ถ้าพูดถึงแอร์โฮสเตสแล้วคุณคิดถึงอะไร? นางฟ้าคนสวยคนบริการประจำเครื่องบินของสายการบินที่พูดภาษาเก่งแบบไฟแลบ ยิ้มหวานไม่แพ้นางงาม ร่างบอบบางขัดแย้งกับความถึกระดับพระกาฬเพราะจัดเก็บสัมภาระเหนือที่นั่งของเราได้ แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม สำหรับเราแล้ว เมื่อพูดถึงพวกเธอ เธอก็คือดอกฟ้าที่ผู้ชายส่วนใหญ่ต้องแหงนมอง และยากจะเข้าถึง ทว่าเมื่อไม่นานนี้ ทั่วฟีดโซเชียลกำลังทำให้เราตกใจกับคลิป “นิลุบล คนหน้าเย็นที่เป็นห่วงเธอ” นางฟ้าจากสายการบินสีแดงอย่าง Air Asia ลุกมาร้องเพลงลูกทุ่งให้ผู้โดยสารฟัง จากดอกฟ้ากลายเป็นดอกหญ้าให้ทุกคนกล้าจับต้อง การสร้างมีมหรือไวรัลปรับภาพลักษณ์ครั้งนี้มีความน่าสนใจ และมีความหมายอย่างไรกับสายการบิน? เพื่อคลายความสงสัย UNLOCKMEN จะขอแบ่งปันกรณีศึกษาที่ทำให้ไวรัลนี้ประสบความสำเร็จ ใครที่เดาคำตอบไว้ในใจ ลองมาดูกันว่ามีคำตอบของคุณอยู่ในนี้หรือเปล่า HAPPY HOURS ON BOARD หากจุดขายของทุกสายการบินคือการอำนวยความสะดวกหรือสร้างความสุขให้ผู้โดยสารที่ตีตั๋วขึ้นไป โอกาสที่แบรนด์เล็กจะเข้าไปอยู่ในใจผู้โดยสารอาจจะยากกว่า ทั้งเรื่องกำลังทรัพย์เรื่องการโฆษณา รวมถึงการเปลี่ยนเทคโนโลยีเพื่อรองรับ แล้วอะไรบ้างที่เจ้าของสายการบินจะทำได้เพื่อให้ชื่อของพวกเขาเข้าไปอยู่ในใจของผู้โดยสาร ถ้าไม่ใช่โปรโมชั่นตั๋วลดราคาที่มาเป็นช่วง ๆ แล้วก็จบไป สิ่งที่ปรับได้ก็เป็นเรื่องของสิทธิพิเศษไม่ว่าจะเป็นเรื่องเมนูอร่อยบนเครื่อง การโหลดน้ำหนักสัมภาระ หรือการให้บริการจากเหล่า “นางฟ้า” บนเครื่อง อย่างเดียวเท่านั้น การปรับช่วงเวลาจากยืนอธิบายเฉย ๆ มาเป็นการร้องเพลงสักสองสามนาทีก่อนเครื่องขึ้น ทำส่ิงที่ผู้คนไม่คาดคิดจึงเป็นเรื่องแปลกใหม่ที่ฝังอยู่ในใจของผู้โดยสารได้ โดยเฉพาะเพลงลูกทุ่งก็เรียกได้ว่ามาถูกทาง และกลายเป็นมีมทันที เพราะสามารถเข้าถึงง่ายและเรียกรอยยิ้มให้กับคนฟังผ่อนคลายบรรยากาศช่วง take off เครื่องบิน ดอกฟ้าสู่ดอกหญ้า นางฟ้าที่ไม่ได้ใช้ความสวยแต่ใช้ความฮาพิฆาตใจ

