แม้เซ็กซ์จะไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับทุกคู่ แต่ต้องยอมรับว่ามันคือส่วนหนึ่งในความสัมพันธ์หนุ่มสาว ก่อนเริ่มมีเซ็กซ์ผู้ชายหลายคนคงไม่พลาดที่จะเล้าโลมพร้อมซุกไซ้ตามซอก ดื่มด่ำเนินสูง ใช้ลิ้นละเลงรักทั่วเรือนร่าง ก่อนลงไปสร้างความเสียวซ่านด้วยริมฝีปากอบอุ่นและปลายลิ้นอันชุ่มฉ่ำ UNLOCKMEN เชื่อว่าหนุ่ม ๆ สายเบิร์นคงมีความชอบในการทำออรัลเซ็กซ์เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่พวกคุณคงกระตือรือร้นกับมันมากขึ้น ถ้าได้รู้ว่ามันมีประโยชน์กับผู้ชายอย่างเรามากกว่าแค่หนึ่งในฉากรักสุดเร่าร้อนบนเตียง การทำออรัลเซ็กซ์ถูกพิสูจน์แล้วว่าช่วยกระตุ้นให้เพศสัมพันธ์สนุกสนานและตื่นเต้นเร้าใจมากกว่าเดิม ถึงจะไม่ใช่เรื่องที่แพร่หลายมากนักในบ้านเรา แต่ในอเมริกาออรัลเซ็กซ์เป็นหนึ่งในกิจกรรมทางเพศที่ได้รับความนิยมอย่างล้นหลาม The National Survey of Family Growth เผยว่าชาวอเมริกัน 86-87% จะทำออรัลเซ็กซ์อย่างน้อยหนึ่งครั้งในการมีเซ็กซ์ แถม 97% ของผู้ชายและ 95% ของผู้หญิงก็พึงพอใจกับการถูกทำออรัลเซ็กซ์ แลตโตบาซิลลัส แบคทีเรียดี ๆ ที่ไม่ได้มีแค่ในน้ำนม ไม่เพียงแต่ความเสียวซาบซ่าน แต่การทำออรัลเซ็กซ์ยังมีประโยชน์ด้านสุขภาพต่อผู้ชายอีกด้วย หนุ่ม ๆ อาจยังไม่รู้ว่าภายในช่องคลอดของผู้หญิงนั้นมีแลคโตบาซิลลัส หรือที่นักวิทยาศาสตร์เรียกว่า “โพรไบโอติกส์” ซ่อนอยู่ ฟังแล้วอาจรู้สึกคุ้นหูกันบ้าง เพราะมันเป็นแบคทีเรียชนิดดีชนิดเดียวกับที่อยู่ในเครื่องดื่มประเภทนม ทั้งนมเปรี้ยวและโยเกิร์ต แต่ที่น่าแปลกคือภายในถ้ำหรรษาของผู้หญิงก็มีสิ่งนี้ด้วยเช่นกัน แลคโตบาซิลลัสที่อยู่ในช่องคลอดของผู้หญิงจะทำหน้าที่ควบคุมค่าความเป็นกรดเป็นด่าง หรือ ค่า pH ของของเหลวในช่องคลอดให้อยู่ในระดับที่เหมาะสมตามที่ควรจะเป็น ประโยชน์ของแลคโตบาซิลลัส นอกจากในนมเปรี้ยวและโยเกิร์ต แลคโตบาซิลลัสยังถูกพบบริเวณลำไส้ใหญ่ของมนุษย์ ซึ่งมีส่วนช่วยในการย่อยอาหารและย่อยน้ำตาลแลคโตส เพิ่มประสิทธิภาพในการดูดซึมสารอาหาร

เมื่อ 50 ปีที่แล้ว ทั่วทั้งโลกได้เฝ้ามองดู นีล อาร์มสตรอง และ บัซ อัลดริน ก้าวลงเดินบนดาวต่างดวง เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ ซึ่งเชื่อได้เลยว่าเป็นสิ่งที่ใคร ๆ ก็คงปรารถนาอยู่แน่ ๆ ทั้งการประทับรอยเท้าไว้บนดวงจันทร์ และชื่อเสียงมากมายที่เข้ามาหาพวกเขาทั้งสอง อย่างไรก็ตาม ชีวิตของทั้งคู่หลังกลับมาจากดวงจันทร์กลับไม่ได้สู้ดีนัก