ต่อให้บริษัทสร้างระบบอีเมลทั้งหลายจะพยายามสร้างเงื่อนไขการตั้งพาสเวิร์ดให้มันยาก ทั้งอักขระ ตัวเลข และตัวอักษรให้ผสมกันเพื่อป้องกันคนภายนอกแฮ็กได้ แต่ถ้ารู้ความจริงว่าสิ่งที่ตั้งใจช่วยรักษาแทบตาย บรรดาพนักงานที่ใช้ดันมีพฤติกรรมไม่แคร์ หรือแจกคนอื่นให้เข้าอีเมลตัวเองกันได้สะดวกคงต้องถอดใจเพราะไม่รู้จะแก้ยังไง   Confidential หรือการรักษาความลับของอีเมลสำคัญแค่ไหน คนที่ยังไม่เจอกับตัวอาจจะยังไม่รู้ แต่ตามบริษัทใหญ่เขารู้ดี เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่มีมือดีเข้ามาแฮ็กข้อมูล อาจหมายถึงความเสียหายทางธุรกิจจำนวนมหาศาล ส่วนใหญ่บริษัทที่โชคดี หวยออกเข้าอย่างจังมักจะเป็นบริษัทที่มีไซซ์ขนาดเล็กหรือขนาดกลางเท่านั้น โดยรายงานระบุจำนวนบริษัทที่ถูกโจมตีทางไซเบอร์มีมากถึง 4,000 ครั้งต่อวันแถมมีแนวโน้มจะเพิ่มขึ้นด้วย! และปลายทางของบริษัทที่โดนแฮ็กส่วนใหญ่จะอยู่ได้ไม่เกิน 6 เดือนหลังจากนั้น จากรายงานของ Switchfast บริษัทให้คำปรึกษาและให้บริการการจัดการด้านไอทีใน Chicago เผยข้อมูลการสำรวจที่จัดทำกับผู้บริหารบริษัทขนาดเล็กจำนวนกว่า 600 บริษัทเกี่ยวกับพฤติกรรมการรักษาความปลอดภัยด้านไอที พบว่าส่วนมากพนักงานทุกระดับคือต้นตอเรียกแขกอย่างแฮ็กเกอร์มาด้วยเหตุผลต่าง ๆ เหล่านี้ บริษัทขนาดเล็กหรือกลางมักไม่มีมาตรการรับมือความปลอดภัยด้านไอที 35% ของพนักงานและ 51 % ของหัวหน้ามักคิดว่าบริษัทของตัวเองไม่ใช่เป้าหมายของอาชญากรไซเบอร์ 44% ของพนักงานและ 66% ของหัวหน้าเชื่อมต่ออีเมลกับ Wi-Fi สาธารณะ หรือสถานที่ภายนอกองค์กรอย่างร้านกาแฟหรือล็อบบี้โรงแรม ความเสี่ยงเรื่องงานมีมากไม่พอ แต่เรื่องที่น่าตกใจเป็นเงาตามตัวคือ บรรดาผู้นำทั้งหลายมักใช้เครื่องคอมพิวเตอร์ที่ออฟฟิศเข้าโซเชียลมากกว่าพนักงาน โดยคิดสัดส่วนได้เป็น 3 ใน 5 ของทั้งหมด (ผู้นำและผู้จัดการ 62%

‘ใครอยากเป็นเศรษฐี ฉันนะซิ ฉันนะซิ’ นี่คือมุขที่คนอายุ 30+ คุ้นหูเป็นอย่างดีจากเวทีตลกคาเฟ่ แต่วันนี้กลายเป็นมุขไม้ตายก้นถุงของผู้ชายอารมณ์ดี ดีกรีนายแบบ Domon Mini พระเอกภาพยนต์ ดารานักแสดง และบทบาทล่าสุดที่ไม่ต้องขายคาแรคเตอร์ แต่เป็นการขายตัวตนของคนเฮฮาอารมณ์ดี ผู้ชายคนนี้คือ พี่ตูน บริบั๊ก พี่ตั๊ก บริบูรณ์​ นั่นเอง มักจะมีคำพูดว่า เบื้องหลังนักแสดง Comedian ส่วนใหญ่ จะต้องเป็นคนจริงจัง ซีเรียส เครียดกับงาน ไม่เล่นมุขพร่ำเพรื่อ ซึ่งดูจากลุคของคุณตั๊กแล้ว เราจินตนาการว่าจะต้องเป็นคนแบบนั้นแน่นอน แต่ภาพในหัวทั้งหมดต้องสลายไปจากประโยคแรกที่ทักทายกัน “ไม่นะ ตัวจริงพี่ก็เป็นแบบนี้แหละ” พี่ตั๊กพูดแทรกขึ้นมา ใช่ครับ สำหรับตั๊ก บริบูรณ์ หน้าจอเราเห็นเค้าเป็นยังไง หลังจอ เค้าก็เป็นคนแบบนั้นล่ะครับ หรือแม้แต่พี่เนี้ยบ คุณเอลซี่ภรรยา และน้อง Believe หลังจอครอบครัวเค้าก็เฮฮาแบบที่เราเห็นเป๊ะเลย สำหรับผู้ชายคนนี้ ไม่ต้องแสดงคาแรคเตอร์อะไร เป็นตัวของตัวเองได้เต็มที่ เป็นวิวัฒนาการจากการเข้าวงการในฐานะนายแบบ Domon Mini ดาราพระเอกสุดหล่อ ซึ่งนั่นคือการแสดง มาสู่บทบาทที่เป็นตัวเองมากกว่าในฐานะ Comedian ที่พวกเราได้เห็นการเปลี่ยนแปลงในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

ช่วงเวลาที่เรามักจะใช้มันไปอย่างสิ้นเปลืองและเอ้อระเหยที่สุดของทุกวันทำงานคงหนีไม่พ้น 10 นาทีแรกที่เราเพิ่งมาถึงออฟฟิศและ 10 นาทีสุดท้ายก่อนเข็มนาฬิกาจะเคลื่อนบอกเวลาเลิกงาน 10 นาทีแรกหลังจากเปิดประตูออฟฟิศเข้ามาและนั่งลงที่โต๊ะตัวเอง เรามักจะอยู่ในอารมณ์เนือย ๆ ไฟในการทำงานยังคงจุดไม่ติด ไม่พร้อมจะทำอะไรจริงจังนอกจากการท่องอินเตอร์เน็ตไปอย่างไร้จุดหมายหรือไม่ก็นั่งจับกลุ่มคุยเพื่อนถึงเรื่องสัพเพเหระแทบทุกเรื่อง (ยกเว้นเรื่องงาน) ส่วน 10 นาทีสุดท้ายก่อนเลิกงาน จิตใจก็มักจะจดจ่ออยู่กับมื้อเย็นที่วางแผนเอาไว้ ภาพยนตร์ที่จองตั๋วเรียบร้อยแล้ว ปาร์ตี้ที่เพื่อนของเราส่งรูปมายั่ว หรือแม้กระทั่งสภาพการจราจรสุดบัดซบที่แค่นึกถึงก็รู้สึกเหนื่อยแล้ว เราจึงมักปล่อยช่วง 10 นาทีสุดท้ายของการทำงานไปอย่างไร้ประโยชน์ แต่แท้จริงแล้วทั้ง 2 ช่วงเวลานี้คือเวลาที่เหมาะสมที่สุดในการเตรียมความพร้อมและจัดการงานให้ลุล่วงก็ว่าได้ ดังนั้นเราควรจะทำอะไรในช่วงเวลาดังกล่าวบ้าง UNLOCKMEN มีคำตอบมาฝาก 10 นาทีแรก อย่าเช็ก Email, Facebook หรือ Social Network ต่าง ๆ Julie Morgenstern ผู้เขียนหนังสือ Never Check E-Mail in the Morning แสดงความคิดเห็นเอาไว้ว่าการเช็ก Email ไม่ควรเป็นสิ่งแรกที่เราทำในวันทำงานเพราะด้วยความยุ่งหยิงในกล่องจดหมายของเราจะทำให้เราสูญเสียการโฟกัสในเนื้องานและไอเดียในการทำงานจะกระจัดกระจายส่งผลต่อการทำงานของเราในวันนั้นอย่างเห็นได้ชัด แทนที่จะเช็ค Email ลองเปลี่ยนเป็นหาอะไรที่สร้างแรงบันดาลใจและเพิ่มเติมความรู้ให้ตัวเองจะดีกว่า การดู TED TALK

