หลายคงรู้สึกเซ็งสุด ๆ เวลาที่ตื่นเช้ามาทำงานแล้วหัวไม่แล่น เวลาคิดหรือทำงานอะไรก็ดูจะช้าไปหมด ปัญหานี้ไม่ได้เกิดขึ้นจากการนอนไม่เพียงพออย่างเดียว แต่อาจเกิดขึ้นได้จากการที่เราอยู่ในภาวะ passive หรือ มีความว่องไวของจิตใจต่ำ (Mental Agility) ได้เหมือนกัน ซึ่งถ้าเราสามารถพัฒนา Mental Agility ได้ เราก็จะสามารถทำงานได้เร็วขึ้น และได้งานที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นได้เหมือนกัน WHAT IS MENTAL AGILITY ? ความว่องไวของจิตใจ (Mental Agility) หมายถึง ทักษะในการคิด เรียนรู้ และดูดซับข้อมูลใหม่ ๆ ได้อย่างรวดเร็ว ซึ่งสกิลนี้จะมีประโยชน์เวลาที่เราเจอกับสถานการณ์หรือปัญหาใหม่ ๆ ที่เราไม่เคยมาก่อน รวมถึง การแก้ปัญหาเฉพาะหน้า ซึ่งต้องใช้ความว่องไวและคุณภาพในการคิด หากเรามี Mental Agility เราจะสามารถประเมินสถานการณ์ได้เร็วขึ้น คิดวิธีแก้ปัญหาได้เร็วขึ้น และตอบสนองต่อปัญหาได้เร็วขึ้น HOW TO IMPROVE IT ? เมื่อ Mental Agility เป็นสกิลที่สำคัญในการทำงาน ร่วมถึง การใช้ชีวิตประจำวันที่เร่งรีบ

สุภาพบุรุษหลายคนคงเชื่อว่า ยิ่งทำให้ตัวเองดูเพอร์เฟคมากเท่าไหร่ จะทำให้พวกเขาเป็นที่หลงใหลกระชากใจสาว ๆ ได้มากเท่านั้น แต่ในความเป็นจริง สาว ๆ อาจไม่ได้ชอบคนเพอร์เฟคทำทุกอะไรก็ดูเนียบไปหมดก็ได้ เพราะพวกเขาอาจดูทำให้สาว ๆ รู้สึกอยู่คนละระดับกันมากเกินไปจนเข้าถึงได้ยาก คนเก่งที่ทำเรื่องน่าอายบ้างจึงดูเข้าถึงได้ง่ายและเป็นที่ชื่นชอบของสาว ๆ มากกว่า ปรากฎการณ์นี้สามารถอธิบายได้ด้วยทฤษฎี PRATFALL EFFECT ซึ่งทำลายความเชื่อเดิม ๆ ที่ว่าความเพอร์เฟคจะช่วยให้ผู้ชายมีสเน่ห์มากขึ้น PRATFALL EFFECT คือ ทฤษฎีที่กล่าวว่า คนที่ถูกมองว่าสมบูรณ์แบบ หรือ มีความสามารถมากกว่าคนอื่น ถ้าพวกเขาทำผิดพลาดบ้าง จะมีความน่าหลงใหลมากกว่า คนที่ไม่เคยทำพลาดให้คนอื่นเห็นเลย ปรากฎการณ์นี้ได้รับการศึกษาโดย เอลเลียต แอรอนสัน (Elliot Aronson) นักจิตวิทยาอเมริกัน ในปี 1996 ซึ่งเขาได้ตั้งสมมติฐานไว้ว่า คนที่ถูกคนอื่นมองว่า ‘อยู่ในระดับที่เหนือกว่า’ (Superior person) จะมีความน่าดึงดูดมากขึ้น เมื่อพวกเขาทำผิดพลาดเล็ก ๆ น้อย ๆ เพราะคนกลุ่มนี้แต่เดิมก็ถูกมองว่าอยู่เหนือมนุษย์ทั่วไปอยู่แล้ว เมื่อพวกเขาทำผิดพลาดบ้างในบางครั้ง จึงส่งผลให้พวกเขาดูเป็นมนุษย์ปกติมากขึ้น และเข้าถึงได้ง่ายมากขึ้น เพื่อพิสูจน์เรื่องนี้ แอรอนสัน

เวลาจะสร้างความสัมพันธ์กับใครสักคน ‘การเปิดใจ’ ดูเป็นเรื่องสำคัญที่จะทำให้ความสัมพันธ์ที่เกิดใหม่นั้นเติบโตและมีชีวิตยืนยาวมากขึ้น แต่บางคนก็มีปัญหาเรื่องการเปิดใจให้คนอื่น เพราะกลัวว่าถ้าเปิดใจให้คนอื่นแล้วตัวเองจะต้องพบเจอกับอนาคตที่เจ็บปวด จึงสร้างเกราะป้องกันขึ้นมาไม่ให้ตัวเองมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับใคร และเมื่อพวกเขาปิดกั้นตัวเอง ไม่สนใจคนอื่น พวกเขาก็มักไม่มีความสุขกับความสัมพันธ์มากนัก เราอาจเรียกคนเหล่านี้ว่าเป็นคนที่ ‘กลัวความใกล้ชิด’ และจำเป็นอย่างยิ่งที่พวกเขาจะต้องเอาชนะความกลัวของตัวเอง WHAT IS FEAR OF INTIMACY ? กลัวความใกล้ชิด (Fear of Intimacy) คือ อาการที่เราไม่สามารถมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับคนอื่นได้ เพราะกลัวว่าถ้ามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับคนอื่นแล้ว จะไม่ได้รับการยอมรับ ถูกทอดทิ้ง หรือ ถูกควบคุมมากเกินไปจนสูญเสียความเป็นตัวของตัวเอง ซึ่งสาเหตุที่ทำให้เกิดอาการนี้ก็มีหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็น ความกลัว โรควิตกกังวล ความผิดปกติด้านบุคลิกภาพ ไปจนถึง ประสบการณ์การถูกคุกคามทางเพศในวัยเด็ก โดยคนที่กลัวความใกล้ชิดมักมีลักษณะต่าง ๆ ได้แก่ เดทกับหลายคนพร้อมกัน เพราะไม่ชอบการผูกมัดกับใคร เป็น perfectionist เพราะคิดว่าตัวเองไม่สมควรได้รับความรักหรือความเคารพจากใคร จึงต้องพยายามพิสูจน์ว่าตัวเองสมบูรณ์แบบอยู่ตลอดเวลา ไม่สามารถบอกความต้องการของตัวเองให้คนอื่นรับรู้ได้ เพราะคิดว่าตัวเองไม่ควรได้รับความช่วยเหลือจากใคร ไปจนถึง มีพฤติกรรมทำลายความสัมพันธ์ เช่น พยายามทำตัวน่ารังเกียจ หรือ จงใจผิดใจกับคู่รัก เพื่อตอกย้ำความคิดของตัวเองและผลักอีกฝ่ายให้ออกห่าง ด้วยอาการเหล่านี้เอง

หลายคนน่าจะเจอเคยเจอกับความรู้สึกที่ว่า “ทำดีไปก็ไม่ช่วยอะไร” พอเจอกับความรู้สึกแบบต้องมีดาวน์ หรือ ไม่อยากทำสิ่งที่ทำอยู่กันบ้าง ซึ่งมันอาจเกิดขึ้นได้จากปรากฎการณ์ GOLEM EFFECT ที่นอกจากจะส่งผลเสียต่อการทำงานของลูกน้องแล้ว ยังส่งผลเสียต่อผลวานขององค์กรโดยรวมได้ด้วย เราเลยจำเป็นที่จะต้องรู้เท่าทันมัน พร้อมรับมือกับมันได้อย่างมีประสิทธิภาพ อะไร คือ GOLEM EFFECT ? นักวิทยาศาสตร์ได้ศึกษาเรื่องผลของ “ความคาดหวัง” ที่มีต่อคนมานานแล้ว ยกตัวอย่างเช่น งานวิจัยจากประเทศอิสราเอล ในปี 1982 ซึ่งพบว่า เด็กนักเรียนที่ถูกคาดหวังต่ำในห้องเรียนที่มีครูเป็นคนอคติสูง จะได้รับการปฏิบัติจากครูที่แย่กว่า และมีผลงานที่เลวร้ายกว่าเด็กนักเรียนคนอื่น ๆ หรือ งานวิจัยในปี 2007 ซึ่งพบว่า ความคาดหวังผลงานของนักเรียนในแง่ลบส่งให้พวกเขาทำผลงานที่ต้องใช้ความคิด ( cognitively based tasks ) ออกมาได้แย่ลง เป็นต้น งานวิจัยเหล่านี้ได้ยืนยันการมีอยู่ของ ‘GOLEM EFFECT’ หรือ ปรากฎการณ์ที่ ‘ความคาดหวังในแง่ลบของคนอื่น’ ส่งผลให้คนที่โดนคาดหวังทำผลงานได้แย่ลงกว่าปกติ เราอาจเห็น GOLEM EFFECT ได้ในห้องเรียนที่ครูแบ่งแยกนักเรียนออกเป็น 2 กลุ่ม ได้แก่

เคยรู้สึกสงสัยไหมว่า ทำไมคนอื่นมีสิ่งที่ดีกว่าเราตลอดเวลา จนเราไม่สามารถพอใจหรือหยุดกับสิ่งที่เรามีอยู่ได้ ต้องค้นหาเป้าหมายใหม่ต่อไปอีกเรื่อย ๆ เราเรียกอาการนี้ว่าเป็น ‘Grass is Greener Syndrome’ ตัวการขัดขวางการใช้ชีวิตอย่างมีความสุขของเรา ที่คนในปัจจุบันเป็นกันมากมายโดยไม่รู้ตัว WHAT IS GRASS IS GREENER SYNDROME ‘Grass is Greener Syndrome’ คือ อาการที่เราเชื่อว่าตัวเองกำลังพลาดหรือขาดอะไรที่ดีกว่าสิ่งที่ตัวเองมีในตอนนี้อยู่ ไม่ว่าจะเป็น โอกาสด้านการงานที่ดี หรือ ประสบการณ์ที่วิเศษ จึงเกิดแรงกระตุ้นที่จะหาสิ่งที่ตัวเองคิดว่าขาดให้เจอ ชื่อของอาการนี้มีที่มาจากสำนวนของฝรั่งที่ว่า “the grass is always greener on the other side of the fence” (สนามหญ้าที่อยู่อีกฝั่งของรั้วบ้านมักเขียวกว่าของเรา) หมายความว่า เรามักมองชีวิตคนอื่นดีกว่าของตัวเองเสมอนั่นเอง อาการนี้มักมีที่มาจากความกลัวส่วนบุคคล อาทิ ความกลัวเรื่องการผูกมัดกับงานประจำที่ไม่ดีพอ หรือความสัมพันธ์ที่อาจจะย่ำแย่ในอนาคต ซึ่งในความเป็นจริง ชีวิตของคนที่มีอาการนี้ก็ยังไม่มีปัญหาอะไร มีแต่พวกเขาที่คิดไปเองว่าตัวเองกำลังมีปัญหา นอกจากอาการคิดไปเองแล้ว คนที่เป็น Grass

