งเกิดของ Nicolas Winding Refn เรื่องราวของสตันท์แมนหนุ่มที่กลางวันรับงานผาดโผนในกองถ่าย ส่วนค่ำคืนรับหน้าที่เป็นสารถีรับส่งเหล่าอาชญากร ชีวิตที่เต็มไปด้วยความผาดโผน กลับไม่อาจจัดการความเหงาของหัวใจตัวเองได้ หนังแสดงให้เห็นภาพชายเหงาในเมืองใหญ่ที่รายล้อมไปด้วยสไตล์และสีสันอันเฉียบคม ผสมผสานด้วยดนตรี New Wave / Post-Punk ส่งผลให้พระเอกหนุ่ม Ryan Gosling กลายเป็นนักแสดงสายอาร์ตที่เต็มเปี่ยมด้วยความเท่และความคูล แถมด้วยแจ็คเก็ตแมงป่องที่เป็นเอกลักษณ์และเพิ่มสไตล์ให้หนังกลายเป็นที่โจษจันแห่งยุคสมัยได้โดดเด่นเป็นอย่างมาก 10 ปี ผ่านไป – หลังจากหนังเรื่องนี้โด่งดังในสายอาร์ต ทั้งผู้กำกับและ Ryan Gosling ก็โคจรมาพบกันอีกครั้งในหนัง Only God Forgives (2013) ที่มีถ่ายทำในไทย ล่าสุดผู้กำกับหันเหไปกำกับซีรีส์ดราม่าอาชญากรรม Too Old to Die Young

ในยุคสมัยที่เฮโรอีน เป็นแค่ “แป้ง” และทำคนพ้นมลทินมัวหมองไปอย่างลอยนวล ยังมีบทเพลงมากมายที่ใช้แป้ง เป็นแรงบันดาลใจจนเกิดบทเพลงฮิต ๆ มากมายที่คุณจะต้องตกใจว่า “เพลงนี้มันเป็นเกี่ยวกับโคเคนเฮโรอีนเหรอเนี่ย” วันนี้ UNLOCKMEN จึงขอแนะนำบทเพลงเหล่านี้ ที่คุณทั้ง “เฮ” และทั้ง “อิน” ไปพร้อม ๆ กัน   The Beatles – Happiness Is a Warm Gun (1968) หนึ่งในบทเพลงเหงาเศร้าจับจิตที่เขียนโดย John Lennon ที่เขียนในช่วงเวลาทำอัลบั้ม White Album ที่สุดตึงเครียด ช่วงนั้นเขาห่างหายจากศรีภรรยา Yoko Ono และพบเจอคำ ๆ นี้จากบทความในนิตยสาร Warm Gun ถูกคนตีความได้ 2 นัย นัยหนึ่งคือตัวแทนของเครื่องเพศประจำตัวผู้ชาย ที่ John คิดถึง Yoko ในรสรักที่เขากับเธอเพิ่งจะเสพสมด้วยกันมาหมาด ๆ ส่วนอีกนัยยะก็เปรียบเสมือนเข็มที่เพิ่งฉีดเข้าเส้นสด

สายปั่นเตรียมประมูล เมื่อ Foo Fighters / Radiohead / Phoebe Bridgers และศิลปินสุดเจ๋งมากมายจับมือกันรังสรรค์งานศิลปะเพื่อบ่งบอกตัวตนใส่จักรยานพับ Brompton ที่มีคันเดียวในโลก เพื่อสมทบกองทุนเยียวยาหน่วยงานในภาวะซบเซาจากการร้างราในวงการคอนเสิร์ตมาปีกว่าๆ งานนี้เตรียมเฮกันได้ สำหรับสายปั่นจักรยานที่รักในการออกแบบลวดลาย และเป็นแฟนตัวยงศิลปินมากมาย เนื่องจากในปีที่ผ่านมาการแพร่ระบาดของไวรัสโคโรน่าทำให้โลกทั้งใบซบเซา