เมื่อเราตั้งใจทำงานแล้วรู้สึกว่าการฟังเพลงผ่านทางแพล็ตฟอร์ม streaming music หรือ podcast ต่าง ๆ มันช่างรู้สึกทำให้เสียสมาธิ งานไม่ค่อยเดิน เพราะดันเพลินไปกับเนื้อหาของเพลง แต่จะให้ไม่ฟังอะไรเลยก็รู้สึกเหงาหูอีก แบบนี้ต้องหาทางออกให้กับชายที่เป็นผู้ฟังที่ดีกันหน่อย จากการศึกษาของนักวิทยาศาสตร์ เกี่ยวกับผลกระทบของเสียงที่มนุษย์ได้ยิน และอิทธิพลของมันที่มีต่อการทำงาน การเรียน หรือการทำกิจกรรมใด ๆ ที่ต้องการสมาธิพบว่าความเงียบน่าจะดีที่สุด แต่ในขณะเดียวกันหากเราเลือกเสียงที่เหมาะสมกับการจดจ่อกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ก็ส่งผลให้เรามีประสิทธิภาพในการในการทำงานมากขึ้นได้เหมือนกัน  UNLOCKMEN ขอแนะนำซาวด์ที่เหมาะสมกับการโฟกัสของคุณ และเสียงที่ควรหลีกเลี่ยงหากต้องการรักษาสมาธิ    สุนทรพจน์ทำหมดสมาธิ จากการวิจัยของ Cambridge Sound Management พบว่า speech หรือการกล่าวสุนทรพจน์ ทั้งที่มีซาวด์ดนตรีประกอบหรือไม่มี สามารถรบกวนสมาธิในการทำงานได้ถึง 48%  เพราะว่าความหมาย และความทรงพลังของถ้อยคำที่ร้อยเรียงเป็นประโยคหล่านั้นจะดึงให้คุณหันเหไปใส่ใจจนได้ ทางที่ดีควรฟังแต่เพลงบรรเลงจะดีกว่า   งานบางอย่างฟังเพลงไปด้วยแล้วโคตรเพลิน ถ้าหนึ่งใน job description ของคุณคือการคีย์ข้อมูลลงใน spreadsheet  แบบนี้ดนตรีจะสร้างความเพลิดเพลินให้กับคุณได้โดยไม่เสียงาน โดยการศึกษาของ University of Birmingham ในอังกฤษ พบว่า เสียงเพลงสามารถเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานที่มีลักษณะทำซ้ำเป็นแพตเทิร์นได้ดี ยิ่งถ้าเป็นเพลงที่มีโครงสร้างเป็น loop