โดยเฉพาะกับ บัซ อัลดริน ที่ต้องเผชิญกับโรคซึมเศร้า ปัญหาครอบครัว ติดเหล้า และอีกหลาย ๆ ปัญหา ซึ่งไม่น่าเชื่อว่าจะเกิดขึ้นกับเขา ชีวิตของอัลดรินที่จริงแล้วไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเลย เขาต้องส่งใบสมัครเข้าเป็นนักบินอวกาศถึง 2 รอบด้วยกันถึงจะติด เนื่องจากในตอนแรกนั้นนาซามีข้อกำหนดว่าผู้สมัครต้องเป็นนักบินทดสอบเพียงอย่างเดียว ทำให้อัลดรินต้องรอการเปิดรับอีกรอบในปี 1963 ที่เปิดรับนักบินเครื่องบินเจ็ตปกติด้วย และนั่นคือจุดเริ่มต้นของการก้าวมาเป็นนักบินอวกาศของอัลดริน ภารกิจแรกสู่อวกาศของเขานั้นคือภารกิจเจมิไน 12 ซึ่งเป็นภารกิจที่เก็บกวาดสิ่งที่นาซายังไม่ได้ทดลอง หรือทดลองไม่สำเร็จในภารกิจก่อนหน้า เนื่องจากนี่คือภารกิจสุดท้ายของโครงการเจมิไนแล้ว ก่อนที่พวกเขาจะเข้าสู่โครงการอพอลโลที่ส่งคนไปดวงจันทร์ โดยอัลดรินได้เดินทางขึ้นสู่อวกาศพร้อมกับจิม โลเวล รุ่นพี่ผู้มากประสบการณ์ในเวลานั้น หลังจากเดินทางขึ้นสู่อวกาศไปแล้วหนนึง เขาก็ได้ออกเดินทางอีกครั้งกับภารกิจอพอลโล 11 ซึ่งเป็นการลงจอดบนดวงจันทร์ครั้งแรกของมนุษยชาติ ภาพส่วนใหญ่บนพื้นผิวดวงจันทร์ที่ถูกนำมาเผยแพร่นั้นก็เป็นภาพของอัลดริน (เนื่องจากอาร์มสตรองต้องเป็นคนถือกล้องถ่าย เลยแทบจะไม่มีภาพเขาเลย) แน่นอนว่านี่แหละคือจุดเริ่มต้นสู่เส้นทางของชื่อเสียงที่โด่งดังของเขา

ถ้าเดินดุ่ม ๆ เข้าไปถามคนร้อยคนว่า “ความรัก” คืออะไร ? เราอาจได้คำตอบเป็นร้อยแบบ (หรือมากกว่านั้น) เพราะความรักไม่ใช่แค่สีชมพูหวานฟุ้งงดงามเท่านั้น แต่ความรักคือความหลากหลาย ความรักคือเฉดสีสารพัดแบบเท่าที่มนุษย์จะจินตนาการไปถึง UNLOCKMEN จึงอยากชวนผู้ชายทุกคนเข้าสู่ภวังค์แห่งความรักทะลักเขตความรู้สึกด้วยวรรณกรรม 5 เล่มที่ว่าด้วยความรักหลายรูปแบบที่เรามั่นใจว่าไม่ใช่ความรักในแบบที่ผู้ชายอย่างเราเข้าใจมาก่อนแน่นอน แผลลึกหัวใจสลาย แผลลึกหัวใจสลาย แปลจากหนังสือ: Never Let Me Go ผู้เขียน: Kazuo Ishiguro ผู้แปล: นารีรัตน์ ชุนหชา สำนักพิมพ์: เอิร์นเนสต์ (Earnest) Kazuo Ishiguro อาจไม่ใช่ชื่อที่คุ้นหูมากนักสำหรับผู้ชายที่ไม่ได้หลงใหลรื่นรมย์กับการอ่าน แต่เขาคือนักเขียนรางวัลโนเบลที่ในชีวิตนี้เราควรอ่านงานของเขาสักครั้ง ไม่ใช่เพราะเขาเป็นนักเขียนมือรางวัล แต่เพราะวรรณกรรมที่ว่าด้วยความรัก (และเรื่องราวอื่น ๆ ) ของเขาเล่มนี้จะชวนให้เราก้าวข้ามสู่พื้นที่แห่งรักในมิติใหม่ การตั้งคำถามถึงความเป็นมนุษย์ในแบบใหม่ ๆ ได้อย่างไม่น่าเชื่อ “แผลลึกหัวใจสลาย” ไม่ได้มีแค่เรื่องความรักโดยตรง แต่คือเรื่องของการเติบโต การก้าวผ่านวันวัย ในห้วงเวลาสุดพิลึกพิลั่นที่เราขอแอบบอกว่าตอนจบจะชวนให้เรารู้สึกแปลกประหลาดอย่างไม่คาดคิด (แต่ก็ไม่อาจบอกได้มากกว่านี้จริง ๆ ) หลังอ่านจบเรารับรองได้ว่าเราจะตั้งคำถามสารพัดสารพันแตกกิ่งก้านไม่รู้จบ ซึ่งนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเราตกหลุมรักใครสักคน หรือเป็นเราที่สูญหาย

จากประสบการณ์ส่วนตัวที่ผ่านมาตลอดชั่วชีวิตนี้ (เท่าที่ยังหายใจและยังลืมตามาทำงานทุกวัน) พบว่ามากกว่า 75% ของชีวิตเราและคนรอบข้างที่รู้จัก ส่วนมากมักมีเป้าหมายชีวิตหรือความฝันต่างจากสิ่งที่ครอบครัวอยากให้ทำ ถ้าเป็นยุค 90 เฟื่องฟู (Generation ของคนเขียน) คงต้องบอกว่าเราโตมาพร้อมกับการฝังหัวให้กลายเป็นหมอและข้าราชการ ซึ่งเป็นค่านิยมของพ่อแม่ในยุคหนึ่งที่พวกท่านมองว่ามันเป็นอาชีพที่ดีและมั่นคง สำหรับเราที่เลือกเส้นทางนักเขียนก็ต้องพิสูจน์ให้ครอบครัวเชื่อว่า “นักเขียน” หรือการเขียนหนังสือสามารถสร้างรายได้เลี้ยงดูตัวเองได้ แม้มันจะไม่ใช่อาชีพที่ได้รายได้ดี แต่เป็นอาชีพที่ทำให้เรากล้าฝ่ามรสุมอุปสรรคที่พร้อมจะเข้ามาเล่นงานได้อย่างอดทน เพราะอย่างน้อย ความรักจะทำให้เราอยู่กับมันได้นานกว่า ส่วนตัวถือว่าค่อนข้างโชคดีที่ครอบครัวค่อนข้างเข้าใจ แม้จะรู้สึกค้านหรือพยายามเสนอให้เบนเข็มชีวิตแต่ก็ยังสนับสนุนและไม่ซ้ำเติมเส้นทางที่เราเลือกเดิน “ถ้าความฝัน ≠ ความหวัง” เป็นทั้งชื่อคลิปโฆษณาจาก OPPO และเป็นคีย์เวิร์ดยิงปังเข้ากลางใจเราตั้งแต่ชื่อของมัน ยิ่งเมื่อได้คลิกดูแล้วเราก็ไม่แปลกใจที่มันจะเป็นหนึ่งในคลิปไวรัลของเดือนเมษายนช่วงเทศกาลสงกรานต์ที่ผ่าน เนื้อหาในคลิปบอกเล่าเรื่องราวความสัมพันธ์ระหว่างแม่กับลูกที่ทำอาชีพแอร์โฮสเตส แม่ที่ทำอาชีพแอร์ฯ ก็อยากให้ลูกเป็นแอร์ฯ ส่วนลูกก็มีความฝันของตัวเอง (ความฝันอื่นที่ไม่ได้เป็นแอร์) ที่ทำไปพร้อมกับความหวังของแม่ด้วย เรื่องมันจะดำเนินไปเรื่อย ๆ จนถึงจุดที่ตึง สะบั้นทั้งอารมณ์และเรียกน้ำตาให้เราอินโดยไม่ทันรู้ตัว แต่นอกจากเรื่องราวที่น่าสนใจแล้ว เบื้องหลังที่ทำให้คนต้องแชร์ต่อมีอีกหลายประเด็นเหล่านี้ ซึ่งเป็นคำตอบจากผู้กำกับวิดีโอที่เราคุ้นเคยอย่าง “ย้ง – ทรงยศ” ผู้กำกับแถวหน้าของไทยนี่เอง คลิปไวรัลที่สร้างขึ้นจากเรื่องจริง และผู้กำกับที่การันตีได้ “Based on true story” คือจุดขายแรกที่น่าสนใจ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นคลิปที่เป็นหนังสั้นจากโฆษณา แต่การฟังเรื่องจริงมันทำให้เราสนใจได้เสมอ ยิ่งเมื่อได้นักแสดงเป็นเจ้าของเรื่อง มันก็ยิ่งอินเข้าไปใหญ่