การเดินสายทัวร์คอนเสิร์ตของศิลปินต้องหยุดชะงัก และผู้คนในสายอาชีพคอนเสิร์ตต้องหยุดงานขาดรายได้ จนเกิดเป็นมูลนิธิ “Crew Nation” ที่จัดโดย Live Nation ผู้จัดคอนเสิร์ตระดับโลก เพื่อเยียวยาและช่วยเหลือผู้ประสบภัยจากทั่วโลกให้สู้กันต่อหลังจากที่ไวรัสนี้บังคับให้พวกเขาหยุดงานมาเกินปี โดยก่อนหน้านี้ก็เคยร่วมมือกับวงเคป็อประดับโลก BTS จัดประมูลงานไปแล้วครั้งหนึ่ง ครั้งนี้ Crew Nation ก็ได้จับมือกับแบรนด์จักรยาน BROMPTON จักรยานพับสุดเก๋ และศิลปิน+ค่ายเพลงจำนวน 13 ท่านเพื่อร่วมกันออกแบบลวดลายจักรยานในสไตล์ของแต่ละคน ที่มีเพียงวงละคัน รวมเป็น 13 คัน 13 สไตล์บนโลกนี้เท่านั้น โดยรายนามศิลปินมีดังต่อไปนี้ Foo Fighters Radiohead Phoebe Bridgers Enrique Iglesias LCD Soundsystem

ช่วงนี้กระแสโลกโซเชี่ยลไม่มีอะไรจะดังไปกว่าการก่อเกิดเนิดของกรุ๊ป “ย้ายประเทศกันเถอะ” ที่มีคนสนใจมากมาย ทั้งคนในที่อยากออก และคนนอกที่ออกไปใช้ชีวิตเมืองนอกแล้วมีทั้งข้อดีและข้อเสียแตกต่างกันไป ซึ่ง Unlockmen ไม่อาจจะฟันธงได้ว่าการย้ายออกนอกประเทศจะดีหรือไม่ดี แต่มีหนังมากมายที่พูดถึงประเด็นการย้ายถิ่นฐาน ที่เสนอทั้งด้านมือและด้านสว่าง ไว้ดูประกอบการตัดสินใจว่าว่าเราควรไปประเทศไหน…เอ๊ย ควรย้ายไปดีหรือไม่ ไปดูกันว่ามีเรื่องอะไรกันบ้าง  Minari (2020) ลงหลักปักฐานในแผ่นดินแห่งความฝัน เริ่มต้นด้วยหนังกระหึ่มเวทีออสการ์ปีล่าสุด ที่แม้จะคว้ารางวัลไปเพียงรางวัลเดียว แต่ประเด็นของครอบครัวชาวเกาหลีผู้ทิ้งจากถิ่นฐาน ข้ามซีกโลกมาเพื่อตามล่าหาฝันในแบบอเมริกันดรีม เริ่มต้นจากการทำฟาร์มคัดแยกเพศลูกเจี๊ยบ ก่อนจะพบว่าเป็นแค่ลูกจ้างไม่อาจจะเติบโตได้ พวกเขาจึงเปลี่ยนเป้าหมายข้ามเมืองมายังพื้นที่ห่างไกลสุดลูกหูลูกตา เพื่อดำเนินฝันที่เริ่มต้นจากศูนย์ให้งอกงามได้อีกครั้ง หนังอบอุ่นใจที่ได้แรงบันดาลใจจากเรื่องราวในวัยเด็กของตัวผู้กำกับ Lee Isaac Chung ที่หวนรำลึกในยุคสมัย 80s ที่ความเป็นชาวเกาหลียังคงแปลกแปร่งในสายตาของเหล่าฝรั่ง แต่ด้วยความไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคที่มากั้นขวาง ทั้งจากพื้นดินที่ไม่คุ้นชินต่อสภาพอากาศ รวมไปถึงเรื่องราวความขัดแย้งภายในครอบครัว ที่พ่อแม่ลูกทั้ง 