“เพราะความสำเร็จนั้นไม่มีทางลัด” ในยุคที่ทุกคนต้องการออกมาเป็นเจ้านายตัวเอง อยากเริ่มต้นสร้างธุรกิจและวิ่งหนีระบบองค์กรการทำงานประจำ เรามักถูก Life Coach หรือคำคมต่าง ๆ สอนให้เชื่อว่าสามารถประสบความสำเร็จได้ ทำให้เราได้เห็นธุรกิจ Start Up เกิดขึ้นมากมาย โดยเฉพาะเด็กยุค Gen Z ที่มีฝันอันแรงกล้าต้องการจะประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุน้อย ๆ เพราะพวกเราล้วนถูกสอนให้มีไอดอลอย่าง Mark Zuckerberg หรือ Steve Jobs ซึ่งการที่เด็กคนหนึ่งจะลุกขึ้นมาบอกตัวเอง “ฉันต้องเป็นนักธุรกิจ” นั้นไม่มีสูตรสำเร็จที่ตายตัว เนื่องจากคุณมีสิทธิ์ที่รุ่งหรือร่วงก็ได้ทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับปัจจัยความพร้อมด้านต่าง ๆ ในวันนี้เราจะขอนำเรื่องราวของนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง สน จันทร์ศุภฤกษ์ เจ้าของแบรนด์ชุดสูท SUITCUBE ผู้ที่ทำให้เรื่องสูทเป็นเรื่องง่ายและใกล้ตัวคนไทยมากยิ่งขึ้น โดยคุณ สน มีแนวคิดเรื่องการทำงานที่ค่อนข้างน่าสนใจ และเป็นคนที่พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าความสำเร็จนั้นไม่มีทางลัด ต้องลงมือทำ จนออกดอกผลทำให้ SUITCUBE  ในปัจจุบันมีสาขาทั้งหมด 8 สาขาด้วยกันในระยะเวลาไม่ถึง 4 ปี ดังนั้น UNLOCKMEN จะขอมาถอดรหัสความสำเร็จของ คุณ สน จันทร์ศุภฤกษ์  เพื่อเป็นแรงบันดาลใจสำหรับคนที่มีไฟอยากจะเริ่มต้นธุรกิจของตัวเอง ก่อนอื่นเลยเราอาจจะมาทำความรู้จักกับ คุณ สน ก่อนว่ามีที่มา เริ่มต้นจับพลัดจับผลูอย่างไรถึงได้มาเริ่มต้นธุรกิจ SUITCUBE

หลายคนบ่นกันเหลือเกินว่า 24 ชั่วโมงมันไม่พอ ตั้งแต่วันจันทร์ถึงศุกร์เคลียร์ Duty ทั้งหลายไม่ค่อยลงเท่าไหร่ หัวฟูตั้งแต่ต้นสัปดาห์ยันวันหยุด ลองมาเปลี่ยนตัวเองให้ใช้เวลากันแบบชาญฉลาดดีกว่า  UNLOCKMEN ขอแนะนำเทคนิคบริหารเวลาที่มีแบบเจ๋ง ๆ หายใจเข้าลึก ๆ แล้วมาจัดการตัวเองแบบมีสติ จะได้มีเวลาเหลือ ๆ นอนชิลกันบ้าง เพื่อให้ทุกวันจันทร์ของเราไม่เป็นวันที่แสนน่าเบื่ออย่างที่คนอื่นเขามีกัน แถมยังเป็นวันที่เราอยากให้มาถึง เพื่อที่จะได้ปล่อยพลังของเราให้เต็มที่ และใช้ชีวิตในวันหยุดแบบสุดเหวี่ยงได้แบบไม่มีภาระมาเกาะหลัง ปรับนิสัย รู้ว่านิสัยไม่ใช่สิ่งที่เปลี่ยนกันได้ง่าย ๆ แต่เคยลงมือหรือยังว่าตัวเองจะเปลี่ยนได้มากน้อยแค่ไหน การทำอะไรซ้ำ ๆ กัน 21 วัน หรือ 30 วัน ถูกยืนยันมาแล้วว่าช่วยให้เปลี่ยนพฤติกรรมของเราได้จริง ๆ ไม่ว่าจะเคยมีนิสัยแบบไหนมาก่อน  ดูอย่างเวลาเข้างาน ไม่ว่าเราเคยตื่นสายตอนมหาวิทยาลัยแค่ไหน