เจอมานักต่อนักเวลาอยากนั่งทิ้งตัวสบาย ๆ แต่ดันโดนเรียกให้ไปทำโน่นทำนี่ พอไม่ทำเท่านั้นแหละ จะแม่ จะแฟน จะเพื่อนก็พูดใส่ว่า นั่งจนรากงอกแล้ว ลุกไปทำอะไรอย่างอื่นเดี๋ยวนี้! แล้วการนั่งจนรากงอกมันไม่ดีตรงไหน? เรื่องนี้กลายเป็นปัญหาปวดขมองของนักออกแบบเฟอร์นิเจอร์ทันที เมื่อคนทำเขาต้องผลิตออกมาเน้นความสบายให้คนนั่งได้แช่ แต่ค่านิยมสังคมดันมองว่าเป็นคนขี้เกียจซะงั้น แบรนด์ BURROW ที่เกิดขึ้นมาสร้างเฟอร์นิเจอร์เพื่อการนั่ง ๆ นอน ๆ โดยเฉพาะ ไม่ว่าจะเบาะ โซฟา หมอน หรือเก้าอี้ เลยใช้วิธีฮุคกลับคนพูดประโยคเหล่านี้ ด้วยการสร้างแอปพลิเคชันกวนตีนสนุก ๆ มากลบ pain point กระตุ้นยอดขายมันเสียเลย “Couch Potato” คือแอปพลิเคชันต่อยอดการตลาดของ BURROW ที่ตั้งชื่อมาจากสำนวนเรียกการนั่งนาน ๆ หรือที่เรียกคุ้นปากคนไทยเราว่า “นั่งจนรากงอก” ที่เขาสร้างมาเพื่อชวนให้เราผ่อนคลาย ทำออกมาคล้ายกับเกมเป็นมิชชั่น ให้เราเอาชนะด้วยการนั่งให้นานที่สุด พอเราเริ่มกด Start ปุ๊ป ตัวแอปฯ จะเริ่มจับเวลาจากการนั่ง หากเรานั่งนานไม่ลุกไปไหนเลยจนถึงจุดหนึ่ง เจ้ามันฝรั่งของเราที่นั่งอยู่บนโซฟาในแอปฯ (เหมือนกับที่เรานั่งตอนนี้) มันก็จะเริ่มมีต้นอ่อนออกงอกขึ้นมา แบ่งเป็นเลเวล ๆ ให้เราเห็นรายละเอียดจากแรกผลิ ไปจนถึงงอกลำต้น

ย้อนกลับไปหลายร้อยปีที่แล้ว มนุษย์เราต้องโตมาพร้อมกับการจำ “ข้อมูล” บางอย่างเพื่อรักษาตัวตน เราต้องมีชื่อเรียกที่ต้องจำให้ได้ไว้บอกคนอื่น ต้องมีตัวเลขวันเดือนปีเกิดไว้นับเพื่อบอกความอาวุโสของตัวเองและบอกหน้าที่ที่ควรจะต้องทำเมื่อตัวเลขนั้นมาถึง ต้องมีรหัสตัวเลขในระบบพลเมืองเพื่อชี้ว่าเรามีสิทธิ์ที่จะทำและไม่ทำอะไร จุดเริ่มต้นของการรักษาข้อมูลเลยโดนกำหนดไว้ตั้งแต่วันที่เราเกิดมา จนวันหนึ่งพอสมองกลมาอยู่ในกิจวัตรประจำวัน เราก็ต้องจำมากขึ้นเพื่อไม่ให้ใครเข้ามาขโมยข้อมูลความลับดิจิทัลที่บอกความเป็นส่วนตัวของเราอีก ซึ่งสิ่งที่เราต้องจำเพิ่มนี้ได้กลายเป็นศัพท์ใหม่ที่รู้จักกันดีว่า “password” เราคงไม่ต้องบอกว่าไอ้ password เนี่ยสำคัญกับชีวิตคุณแค่ไหน เพราะทุกวันนี้ถ้ามีใครบังเอิญไปรู้ข้อมูลความลับของคุณเข้า เขาก็สามารถขโมย data อื่นเพื่อเอาไปใช้ประโยชน์ต่อได้ทันที เหมือนที่เห็นตามหน้าข่าวหนังสือพิมพ์ อย่างเร็วก็แฮ็กแล้วติดต่อไปหาเพื่อนหรือคนรู้จักให้โอนเงินให้ ส่วนอย่างช้าก็เอาข้อมูลเราไปวิเคราะห์เพื่อทำประโยชน์จากอย่างอื่นต่อจากนั้น ดังนั้น การเปลี่ยน password หรือตั้งมันให้ยาก ๆ เข้าไว้เลยเป็นทางออก กลับมาที่คำถามใหม่ว่า งั้นยิ่งลับก็น่าจะยิ่งดีใช่ไหม? ถ้ามีเรารู้คนเดียวก็ต้องดีดิวะจะได้ไม่มีใครขโมย กรณีนี้ถ้าเป็นเรื่องทั่วไปเราก็จะบอกว่าใช่ แต่พอเจอข่าวแคนาดาว่าตลาด crypto ต้องปั่นป่วนเพราะ Gerald Cotten ผู้ก่อตั้งและ CEO ของ QuadrigaCX ตลาดซื้อขาย crypto ที่ใหญ่ที่สุดในแคนาดาเสียชีวิตจากโรคโคร์น (ความผิดปกติของลำไส้) กะทันหันช่วงเดือนธันวาคมปลายปีที่ผ่านมา จากการเดินทางไปที่อินเดียเพื่อเปิดสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า จนบริษัทออกมาประกาศแจ้งเหตุการณ์นี้ผ่าน Facebook https://www.quadrigacx.com/gerald-cottenIt is with a heavy heart that

คำแนะนำที่มีประโยชน์มาก และใช้ได้ผลจริงอย่างแน่นอน จากสุดยอด Creative “John C Jay”

ไม่ว่าคุณจะเจ๋งมาจากไหน อย่าประมาทวงการเกมเด็ดขาด! เพราะพวกเขาและเราเป็นกลุ่มคนที่มีแพสชั่นโคตร ๆ กับการเล่น ทั้งการปั๊มเวล แบทเทิ้ลและการขายของ ที่สำคัญยังเป็นเจ้าบุญทุ่มด้วย ทำให้เบื้องหลังวงการนี้มีเงินหมุนเวียนจำนวนมหาศาล ที่เราพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เพราะเมื่อวันอาทิตย์ที่ 3 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา คอเกม Fornite รวมทั้งคนนอกเกมด้วยคงมีโอกาสได้ยินและได้เห็นปรากฎการณ์ใหม่อย่างการเปิดคอนเสิร์ตของ DJ ระดับโลกของสาย EDM อย่าง “Marshmello” ที่เข้าไปจัดอีเวนต์ในนั้น จนกลายเป็นกระแสให้ทั้งเกมเมอร์และคนที่ชื่นชอบเสียงเพลงแนวอิเล็กทรอนิกส์ต้องฮือฮา อยากตีตั๋วสร้าง Account ไว้ sign in ขึ้นมาทันที ตีสองตามไทม์โซนเขตอเมริกา ตัวละครของเกมเมอร์จำนวนนับ 10 ล้านบัญชีจาก Epic Games’ battle royale title เจอจับวาร์ปไปที่ Virtual Stage คอนเสิร์ตในเกมที่จัดให้มีเฉพาะช่วงเวลานี้ การจับปืน ตบ ยิงสาด จะโดนตัดออกไป งด WAR คัดให้เหลือแค่การออกสเตปกดท่าเต้นมันส์ ๆ กับจังหวะ ด้วยซาวน์ที่หาไม่ได้จากที่ไหน และใช่ว่าทุกคนจะมีโอกาสได้ชมสดขนาดนี้ ตัวเลขดิจิทัลบนเวทีจะเริ่มนับถอยหลัง จนถึงช่วงที่เลขทุกตัวบนจอเปลี่ยนเป็นเลข 0 ทั้งหมด เสียงทักทาย