ในขณะที่น้ำแข็งขั้วโลกเหนือค่อย ๆ ละลาย เมืองไทยบ้านเราเองก็ร้อนดุจนรกขึ้นทุกวัน ช่วงนี้ถ้าหนุ่ม ๆ หลายคนจะบ่นว่าร้อน ๆ ๆ ก็คงไม่แปลกนัก เพราะอุณหภูมิเฉลี่ยของชั้นบรรยากาศกำลังเพิ่มขึ้น โดยมีตัวการหลักคือก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ หรือ CO2 ที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ มาจากการเผาไหม้เชื้อเพลิง โรงงานอุตสาหกรรม หรือแม้แต่จากน้ำมือของมนุษย์ CO2 สะสมในชั้นบรรยากาศและส่งผลให้เกิดภาวะเรือนกระจก อันเป็นต้นเหตุของอากาศร้อนที่น่าหงุดหงิด ปฏิเสธไม่ได้ว่าการใช้ชีวิตทุกวันของเรา ก็แอบทำลายสภาพแวดล้อมทางอ้อมเหมือนกัน ตั้งแต่การอุปโภคไปจนถึงบริโภค ทำให้มนุษย์เรามีส่วนเอี่ยวที่ทำให้อากาศมันร้อนขึ้นอย่างทุกวันนี้ แม้เทคโนโลยีและนวัตกรรมใหม่ ๆ ที่เกิดขึ้นจะช่วยให้เราใช้ชีวิตได้อย่างสะดวกสบาย ไม่ลำบากลำบนต้องออกล่าหาสัตว์ป่าเหมือนในยุคหิน แต่จะดีกว่าไหมถ้าการใช้ชีวิตทั่วไปของเราช่วย safe โลกนี้เอาไว้ได้บ้าง? DO BLACK บัตรเครดิตรักษ์โลกช่วยลดการปล่อย CO2 Doconomy บริษัทผู้นำด้านนวัตกรรมและเทคโนโลยีสัญชาติสวีเดน เปิดตัวบัตรเครดิตของคนยุคใหม่ DO BLACK ที่ติดตามการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากการจับจ่ายใช้สอย หวังจะลดผลกระทบที่เกิดขึ้นต่อสิ่งแวดล้อม และปลุกเร้าให้หนุ่มสาวนักชอปหันมาให้ความสำคัญกับการรักษ์โลกมากขึ้น บัตรเครดิต DO BLACK ทำจากวัสดุชีวภาพ พิมพ์ด้วย Air Ink หมึกรีไซเคิลที่สร้างจากอนุภาคของมลพิษทางอากาศ มีลักษณะเหมือนกับเขม่าคาร์บอน แต่จะต่างตรงที่ Air

ชายชาตรีอย่างเราจะมีสักกี่เรื่องที่ยอมเสียน้ำตาให้ ถ้าให้นั่งทบทวนในวันนี้ เชื่อว่าเรื่องหนึ่งที่เรากอดคอมีประสบการณ์ร่วมเหมือน ๆ กันก็หนีไม่พ้นเรื่อง “ความรัก” เพราะ… คนถูกทิ้งก็มีน้ำตา ส่วนคนทิ้งเองก็ไม่รอด เสียน้ำตาเหมือนกัน เพื่อนนิสัยดีพอเจอเราคอตก น้ำตาอาบหน้า ปกติก็พยายามจะดึงเราออกจากอารมณ์ดิ่ง ๆ ด้วยการปลอบให้เราหยุดร้อง แต่ถ้าวันนี้น้ำตาเรามันไม่หยุดไหล แม้ความรู้สึกจะค่อย ๆ ดีขึ้น แถมยิ่งอั้นก็ยิ่งเจ็บปวดกว่าเก่า เราแนะนำให้คุณปล่อยมันออกมาแล้วหันไปบอกเพื่อน ๆ ว่า “มึงสบายใจได้ น้ำตาวันนี้ของกูมันมีประโยชน์ ช่วยลดน้ำหนักได้เว้ย งานวิจัยเขาบอกไว้” เสียน้ำตาเพื่ออดีต