แต่พอมาทำงาน เราก็ต้องปรับตัวเองไปเรื่อย ๆ แม้ว่าช่วงแรกมันจะรู้สึกยากแค่ไหน แต่ถ้าหากความจำเป็นมันบังคับ เราจะค่อย ๆ หาทางให้ตัวเองทำมันได้ในที่สุดเอง ปรับพลัง แพลนก็ก็อปเพื่อนมาเลยนี่หว่า ทำไมของเรายังไม่ลงตัวซะที จริง ๆ แล้วแพลนที่เรามีมันอาจจะลงตัวแล้วก็ได้ แต่เราอาจจะทำมันด้วยพลังที่ไม่มากพอ ลองเติม Energy เข้าไปให้ตัวเองมากขึ้นมากกว่านี้

ถ้าพูดถึงศิลปินระดับตำนานที่ยังมีลมหายใจชื่อแรก ๆ ที่ทุกคนน่าจะพร้อมใจพูดถึงคงหนีไม่พ้น Paul McCartney, Eric Clapton, Keith Richards, และแน่นอนว่าต้องมี Bob Dylan รวมอยู่ในนั้นด้วย แต่จากลิสต์ที่กล่าวมาปู่ Bob Dylan ของเราดูจะผ่าเหล่าผ่ากอที่สุดเนื่องจากคนอื่น ๆ ล้วนแล้วแต่มีฝีมือชั้นอ๋องในศาสตร์ด้านดนตรีและร้องเพลงด้วยกันทั้งนั้น ต่างจากราชาเพลงโฟล์คที่เคยออกมายอมรับว่าเสียงร้องและฝีมือกีตาร์ของเขานั้นไม่ได้ดีเด่อะไรเลย เข้าขั้นห่วยด้วยซ้ำในวงการดนตรีอาชีพ แต่สิ่งที่ทดแทนข้อด้อยเหล่านั้นคือฝีมือการแต่งเพลงที่ยอดเยี่ยมถึงขนาดที่ Rolling Stone นิตยสารดนตรีระดับโลกจัดอันดับให้ Bob Dylan เป็นนักแต่งเพลงอันดับ 1 ในประวัติศาสตร์วงการดนตรีเลยทีเดียว แม้ว่าฝีมือการแต่งเพลงของเขาจะร้ายกาจเพียงใดก็คงไม่เพียงพอให้เขาอยู่บนบัลลังก์ค้างฟ้ามาจนทุกวันนี้แน่นอน วันนี้ UNLOCKMEN เลยจะพาไปดูวิธีการทำงานและแนวคิดของราชาเพลงโฟล์คคนนี้กัน Learning from the Best ไม่มีใครเก่งมาตั้งแต่เกิดและ Bob Dylan ก็เป็นหนึ่งในนั้น แม้ตอนนี้เขาจะเป็นโคตรของโคตรอาจารย์แห่งวงการดนตรีไปแล้วแต่กว่าเขาจะมาถึงจุดนี้ได้เขาเองก็มีอาจารย์เหมือนกัน ‘Woodie Guthrie’ คือชายที่เป็นทั้งอาจารย์ แรงบันดาลใจ และแนวทางการดำเนินชีวิตให้กับ Bob Dylan ก็ว่าได้ ถ้าใครเป็นแฟนเพลงของทั้งคู่คงสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่คล้ายกันไม่ว่าจะเป็นเรื่องเนื้อหาที่เน้นการเสียดสีการเมืองและสไตล์อื่น ๆ ในบทเพลง ถึงแม้ว่า Woodie Guthrie จะเสียชีวิตไปตั้งแต่ปี 1967 แต่