เมื่อเราปรนเปรอชีวิตไปกับเรื่องซื้อข้าวของที่ต้องการ ถึงจุดหนึ่งผู้ชายเราจะอยากมองหาความมั่นคงให้ตัวเอง ด้วยการซื้อบ้านหรือคอนโด บางคนรู้ช้า บางคนรู้เร็ว แต่ไม่ว่าอย่างไรส่วนมากแล้ว “อสังหาริมทรัพย์” จะเป็นอีกเลเวลการลงทุนที่เรารู้สึกอยากไปเอี่ยวด้วยเสมอ จะอยู่เองหรือปล่อยเช่าก็อุ่นใจ เพราะเรารู้ว่าหนทางนี้มันคือการเตรียมพร้อมสู่วิถีการเป็น “เสือนอนกิน” แน่นอนว่าถ้าพูดถึงอสังหาฯ ขึ้นมา ย่านกลางเมือง หรือย่านเศรษฐกิจจะได้รับการปักหมุดให้เป็นสินค้าระดับมาสเตอร์พีซ ดังนั้นพวกเรต 2.5 – 5 ล้านบาท ที่มนุษย์เงินเดือนธรรมดาอย่างเรา ๆ ต้องหืดจับก็นับว่าโคตรจะพื้นสำหรับสิ่งนี้ไปทันที เพราะบางแห่งที่เรากำลังจะพูดถึงอยู่นี้มีราคาระดับหลักร้อยล้าน! ใช่ คุณฟังไม่ผิด ที่สำคัญพื้นที่แพงมหาโหดนี้ยังมีคนแห่กันไปซื้อด้วย แม้ประเทศเราจะอยู่ในช่วงเศรษฐกิจจะไม่ค่อยดีก็ตาม อะไรคือเบื้องหลังความพิเศษกว่าและอยู่ค้างฟ้าที่คนมีเงินต้องสอยมาให้ได้เหล่านี้ ลองมาดูไปพร้อมกัน   อันดับ 1 : 98 Wireless โครงการพรีเมี่ยมละแวกไม่ใกล้ไม่ไกลออฟฟิศเราเอง เดินจาก BTS เพลินจิตเราต้องผ่านที่นี่ทุกวัน เพนเฮ้าส์ที่นี่จัดเป็นอันดับหนึ่งของประเทศทั้งเรื่องความแพงและความหรู ด้วยเงื่อนไขที่ผู้ซื้อทุกคนต้องตาลุกวาวอย่างการปล่อย Freehold หรือขายขาด ให้คนซื้อได้กรรมสิทธิ์ โดยว่ากันว่าพื้นที่กลางเมืองตรงนี้คือพื้นที่ 77 ยูนิตสุดท้ายของถนนเส้นนี้แล้วที่เราจะมีโอกาสเป็นเจ้าของ ละแวกนี้ปกติราคาตารางวาละ 2 ล้านบาท วันหน้ารับรองว่าจะทวีราคามากกว่านี้ การเก็งกำไรแบบนี้เลยเป็นเรื่องที่ใครก็ตามที่มีเงินเย็นในมือจะไม่ปล่อยโอกาสนี้ให้พลาดไป สำหรับส่วนอื่นอย่าง facility

ต้องยอมรับว่าในปัจจุบันประโยคที่ว่า ‘สิ่งที่จำเป็นในการดำรงชีวิตคือปัจจัย 4’ ดูจะเก่าและล้าสมัยไปเสียแล้ว เพราะอย่างที่เรารู้กันดีว่าด้วยไลฟ์สไตล์ของคนเมืองยุคใหม่ แค่เสื้อผ้า, อาหาร, ที่อยู่อาศัย, และยารักษาโรคนั้นไม่เพียงพออีกต่อไป อย่างน้อยคุณจำเป็นต้องมีเงิน, โทรศัพท์มือถือ, คอมพิวเตอร์, และอีกหนึ่งสิ่งสำคัญที่จะขาดไม่ได้เลย เพราะมันคือหน้าต่างบานใหญ่ที่จะพาคุณไปสู่โลกกว้างไกลไร้พรมแดน สิ่งนั้นเราเรียกมันว่า ‘อินเตอร์เน็ต’   LOWER SPEED, LOWER OPPORTUNITY นับตั้งแต่อินเตอร์เน็ตถือกำเนิดขึ้น มันได้เข้ามามีบทบาทต่อชีวิตประจำวันของพวกเราอย่างรวดเร็ว