พอโตเป็นผู้ใหญ่เต็มตัวแล้ว หลายคนต้องออกจากบ้านมาอยู่คนเดียว และห่างเหินกับคนรอบตัวมากขึ้น ทำให้พอเจอปัญหารุมเร้าแล้วเครียด ก็ไม่สามารถรับมือกับมันได้เหมือนเดิม จะมองซ้ายมองขวาก็ไม่เห็นใครที่จะขอคำปรึกษาได้ ถ้าใครกำลังมีช่วงเวลาแบบนี้ เราอยากแนะนำให้ทุกคนเริ่มให้กำลังใจตัวเองกัน ซึ่งวิธีเหล่านี้จะช่วยให้เราดีขึ้นได้โดยที่ไม่จำเป็นจะต้องพึ่งพาใคร ให้เวลากับตัวเอง ในแต่ละวันเราอาจวุ่นอยู่กับการทำตามใจคนอื่น ไม่ว่าจะเป็น เจ้านาย คนในครอบครัว หรือ เพื่อน จนลืมที่จะทำอะไรเพื่อตัวเองไป นาน ๆ เข้าก็อาจรู้สึกเหมือนหลงทาง ดังนั้น เพื่อให้เรากลับมาใช้ชีวิตอย่างมีความหมายดังเดิม เราควรหาเวลาว่างอย่างน้อย 10 – 15 นาทีในการอยู่กับตัวเอง ซึ่งเราสามารถใช้เวลาตรงนั้นทำอะไรก็ได้ ไม่ว่าจะเป็น นอน นั่งสมาธิ หรือ เดินไปรอบห้อง แต่จำไว้ว่าพอยซ์ของกิจกรรมนี้ คือ การทำให้เราหันมาสนใจและตอบสนองความต้องการของตัวเอง ซึ่งจะช่วยให้เราเกิดแรงจูงใจในการใช้ชีวิตมากขึ้นได้ อย่าคิดว่ากำลังแข่งกับคนอื่นอยู่ นิสัยอย่างหนึ่งที่หลายคนมักชอบทำ คือ การเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น เช่น เห็นคนอื่นก้าวหน้ากว่า แล้วเกิดอาการดูถูกตัวเอง เป็นต้น ซึ่งปัญหานี้ทำให้เกิดผลเสียต่อตัวเรา คือ มันบั่นทอนกำลังใจ  และทำให้เรามองข้ามสิ่งสำคัญที่เราต้องทำอยู่เสมอ ดังนั้น เราควรโฟกัสที่ตัวเองมากกว่าคู่แข่ง และหาทางว่าจะทำให้ผลงานของตัวเองดียิ่งขึ้นอย่างไรจะดีกว่า เปลี่ยนความคิดเรื่องความล้มเหลวใหม่ เพราะความสิ้นหวังมักทำให้เราไม่กล้าลงมือทำอะไรใหม่ ๆ

คนวัยทำงานต้องการหลายสิ่ง ไม่ว่าจะเป็น สังคมการทำงานที่ดี ประสิทธิภาพในการทำงาน รวมถึง สถานที่ที่เอื้ออำนวยต่อการนั่งทำงาน เช่นไม่มีเสียงรบกวนที่มาดึงความสนใจเราจากงาน แต่บางครั้งเราก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะถูกรบกวนด้วยเสียง ไม่ว่าจะเป็น เสียงคนคุยกัน หรือ เสียงก่อสร้าง บางครั้งเสียงเหล่านี้ก็ดังมากจนเราเสียสมาธิไม่เป็นอันทำงาน เราเลยอยากจะมาแนะนำวิธีการรับมือกับเสียงรบกวนเหล่านี้ เพื่อฟื้นคืนประสิทธิภาพในการทำงานของเราให้กลับมาดังเดิม สิ่งแวดล้อมที่ไม่สงบส่งผลต่อคุณภาพในการทำงาน ถ้าเราทำงานในที่ที่มีเสียงดัง ประสิทธิภาพในการทำงานอาจจะลดลง อ้างอิงจากงานวิจัยชิ้นหนึ่งที่ได้รับการเผยแพร่ในวารสาร British Journal of Psychology (2004) ซึ่งได้ขอให้กลุ่มตัวอย่างที่เป็นพนักงานปฏิบัติ 2 ภารกิจ ได้แก่ จดจำและนึกถึงงานประพันธ์ และคิดเลขในใจอย่างง่าย โดยในระหว่างการทดลอง ทีมวิจัยได้เปิดบันทึกเสียงรบกวนประเภทที่เกิดขึ้นทั่วไปในออฟฟิศให้ผู้เข้าร่วมการทดลองฟังด้วย