ไม่ใช่การตรอมใจแล้วทำให้ผอม ถึงจะบอกว่าร้องไห้ให้แฟนเก่าทำให้ผอมลง แต่อย่าไปเข้าใจผิดว่าความผอมเกิดจากการตรอมใจเด็ดขาด อย่าคิดไปเองว่าที่ผอมก็เพราะกินข้าวไม่ลงก็เลยผอม เนื่องจาก Dr. PeteSulack ผู้เชี่ยวชาญเรื่องความเครียดจาก Tennessee เขาไม่ได้เอาเหตุผลเล่นง่ายแบบนั้นมาบอกเรา แต่พูดถึงประโยชน์ของการร้องไห้ว่ามันช่วยลดฮอร์โมนแห่งความเครียดที่เรียกว่า “คอร์ติซอล” ได้ เครียดแล้วอ้วนเหรอวะ? เออ ใช่ เครียดแล้วก็อ้วน เข้าใจถูกแล้ว! สังเกตไหมว่าบางคนยิ่งเครียดยิ่งโหย ยิ่งเครียดยิ่งกิน ถ้าเจอใครอยู่ในสถานการณ์แบบนี้อย่าเพิ่งไปว่าเขาว่าทำไมมึงไม่รู้จักดูแลตัวเอง เพราะความจริงแล้วการกินเยอะแบบไม่รู้ตัว มันคือการดูแลตัวเองของร่างกาย อธิบายแบบนี้อาจจะยังงง แต่ถ้าให้พูดกันง่าย ๆ ก็คือเวลาร่างกายเราตกอยู่ในภาวะเครียด จะจากแฟน จากงาน หรือจากอะไรก็ตาม

หลังจากนั่งทำงานอย่างเหน็ดเหนื่อยมาตลอดทั้งวัน เชื่อว่าหนุ่ม ๆ คงอยากหาเวลาผ่อนคลายหรือหากิจกรรมที่ทำแล้วมีความสุขเพื่อสลัดความเหนื่อยล้าให้หายเป็นปลิดทิ้ง เมื่อไม่กี่ปีมานี้เราอาจเคยได้ยินได้ฟังปรัชญาอิคิไก (Ikigai) อันโด่งดังของดินแดนปลาดิบซึ่งเป็นปรัชญาที่ว่าด้วยเรื่องการค้นหาความหมายของชีวิตกันมาบ้าง แต่วันนี้ UNLOCKMEN จะพาหนุ่ม ๆ ข้ามน้ำข้ามทะเลไปยังเดนมาร์ก ประเทศเล็ก ๆ ที่ขึ้นชื่อเรื่องความหนาวเหน็บและเปียกปอน พร้อมเรียนรู้ปรัชญาความสุขตามแบบฉบับเดนิชที่ช่วยสร้างความอบอุ่นให้กับคนที่นี่ แม้ในวันที่ถูกปกคลุมด้วยความหนาวเย็นก็ตาม เดนมาร์กไม่ได้มีดีแค่โคนมและไวกิ้ง ถ้าพูดถึงเดนมาร์กหลายคนคงนึกถึงต้นกำเนิดโคนมสายพันธุ์ดี ไม่ก็ชนเผ่าไวกิ้ง บรรพบุรุษนักรบเรือมังกร ผู้ถูกขนานนามว่าแข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์ นอกจากนั้นเดนมาร์กยังถูกจัดอันดับให้เป็นประเทศที่มีความสุขที่สุดในโลกลำดับที่ 2 จากรายงาน The World Happiness ปี 2019 ของ UN โดยนำเอาอายุขัยของประชากร อิสรภาพ การทุจริต ตลอดจนค่า GDP เป็นตัวติดสิน ซึ่งอีกหนึ่งเคล็ดลับความสุขของชาวเดนิช คือการนำหลักปรัชญา ‘Hygge’ ที่มองหาความสุขเล็ก ๆ รอบตัว มาปรับใช้กับชีวิตประจำวันของพวกเขา ‘Hygge’ ปรัชญาความสุขจากการมองสิ่งเล็ก ๆ แม้ Hygge (ฮุกกะ) จะมาจากภาษานอร์เวย์ที่แปลว่า “ความเป็นอยู่ที่ดี” แต่คำนิยามของมันก็ไม่ได้มีสูตรสำเร็จตายตัว เป็นคำที่ไม่สามารถแปลความหมายแบบเฉพาะเจาะจงได้