และนับวันบทบาทของมันก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ เรียกได้ว่าทุกช่วงเวลา ทุกจังหวะชีวิตของเราเกี่ยวข้องกับอินเตอร์เน็ตอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นในส่วนของความบันเทิง ความสัมพันธ์ หรือแม้กระทั่ง ‘ธุรกิจ’ คุณยังจำวันแรกที่คุณเล่นอินเตอร์เน็ตได้หรือเปล่า? ในตอนนั้นคุณใช้อินเตอร์เน็ตทำอะไรบ้าง เราว่าก็คงหนีไม่พ้นการเข้าเว็บบอร์ดต่าง ๆ สร้างสังคมผ่านทาง Social Network ชื่อดังเช่น Pirch98  หรือใหม่ขึ้นมาหน่อยก็ MSN ที่สามารถสื่อสารกันผ่านทางข้อความหรือกล้องวิดิโอความคมชัดต่ำเท่านั้น แต่ทุกวันนี้ด้วยความเร็วของอินเตอร์เน็ตที่เพิ่มมากขึ้นบวกกับเทคโนโลยีที่พัฒนาอย่างรวดเร็ว จนทำให้ตอนนี้ธุรกิจต่าง ๆ ในโลกออนไลน์ถือกำเนิดขึ้นมากมาย ไม่ต้องพูดถึงเรื่องการติดต่อสื่อสาร เพราะมันล้ำหน้าไปมาก การ Video Call เห็นหน้ากันได้ทุกที่ทุกเวลาพร้อมกันหลาย ๆ คนกลายเป็นเรื่องปกติธรรมดาไปแล้ว การเข้ามาของ Netflix ที่ขอแค่มีอินเตอร์เน็ตความเร็วสูงก็สามารถดูหนังหรือซีรีส์ได้มากมายทุกที่ทุกเวลา หรือจะเป็นบริการ

“Single is not a status, it is a word that describes a person who is strong enough to live and enjoy life without depending on others.” เป็น Quote ที่เราคิดว่าเหมาะกับการอธิบาย การใช้ชีวิตโสดเป็นอย่างมาก เพราะความจริงแล้วหลายคนเลือกที่จะโสด ไม่ใช่เพราะว่าไม่มีใครเอา แต่เขาเลือกที่จะโสดเพราะมีความสุขกับการใช้ชีวิตอยู่คนเดียวมากกว่า สบายใจกว่า ตัดสินใจอะไรได้เร็วกว่า ใช้ชีวิตอิสระกว่า และเมื่อวันหนึ่งที่คุณตัดสินใจแล้ว ว่าจะใช้ชีวิตโสดแบบตลอดชีพ คุณก็ควรมีการวางแผนชีวิตไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ พูดถึงเรื่องการวางแผน เราไม่อยากให้คุณกุมขมับ เพราะมันไม่ใช่เรื่องเครียดอะไรขนาดนั้น เราเพียงอยากให้คุณเริ่มมองถึงความเป็นอยู่ในอนาคตของคุณ เพราะเราไม่อยากให้คุณต้องไปลำบากยากแค้นยามแก่เฒ่า ดังนั้นเราควรเริ่มวางแผนชีวิตกันตั้งแต่วันนี้ และนี่คือคำแนะนำที่ทุกคนควรเริ่มคำนึงถึงตั้งแต่เนิ่นๆ อาชีพการงานที่มั่นคง “งาน คือ เงิน เงิน คือ งาน” เมื่ออายุเพิ่มมากขึ้น เรามักมองหาความมั่นคงในชีวิตมากขึ้นเรื่อยๆ