ผลการวิจัยพบว่า สิ่งแวดล้อมที่ทำงานที่เต็มไปด้วยเสียงรบกวน (noisy office environments) สามารถลดความแม่นยำในการทำงานของพนักงานลง ได้67％ แต่เมื่อเสียงรบกวนที่เกิดจากการสนทนาลดลง ความสามารถในการโฟกัสงานของพนักงานกลับเพิ่มขึ้นมา 48% แถมความเครียดของพนักงานยังลดลง 27% อีกด้วย นอกจากงานวิจัยชิ้นนี้แล้ว ยังมีงานวิจัยอีกชิ้นหนึ่ง (2005) ซึ่งได้เปรียบเทียบความพึงพอใจในการทำงานของคนที่ทำงานในโอเพนออฟฟิศ และคนที่ทำงานในคอกทำงาน (cubicles) และพบว่า คนกลุ่มแรกมีความพึงพอใจในเสียงรบกวนมากกว่าคนกลุ่มที่สอง โดยคนกลุ่มที่สองพบเจอกับปัญหาจากการได้ยินเสียงคนพูดโทรศัพท์ การได้ยินเสียงคนพูดคุยกัน

ผ่านไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วนะครับสำหรับการพูดคุยใน Application สุดฮิตในตอนนี้อย่าง Clubhouse เมื่อวันที่ 25 ก.พ. ที่ผ่านมา ซึ่งทางทีม UNLOCKMEN ได้ตั้งหัวข้อที่ชื่อว่า “ไถ แล้วไปไหน?” เพื่อเชิญเพื่อน ๆ ที่ให้ความสนใจในกีฬา Surf Skate มาพูดคุยแสดงคิดเห็นกัน โดยมีการเชิญ 4 นักเล่นเซิร์ฟสเก็ตชั้นเซียนมาพูดคุย และร่วมตอบคำถามจากทางบ้าน ไม่ว่าจะเป็น ซาร่า โฮเลอร์, เป้ อารักษ์, ต๊ะ Surfer’s Holiday และ แมน Hyperman พร้อมคุณเต้ ภูริต Singha ที่ได้มาร่วมแจมกับเราด้วย ซึ่งบรรยากาศการพูดคุยในวันนั้นค่อนข้างจะออกรสชาติ และมีเรื่องราว รวมไปถึงประเด็นมากมายที่น่าสนใจหลายเรื่อง สำหรับคนที่พลาดไปในวันนั้น หรือเข้ามาช้า พลาดช่วงการสนทนาบางช่วงไปก็ไม่ต้องเสียดายไป เพราะวันนี้เราได้สรุปสาระของพูดคุยกันในวันนั้นมาให้ทุกคนอ่านกัน บอกเลยว่า เต็มไปด้วยสาระความรู้ และเปิดโลกการเล่นเซิร์ฟสเก็ตได้มากเลยทีเดียวเชียว ช่วงพูดคุย หลังจากที่เปิดห้องการสนทนาได้ไม่นาน แฟน ๆ ก็เริ่มทยอยกันเข้ามาจอยกัน และได้สาวสวยอย่างคุณ ซาร่า

ตั้งแต่เด็กจนโต หลายคนคงเจอกับเหตุการณ์ที่ทำให้รู้สึกไม่พอใจในตัวเองกัน ไม่ว่าจะเป็น ได้คะแนนสอบต่ำกว่าที่คาดหวังไว้ จีบสาวไม่ติด วิ่งแข่งแพ้เพื่อน หรือ โดนวิจารณ์เรื่องรูปร่างหน้าตา ฯลฯ ซึ่งตอนแรก ๆ ที่เจอกับเหตุการณ์เหล่านี้ เราคงเริ่มสงสัยในตัวเองอยู่บ้าง แต่ก็ยังไม่สิ้นหวัง และรู้สึกว่าตัวเองสามารถพัฒนาต่อได้ แต่พอเจอกับเหตุการณ์แบบนี้บ่อย ๆ เข้า ความคิดของเรามักจะเปลี่ยนไปจากเดิม และเริ่มเชื่อว่า “ตัวเองแย่จริง” หรือ เชื่อว่า “ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้นได้อีกแล้ว” และนิสัยเกลียดตัวเอง (self-loathing) ก็เริ่มปรากฎออกมาอย่างเห็นได้ชัด เรามองว่า ปัญหานี้เป็นปัญหาใหญ่ เพราะคนที่เกลียดตัวเองมักไม่มีความสุขในชีวิต และยังขาดสกิลทางจิตใจต่าง ๆ ด้วย เราเลยอยากจะมาแนะนำวิธีที่จะช่วยให้เราเลิกเกลียดตัวเอง และสามารถกลับมาใช้ชีวิตอย่างมีความสุขได้เหมือนเดิม WHAT IS SELF-LOATHING ? อาการเกลียดตัวเอง (self-loathing) คือ การที่เราเกลียดอะไรบางอย่างของตัวเอง ไม่ว่าจะเป็น นิสัย พฤติกรรม หรือ รูปร่างหน้าตา โดยคนที่มีอาการเกลียดตัวเองมักชอบพูดว่า ตัวเองไม่ดีอย่างนั้น หรือ ยังดีไม่พอสำหรับเรื่องนี้ พูดง่าย ๆ คือ

ถ้าทุกครั้งที่มีช่องว่างให้กรอกว่าความสามารถพิเศษของเราคืออะไร แล้วในหัวมีแต่ความงุนงงว่างเปล่าไม่รู้จะเติมอะไรลงไป จนต้องฮัมเพลง “ฉันไม่ใช่ผู้วิเศษ”กับตัวเองเบา ๆ ทุกครั้ง เราคือเพื่อนกัน เชื่อเถอะว่าบนโลกที่เรียกร้องให้ใคร ๆ ก็ต้องเก่ง ต้องพิเศษ ต้องเจ๋ง ไม่ได้มีเราคนเดียวแน่ ๆ ที่รู้สึกว่าตัวเองช่างห่วยเหลือเกินที่ไม่มีความสามารถพิเศษอะไรกับเข้าบ้างเลย แต่วันนี้ UNLOCKMEN อยากตะโกนบอกคุณว่า หยุดคิดอย่างนั้นเดี๋ยวนี้นะ! การไม่มีความสามารถพิเศษ หรือสกิลเทพที่โดดเด่นจนใครต้องเหลียวมองมันไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คุณคิด แถมวันนี้เรายังพกเอาเคล็ดลับหนึ่งเดียวมาฝาก ต่อให้คุณไม่มีความสามารถพิเศษใด ๆ ก็ประสบความสำเร็จได้ด้วยเคล็ดลับนี้ แม้เราจะกล้า ๆ กลัว ๆ ที่จะเชื่ออยู่ว่า จริงเหรอ? ไม่มีความสามารถพิเศษเด่น ๆ แต่เราก็จะสามารถประสบความสำเร็จเหมือนคนอื่นเขาได้จริง ๆ น่ะเหรอ UNLOCKMEN อยากให้คุณเปิดใจ แล้วค่อย ๆ เรียนรู้วิธีคิดนี้ไปด้วยกัน ข่าวดีอย่างแรกก็คือเราไม่ได้รู้สึกอย่างนี้อยู่คนเดียว การรู้สึกว่าฉันไม่เก่ง ฉันไม่มีความสามารถพิเศษอะไรเป็นความรู้สึกที่แทบทุกคนคิด แม้แต่คนที่ประสบความสำเร็จ ที่สำคัญก็คือในบรรดาคนที่ประสบความสำเร็จนั้นมันมีน้อยคนมากที่มีความสามารถพิเศษสุดในจักรวาลแล้วประสบความสำเร็จ เพราะนอกนั้นเขาก็รวบรวมหลาย ๆ สกิลของตัวเองมาประสบความสำเร็จทั้งนั้น อาจจะยังมองไม่เห็นภาพ ลองนึกถึง Bill Gates เจ้าพ่อไมโครซอฟต์ที่คงไม่มีใครไม่รู้จัก ถามตัวเองดูสิว่า