บ่อยครั้งที่คนวัยทำงานอาจมีอาการปวดหลังแบบไม่ทราบสาเหตุที่ชัดเจน แต่ด้วยวิถีการใช้ชีวิตในยุคปัจจุบันที่ต้องเร่งรีบ และแข่งขันกับเวลาในการทำงานมากขึ้น ต้องนั่งติดหน้าจอคอมพิวเตอร์เป็นเวลานาน จนอาจละเลยการดูแลสุขภาพตัวเองอย่างเหมาะสม และมองอาการปวดหลังเป็นเพียงอาการหนึ่งของออฟฟิศซินโดรมเท่านั้น แต่ในความเป็นจริงนั้นอาการปวดหลังยังสามารถส่งสัญญาณได้อีกหลากหลายโรค โดยเฉพาะโรคที่คนส่วนใหญ่อาจไม่คุ้นเคย หรืออาจไม่เคยแม้แต่ได้ยินชื่อมาก่อนเลย เช่น โรคข้อกระดูกสันหลังอักเสบชนิดติดยึด (Ankylosing spondylitis) ศ. นพ. วรวิทย์ เลาห์เรณู อายุรแพทย์โรคข้อและรูมาติสซั่ม ภาควิชาอายุรศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ กล่าวว่า โรคข้อกระดูกสันหลังอักเสบชนิดติดยึด เป็นโรคข้อกระดูกสันหลังอักเสบเรื้อรังที่ยังไม่ทราบสาเหตุการเกิดที่แน่ชัด แต่จากการศึกษาพบว่าโรคนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับปัจจัยทางพันธุกรรม โดยพบว่าผู้ที่มีการตรวจพบสารพันธุกรรม HLA B27 ก็จะถือว่ามีโอกาสเสี่ยงต่อการเกิดโรคข้อกระดูกสันหลังอักเสบชนิดติดยึดมากกว่าคนทั่วไป และจะมีอัตราเสี่ยงมากยิ่งขึ้นหากว่ามีบุคคลในครอบครัวหรือญาติสนิทมีประวัติป่วยในโรคนี้มาก่อน ทั้งนี้โรคดังกล่าวมีแนวโน้มที่มักพบได้บ่อยในเพศชายมากกว่าเพศหญิงสูงถึง 10 เท่า ซึ่งผู้ป่วยมักจะเริ่มมีอาการปวดหลังเรื้อรัง โดยเฉพาะอาการปวดหลังบริเวณเอวหรือกระดูกก้นกบ ช่วงอายุที่เริ่มมีอาการจะอยู่ระหว่าง 20-30 ปี หากว่าผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยที่ล่าช้า หรือรับการรักษาไม่ถูกต้อง จะก่อให้เกิดความพิการหรือทุพลภาพอย่างรุนแรงตามมาได้ สิ่งสำคัญที่ควรเริ่มสังเกตและตรวจสอบตนเอง คือ อาการปวดหลังหรือรู้สึกหลังตึงขัดเรื้อรังที่นานเกิน 3 เดือน ขึ้นไป โดยที่ไม่เคยได้รับอุบัติเหตุใดๆ บริเวณหลังมาก่อน อาการปวดมักจะเริ่มปวดที่บริเวณกระดูกสันหลังส่วนเอว โดยจะรู้สึกปวดหรือรู้สึกหลังตึงขัดมากในช่วงเวลาของการนอน ซึ่งในบางรายอาจมีอาการปวดรุนแรงมากจนต้องตื่นกลางดึกและไม่สามารถนอนต่อได้ แต่เมื่อภายหลังการตื่นนอนในช่วงเช้าและเริ่มขยับตัวทำงาน อาการปวดกลับค่อยๆ ทุเลาลงจนสามารถดำเนินชีวิตประจำวันได้อย่างปกติ