2 และคุณยาย ต้องฝ่าฟันมันไปให้ได้ มันจึงกลายเป็นหนังที่สะท้อนภาพการล่าฝันของคนต่างวัฒนธรรมที่แสนงดงาม เสริมสร้างกำลังใจ และบ่งบอกได้ถึงความอดทนของคนพลัดถิ่นที่ต้องจากบ้านเกิดเมืองนอน มาเสี่ยงโชคในเมืองแปลกแยกแห่งนี้ โดยชื่อหนัง Minari นั้นหมายถึงดอกมินาริ ดอกไม้ที่สามารถขึ้นได้ในทุกๆที่ ทนทานต่อลมฟ้าอากาศ ไม่ต่างกับครอบครัวนี้ ที่ต้องเจอทั้งลมฝนแห่งปัญหา หรือแดดแผดจ้าแห่งความหวัง ดังนั้น “ความอดทน” ก็เป็นอีกหนึ่งในปัจจัยสำคัญที่สามารถเอาชนะได้ยามที่เราต้องอยู่ในที่แห่งใหม่   In

ในห้วงเวลานี้ คงไม่มีข่าวไหนที่ช็อคและเสียใจไปกว่าการจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับของ ตลกอารมณ์ดี ผู้สร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะมาอย่างยาวนานของ อาคม ปรีดากุล หรือที่คนไทยทั้งประเทศรู้จักเขาในนาม “น้าค่อม ชวนชื่น”     นอกจากมรดกทางเสียงหัวเราะ ทั้งจากคลิปตลกสมัยที่แกเล่นตามคาเฟ่ ในนาม น้าเหยิน ชวนชื่น ก่อนจะสร้างเสียงฮาในฐานะตลกขโมยซีนที่ไม่ว่าแกไปเจิมเรื่องไหน เรื่องนั้นจะดังเปรี้ยงอย่างแน่นอน ตั้งแต่หนังตลกระดับบล็อกบัสเตอร์ 7 ประจัญบาน / ผีหัวขาด / แสบสนิท ศิษย์ส่ายหน้า / โกยเถอะโยม / 32 ธันวา / น้ำ ผีนองสยองขวัญ / อีเรียมซิ่ง ไปจนถึงหนังอินดี้ของเต๋อ นวพล อย่าง Die Tomorrow หรือรายการทีวีที่สร้างชื่ออย่าง บริษัทฮาไม่จำกัด / ก็มาดิคร้าบ ที่สร้างรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ รวมไปถึงวลีเด็ดอย่าง “ไอ้สัส!!!” คำด่าที่เหมือนรับพร และคงมีเพียงคนเดียวในประเทศไทยที่ให้พรแบบนี้ได้ สิ่งที่ทำให้น้าค่อม ทิ้งเอาไว้ให้โลกได้จดจำ คือความเป็นมืออาชีพ และการทำงานระดับอัจฉริยะ

เมื่อ 30-40 ปีที่แล้ว หากเอ่ยชื่ออนิเมะและมังงะชื่อดังอย่าง คินนิคุแมน คนในวัยที่เติบโตมาในยุค 80s-90s ต่างก็คิดถึงแต่การ์ตูนมวยปล้ำตลก ๆ เบาสมอง ที่ครองความนิยมด้วยมุกตลกและเพลงประจำตัวอย่าง “ข้าวหน้าเนื้อเจ้าเก่า 300 ปี อะโจ๊ะ โจ๊ะ” ร้องโดยน้าต๋อยเซมเบ้ จนติดปากของเด็กในยุคนั้น กาลเวลาผ่านไป จากเด็กกลายเป็นผู้ใหญ่ ใครเลยจะรู้ว่าการ์ตูนที่ดูเหมือนจะไร้สาระเรื่องนั้น จะมีอายุยืนยาวจวบจนปัจจุบัน เพราะอะไรการ์ตูนที่เหมือนจะล้มเหลวในตอนต้น