ทำไมเราถึงต่อราคาทุกสิ่งที่เราอยากเป็นเจ้าของ แล้วทำไมเราถึงต้องลดราคาให้กับคุณภาพที่ดีที่สุดเพื่อจะขายมัน? ทางออกของระบบกลไกเศรษฐกิจที่น่าจะยั่งยืนคืออะไร ไม่น่าเชื่อว่าเราดันมาได้คำตอบของคำถามเหล่านี้จากการพูดคุยระหว่างจิบเครื่องดื่มเย็น ๆ ในช่วงบ่ายวันหนึ่ง คำตอบที่เราไม่คาดหวังว่าจะได้ยินจากพวกเขา แต่คาดหวังว่าจะมีใครสักคนพูดถึงเรื่องนี้ และสิ่งนี้คือนวัตกรรมเหนือความอร่อยของ Castown เครื่องดื่มคราฟต์โซดาแห่งแรกในไทยที่ได้ 2 หนุ่มคู่หูเพื่อนซี้อารมณ์ดีอย่าง บอม-รัฐศรัณย์ พีรพงศ์เดชา และเติ้ง – พนัญไชย กล่ำกล่อมจิตต์ เป็นผู้ริเริ่มและดำเนินการมาจนสำเร็จ เชื่อว่าหลายคนคงเคยเห็นหน้าค่าตาของ Castown แล้ว และบางคนน่าจะเคยได้ชิมมันด้วยตามบาร์บางแห่งหรือร้านกาแฟบางที่ ความแปลกของเครื่องดื่มมีฟองเย็น ๆ ทำขึ้นจากเปลือกกาแฟที่มีรสชาติเฉพาะตัว แทนที่จะเลือกใช้ผลกาแฟตากคั่วเข้ม ๆ ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นจากองค์กรเล็ก ๆ ที่เริ่มต้นด้วยคนจำนวนไม่กี่คน ซึ่งท้ายที่สุดสิ่งที่เริ่มต้นจากของเหลวในขวดสีชาเหล่านี้ พาพวกเขามารับรางวัลชนะเลิศ อันดับ 1 การประกวดนวัตกรรมเพื่อการพัฒนาผลิตภัณฑ์การเกษตรและอาหาร กรมทรัพย์สินทางปัญญา ปี 2560 “ก็คิดว่าเปลือกมันก็เป็นปุ๋ยได้ แต่พอขึ้นไปเห็นจริงมันเยอะกว่าที่จะเอามาเป็นปุ๋ย มันเยอะเกินไปจนทำให้น้ำก็เน่า ดินก็เสีย มันเลยกลายเป็นว่านี่มันเป็นปัญหาของคนบนนั้นที่คนข้างล่างสร้างให้เขาแล้ว” บอมหวนพูดถึงจุดเริ่มต้นของ Castown สมัยที่เขายังเป็นบาริสต้าเปิดร้านกาแฟแล้วชวนเติ้งขึ้นดอยเพื่อสัมผัสบรรยากาศสวยงามของโฮมสเตย์ในไร่กาแฟ แต่สิ่งที่พวกเขาทั้งคู่พบกลับเป็นกองเปลือกผลกาแฟจำนวนมหาศาล กลิ่นเหม็นเน่า ที่ล้างความคิดเดิมอย่างการเอาเปลือกไปทำปุ๋ยเพราะปริมาณที่มากเกินไป บวกกับแนวโน้มของการดื่มกาแฟที่นับวันจะเพิ่มขึ้นจึงทำให้เขาฉุกคิดว่า “ที่เรากินกาแฟกันไปทุกวันนี้ เราทิ้งขยะไว้บนนี้นี่หว่า แล้วเราไม่เคยคิดมาก่อนว่ามันมีขยะทิ้งไว้ให้เกษตรกรเยอะขนาดนี้เลย