คอลเลกชันภาพถ่ายชุดนี้เป็นฝีมือของ Jeff Luker ช่างภาพชาวอเมริกันที่เติบโตมาจากฟาร์มเล็ก ๆ ทางตอนใต้ของรัฐ  Massachusetts โดยได้แรงบันดาลใจมาจากชีวิตวัยเด็กของเขาที่เงียบสงบ โลดแล่นอยู่ในอ้อมกอดแห่งธรรมชาติ แตกต่างจากชีวิตปัจจุบันที่อาศัยอยู่ในเมืองใหญ่อย่าง Boston New York และ Portland เขาอยากกลับไปสัมผัสสิ่งเหล่านั้นอีกครั้ง จึงตัดสินใจสะพายกล้องออกเดินทางไปทั่วแผ่นดินอเมริกา พร้อมความตั้งใจที่อยากจะบันทึกทุกอย่างที่เขาเห็นออกมาเป็นรูปถ่าย “ผมชอบความรู้สึกที่ตัวเองอยู่ที่ไหนสักแห่งที่ผมไม่รู้จัก…มีคาวบอยออกมาร่ายเวทมนตร์ในถนนที่โดดเดี่ยว” – Jeff Luker นี่คือการเดินทางของ Jeff ที่เขาบันทึกมันมาในรูปแบบภาพถ่าย เชื่อว่าใครหลายคนรวมถึงเราด้วยหลังจากได้ดูรูปพวกนี้แล้วคงรู้สึกว่าห้องที่อยู่มันเล็กเกินไป อยากสะพายกล้องออกท่องโลกแบบนี้บ้าง เป็นคอลเลกชันภาพถ่ายที่สร้างแรงบันดาลใจได้มหาศาล แล้วเจอกันเมื่อพร้อมนะ…โลกที่เรายังไม่รู้จักดี SOURCE1

ร้อยทั้งร้อยคนทำงาน ต้องผ่านการฟังเพลงขณะทำงานกันมาแล้ว แต่บางคนอาจจะสงสัยว่าเหตุใดบางครั้งฟังเพลงไป ทำงานไป แล้วได้งานดีเหลือเกิน แต่ในบางทีฟังเพลงไป ทำงานไปเหมือนเดิม แต่งานไม่เกิด ไอเดียไม่มีวี่แววว่าจะมาสักที ทำให้หลายคนโต้เถียงกันว่าสรุปแล้วฟังเพลงทำงานเป็นผลดีหรือแย่ลงกว่าเดิม แน่นอนว่าทุกการโต้เถียงย่อมมีวิทยาศาสตร์เป็นกรรมการคอยตัดสิน เรื่องดนตรีกับการทำงานก็เช่นกัน วันนี้เราจะมาทำความเข้าใจกันว่า ฟังเพลงในสถานการณ์ไหน มีผลกับสมองตอนทำงานอย่างไร และเราควรจะฟังเพลงยังไงให้งานวิ่งฉิว นึกภาพว่าเรากำลังนั่งอยู่ในออฟฟิศตามปกติ นึกภาพสิ่งแวดล้อมที่อาจจะมีทั้งวันที่มีเสียงรบกวนจากเพื่อนร่วมงาน นึกภาพโจทย์งานที่ได้รับในแต่ละวัน แล้วดูไปด้วยกันทีละสถานการณ์ว่าก่อนจะกด Play ฟังเพลงให้ได้ประโยชน์สูงสุดในแต่ละสถานการณ์นั้นต้องทำอย่างไร ต้องใช้สมองคิดไอเดีย วิเคราะห์ แยกแยะ -> ปิดเพลง ในการทำงานที่ต้องใช้สมองหนัก ๆ สำหรับคิดงาน ต้องจดจำรายละเอียดต่าง ๆ หรือต้องเรียนรู้ Instruction สำคัญ ๆ ซึ่งสมองต้องตั้งใจและใช้พลังงานในการทำงานมากอยู่แล้ว การฟังเพลงไปด้วยจะยิ่งทำให้สมองต้องแบ่งพลังงานมาใช้ในการประมวลผลดนตรีอีก ซึ่งการทำงานที่ Multitasking มากเกินไปของสมองจะทำให้มันจดจำได้ไม่ดีอย่างที่ควร หรือคิดงานได้ไม่เฉียบขาดเพราะมีรายละเอียดบางอย่างหลุดหายไป แบบที่เราต้องอ่านโจทย์วนไปวนมานั่นแหละ เมื่อมี Instruction เข้ามาที่สมองมากไป ทำให้มันจดจำรายละเอียดที่ไม่สำคัญมาแทนบ้าง หรือจำสลับกันบ้าง ดังนั้นวิธีที่ดีที่สุดเมื่อเราต้องทำงานที่ใช้สมองหนัก ๆ คือใส่หูฟังได้ แต่อย่าเพิ่งกด Play เลยจะดีกว่า ปล่อยให้ความเงียบเข้ามาแทนที่