ถึงกลายร่างเป็นการ์ตูนยอดนิยมที่ไม่ใช่เพียงแค่ญี่ปุ่นเท่านั้น แต่ยังดังไปทั่วทั้งโลกมาอย่างยาวนานขนาดนี้ รวมถึงความเป็นลูกผู้ชายที่เราสามารถเรียนรู้ได้จากชายคนนี้ เรามาถอดหน้ากากตัวตนที่แท้จริงของมังงะอมตะนิรันดร์กาลเรื่องนี้ไปพร้อมๆกัน   Kinnikuman ถือกำเนิดจากคู่หูนักเขียนที่เรียกตัวเองว่า Yudetamago หรือ คู่หูไข่ต้ม นามปากกาของ 2 นักเขียนดาวรุ่ง Yoshinori Nakai และ Takashi Shimada เพื่อนซี้จากโอซาก้า ที่มาตามฝันในเมืองโตเกียวด้วยการเขียนการ์ตูนส่งสำนักพิมพ์ชูเอะฉะ ท่ามกลางการห้ามปรามของพ่อแม่ เพราะอาชีพศิลปินวาดการ์ตูนในช่วงปลายยุค 70s นั้นยังไม่ใช่อาชีพที่สามารถทำเงินทำทองได้มากนักในสายตาของพ่อแม่ยุคนั้น แต่เด็กหนุ่มทั้ง 2 ก็รั้นที่จะเขียนส่งประกวดรางวัล Akatsuka Award แม้จะไม่ได้รางวัล แต่การ์ตูนสั้นเรื่อง Kinnikuman

ปกติเวลาจะฟังดนตรี EDM หรือผลงานของดีเจที่ชื่นชอบตอนได้ฟังจากในผับ แล้วออกมาตามหาในช่องยูทูบ คุณจะนั่งดูมิวสิกวิดีโอของเหล่าดีเจหรือฟังเพลงจังหวะสุดมันเฉย ๆ ซึ่งคำถามดังกล่าวจะใช้ไม่ได้เลยกับกลุ่มดีเจญี่ปุ่นที่มีชื่อว่า Candy Foxx เพราะผลงานเพลงและภาพของพวกเขาปั่นประสาท เสียดสีสังคม เล่าเรื่องผ่านเอ็มวีแบบเท่ ๆ โดยไม่เกรงกลัวดราม่าใด ๆ Candy Foxx ถือเป็นวงดนตรีน้องใหม่ที่เพิ่งเปิดตัวไปเมื่อเดือนมกราคม 2021 แต่หากลงลึกถึงสมาชิกแต่ละคน ถือได้ว่าเป็นวงที่รวมดีเจตัวเก๋าเอาไว้แบบไม่เกรงใจอายุวงอันน้อยนิด อาทิ DJ Shacho ที่มียอดผู้ติดตามในอินสตาแกรมกว่า 8 แสนคน หรือ DJ Foy ขวัญใจสาว ๆ ที่ชอบแวะเวียนไปตามคลับในกรุงโตเกียว ผลงานเพลงของ Candy Foxx เต็มไปด้วยสีสัน ความสนุกสนาน ความหลุดโลก และโปรดักชันที่เล่นใหญ่จนหลายคนแซวว่าจะทำหนังสั้นหรือทำมิวสิกวิดีโอ แถมยังเล่าทุกอย่างที่คนส่วนใหญ่ไม่ค่อยลงรายละเอียดหรือยุ่งเกี่ยวด้วยมากเกินไป ทั้งการวิวาทด้านวัฒนธรรมการกินของแต่ละชาติ ความรอยัลตี้ต่อซูชิไม่เสื่อมคลาย การทำให้แก๊งยากูซ่ากลายเป็นเรื่องขำขัน หรือพระแด๊นซ์ พระซอมบี้ในวัดแบบหลุดโลก หากนึกภาพไม่ออกว่าความเวอร์ของ Candy Foxx อยู่ในระดับไหน UNLOCKMEN จะไล่ให้ดูแบบเห็นภาพชัด ๆ และอย่าลืมเปิดซับไทยระหว่างรับชมด้วยนะครับ