แลกร่างเพรียวบางกับเงินตรา ระบำโยกย้ายทุกส่วนสัดเพื่อสร้างความสุขบนเรือนกายชาย โลกแห่งโลกีย์และความหอมหวานเหล่านี้คงมีเพื่อนชายเราหลายคนเคยสัมผัสในฐานะผู้ซื้อ อาชีพค้าร่าง ค้าบริการ ช็อกการี หรือโสเภณี สุดแต่จะเรียกเป็นอีกหนึ่งอาชีพที่เก่าแก่ เป็นสากล และมีไว้เพื่อบริการผู้ชายเราทั่วทุกมุมโลก แต่น้อยแห่งนักที่จะมองอาชีพนี้เป็นอาชีพดีที่มีเกียรติ จึงเป็นเหตุให้มีการตั้งทั้งศาลเตี้ยและศาลสูงออกมากำหนดสิทธิและตำแหน่งที่พวกเธอควรยืนในสังคม เชื่อว่าสำหรับผู้ชาย อาชีพดอกไม้สาธารณะนี้คืออาชีพปกติอาชีพหนึ่ง ไม่ได้สูงหรือต่ำไปกว่าอาชีพไหนเป็นพิเศษและเป็นอาชีพสุจริต เหงื่อผุดพรายกับการแสดงบทบาทสาวนักรักมืออาชีพบนเตียง แม้ใช้เวลาชั่วครู่ก็ได้เงินก้อน แต่การเล่นสมบทบาทเหล่านั้นก็สมควรที่เราจะจ่าย หลายคนเข้าใจว่าเงินพวกนี้ที่หาง่ายเธอคงได้ใช้กันคล่อง นั่นก็ใช่สำหรับที่ที่เสรีหน่อย แต่คงไม่ใช่กับบางมุมของโลกอย่างอินเดีย แดนแห่งทวยเทพที่ไม่ได้อ้าแขนรับอาชีพโสเภณี และลิดรอนสิทธิแม้กระทั่งเงินที่หามา จึงเป็นที่มาของธุรกิจเฉพาะที่สร้างขึ้นมาเพื่อแก้ปัญหานี้อย่าง “ธนาคารเพื่อโสเภณี” ธนาคารที่ไม่รับการเปิดบัญชีของบุคคลอาชีพอื่นยกเว้นโสเภณีเท่านั้น โสเภณี อาชีพต้องคำสาปของสังคมอินเดีย ก่อนจะเล่าไปถึงธุรกิจกันจริงจัง ต้องเกริ่นก่อนว่าขายบริการที่อื่นจะสบายอย่างไรเราไม่รู้ แต่ที่นี่อินเดีย! ประเทศที่มีจำนวนหญิงค้าบริการทั้งประเทศรวมกว่า 20 ล้านคน แต่ยังคงมองว่าการค้าบริการเป็นธุรกิจมืด ในอดีตแม้เปิดซ่องได้แต่ไม่ได้เสรีขนาดรับลูกค้าลำพังโดยไม่ผ่านแม่เล้า ดังนั้น ไม่ว่าคุณจะค้าบริการที่นี่แล้วรับแขกไปกี่สิบกี่ร้อยคน ก็ใช่ว่าคุณจะได้เก็บเงินล่ำซำแบบเต็มเม็ดเต็มหน่วยไว้ปรนเปรอตนเองให้เต็มปอดนัก เพราะคุณเข้าไม่ถึงสิทธิแหล่งทุนและแหล่งออมพื้นฐานทางการเงินอย่างธนาคาร…มีเงินก็ไม่มีที่เก็บเนื่องจากธนาคารเขาไม่ยอมรับฝากเมื่อคุณทำอาชีพนี้ และถ้าคิดว่าจะมีสิทธิเก็บไว้กับตัวง่าย ๆ ควักใช้จ่ายสบายก็ต้องบอกเลยว่าเป็นแค่ฝันเลือนลาง เงินทุกบาทที่สู้หามันเข้าไปอยู่กับ “มาดาม” หมด ซึ่งมาดามก็ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นแม่เล้าเจ้าของซ่องนี่แหละ สู่ธุรกิจธนาคารสานแพสชั่นของหญิงงามเมือง ความงามนั้นโรยรา แน่นอนว่าสาวงามเหล่านี้ก็รู้ดี และพยายามดิ้นรนหาทางออกจากวงจรการเป็นโสเภณี แต่จนแล้วจนรอดเรื่อง “อิสรภาพทางเงิน” ที่พวกเธอเข้าไม่ถึงก็ทำให้ต้องตกอยู่ในสภาพจำยอมออกจากตรงนี้ไปไม่ได้