ทุก ๆ ครั้งเมื่อมีการจัดอันดับประเทศที่ผู้คนมีความสุขที่สุด, สงบที่สุด, น่าอยู่ที่สุด เหล่าบรรดาประเทศในยุโรปตอนเหนือหรือที่เรียกกันว่า ‘สแกนดิเนเวีย’ มักจะคว้าตำแหน่งชนะเลิศไปครองเสมอ เช่นเดียวกับการจัดอันดับประเทศที่การทำงานมีความสุขที่สุดที่เราจะพูดถึงในวันนี้ ซึ่งผู้ชนะอันดับ 1 ในรายการนี้อย่างสม่ำเสมอคือ ‘ประเทศเดนมาร์ก’ ดินแดนโคนมแห่งสแกนดิเนเวีย นอกจากบรรยากาศประเทศที่น่าอยู่แล้ว Work-Life Balance ของประเทศนี้เป็นยังไงกันนะ อะไรคือสาเหตุที่คนทำงานมีความสุขที่สุด และมันแตกต่างจากบ้านเรายังไง เตรียมเสื้อกันหนาวไว้ให้ดี เพราะ UNLOCKMEN จะพาทุกคนบินลัดฟ้าสู่เดนมาร์กค้นหาคำตอบของคำถามนี้ด้วยกัน Working Hours วัฒนธรรมของประเทศเดนมาร์กนั้นให้ความสำคัญกับครอบครัวหรือชีวิตด้านอื่น ๆ ไม่น้อยไปกว่าเรื่องงาน ดังนั้นเวลาทำงานของพวกเขาจะไม่เกินวันละ 8 ชั่วโมงอย่างเด็ดขาด ซึ่งโดยเฉลี่ยผู้ชายชาวเดนมาร์กจะทำงานสัปดาห์ละ 41 ชั่วโมง ส่วนผู้หญิงอยู่ที่ 35 ชั่วโมงเท่านั้น และมีคนจำนวนเพียง 2% ของประเทศเท่านั้นที่ทำงานมากกว่า 8 ชั่วโมงต่อวัน ในขณะที่จำนวนเฉลี่ยทั่วทั้งโลกอยู่ที่ 13% ในเดนมาร์กชุดความคิดที่ว่า ‘ยิ่งคุณทำงานหนัก ทำงานนาน ผลลัพธ์ของงานที่ออกมาจะดี’ เป็นวิธีคิดที่ผิดมหันต์ พวกเขามุ่งเน้นเรื่องความสุขในการทำงานและเชื่อว่าการทำงานอย่างมีความสุข ผลลัพธ์ที่ได้จะออกมาดีโดยตัวของมันเอง นอกจากเวลาทำงานไม่ไม่มากไม่น้อยจนเกินไปแล้ว พวกเขายังได้สิทธิ์ในการลาพักร้อนยาวนานถึง 5

Pop Art คือศิลปะแขนงหนึ่งซึ่งนำเสนอเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับผู้คนทั่วไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องราวเกี่ยวกับผู้คนและสังคมในปัจจุบันที่กำลังได้รับความสนใจหรือถูกวิพากษ์วิจารณ์ในขณะนั้น เป็นเหมือนกระบอกเสียงสะท้อนภาพแท้จริงของสังคมในขณะนั้น เมื่อพูดถึง Pop Art หนึ่งในศิลปินแนวนี้ที่โด่งดังที่สุดคงหนีไม่พ้น ‘Andy Warhol’ ซูเปอร์สตาร์แห่งวงการ Pop Art ซึ่งโลดแล่นสร้างสรรค์ผลงานอยู่ในช่วงยุค 60-80 ถึงแม้ว่าในตอนนี้เขาจะไม่ได้อยู่บนโลกนี้แล้ว แต่ผลงานและเรื่องราวของเขายังถูกพูดถึงอย่างกว้างขวาง เหมือนที่ Henry Geldzahler ผู้ดูแล Metropolitan Museum of Art ได้ให้สัมภาษณ์ไว้ในปี 1973 ว่า “Andy จะเป็นแรงบันดาลใจให้ศิลปินรุ่นหลังไปอีกนานแสนนาน” หนึ่งใน Icon แห่งวงการศิลปะอย่าง Andy มีระบบความคิดไม่ธรรมดา วันนี้ UNLOCKMEN จึงจะพาไปสำรวจว่าวิธีการทำงานอย่างสร้างสรรค์สไตล์ Andy Warhol มีอะไรกันบ้าง ไม่แน่ว่าอาจจะมีเคล็ดลับอะไรที่เราสามารถนำไปประยุกต์ใช้กับงานตัวเองได้ โดยเฉพาะสาย Creative บอกเลยว่าไม่ควรพลาด Crossbreed หนึ่งในสินค้าที่คุ้นตาชาวอเมริกันที่สุดคือซุปมะเขือเทศกระป๋องยี่ห้อ Campbell’s ส่วนหนึ่งในผลงานศิลปะชิ้นที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดของ Andy Warhol คือภาพวาดซุปมะเขือเทศกระป๋องยี่ห้อ Campbell’s เช่นกัน ถือเป็นความฉลาดและสร้างสรรค์ของ Andy ที่เลือกหยิบจับของใกล้ตัวที่ทุกคนรู้จักกันดีมาผสมผสานกับไอเดียของเขาจนเกิดเป็นผลงานศิลปะที่ตอนนี้มูลค่าของมันพุ่งสูงมากกว่า 80

สัจธรรมของโลกมนุษย์ใบนี้กล่าวไว้ข้อนึงว่า “รักใคร อย่าให้ยืมเงิน” หรือแม้แต่ฝรั่งก็ยังสอนไว้เหมือนกันว่า “Don’t lend money to friends in the first place” ไม่รู้ว่าอัจฉริยะท่านไหนเป็นคนคิดค้น แต่มันเป็นคำพูดที่มีมานานแสนนาน และมันพิสูจน์ได้ว่าการให้คนสนิทยืมเงินมักจะตามมาด้วยปัญหานั้น เป็นสัจธรรมที่เกิดขึ้นตั้งแต่ยุคก่อนมาจนถึงยุคปัจจุบัน มันจึงไม่เกี่ยวกับปัจจัยด้านสภาพเศรษฐกิจ ไม่เกี่ยวกับเรื่องของ Generation มันอยู่ที่ DNA ของลูกหนี้ ถ้าสังเกตดูให้ดี จะเห็นว่าปัญหาการทวงเงินนั้นมี Pattern ที่คล้ายกันอยู่ เริ่มจาก “พูดดีเมื่อถึงเวลายืม ทำลืมเมื่อถึงเวลาใช้ เป็นไข้เวลาโดนทวงเงิน” เพราะมูลค่าเงินในหัวของเราต่างกัน เหตุผลที่ลูกหนี้รู้สึกลำบากใจเวลาต้องควักเงินในกระเป๋าคืนให้เจ้าหนี้นั้น เป็นเพราะการยืมเงินคนรู้จัก ต่างจากการยืมเงินจากธนาคาร จากเหล่าเจ้าหนี้เถื่อน หรือการได้เงินจากโรงรับจำนำ นั่นคือการไม่มี ‘Collateral’ หรือไม่มีอะไรต้องเสีย เนื่องจากไม่มีเงื่อนไขในการคืน ไม่ต้องวางหลักประกันในการได้มาซึ่งเงิน ไม่มีผลเสียใด ๆ ตามมา จึงไม่รู้สึกเดือดร้อน ไม่รู้สึกจำเป็นในการคืนเงิน ในขณะที่การยืมจากธนาคารเสี่ยงต่อการเสียเครดิต โดนยึดบ้าน ยืมจากคนปล่อยเงินกู้ ก็มีความกลัวจากอันตราย เมื่อไม่ต้องเสียอะไร ไม่มีความกลัวคอยกดดัน การได้เงินมาจากคนรู้จักนั้น แม้จะเริ่มด้วยความรู้สึกเกรงใจ หรือความรู้สึกมั่นใจว่าจะคืนเงินอย่างแน่นอน แต่อะไรที่ได้มาง่ายมักจะไม่เห็นความสำคัญ