หนุ่มโสดอย่างเรา กลับห้องมาก็เงียบเชียบมีเพียงตัวเองและเสียงเพลงอยู่เป็นเพื่อน เมื่อการหาใครสักคนมาอยู่ข้าง ๆ มันไม่ง่ายขนาดนั้น ครั้นจะเลี้ยงสัตว์สถานที่ก็ไม่เอื้ออำนวย (เงินในกระเป๋าก็เช่นกัน) พาลให้ต้องมารับผิดชอบอีกหนึ่งชีวิตอย่างจริงจัง ลองเปลี่ยนมาเป็นอะไรที่ง่ายกว่านั้นอย่างการปลูกต้นไม้ เพิ่มความสดชื่นด้วยสีเขียวชอุ่ม พักหลังนี้เทรนด์การปลูกต้นไม้ในห้องมาแรงอยู่ไม่น้อย หนุ่มเหงาลองเอาเจ้าเพื่อนสีเขียว (หมายถึงต้นไม้) มาเป็น Oasis หล่อเลี้ยงความรู้สึกยามก้าวเท้าเข้าห้องว่าอย่างน้อยก็ไม่ได้มีเราเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตสิ่งเดียวในห้องนี้ สำหรับใครที่เริ่มสนใจอยากจะลองลงมือปลูกต้นไม้ในห้อง UNLOCKMEN ขอแนะนำสิ่งที่เราควรต้องรู้เพื่อเตรียมตัวและสถานที่ของเราให้พร้อม ก่อนที่เพื่อนสีเขียวของเราจะมาถึง เลือกต้นไม้ให้เหมาะกับห้อง ใช่ว่าต้นไม้ที่ปลูกในร่มได้ จะเอาไปวางตรงไหนก็ได้ เหมาะกับทุกห้องไปหมด ต้นไม้แต่ละชนิดมีความต้องการและต้องได้รับการดูแลที่แตกต่างกัน ถามคนขายหรือเสิร์ชข้อมูลให้ชัวร์ว่าชนิดนี้ต้องการการดูแลแบบไหน แล้วเลือกห้องให้เหมาะกับต้นไม้ชนิดนั้น อย่างห้องน้ำ เหมาะกับต้นไม้ที่ต้องการความชื้น ไม่ต้องการแดดมากนัก เพราะเป็นห้องที่แดดส่องไม่ค่อยถึง ส่วนต้นที่ต้องการแดด อากาศแห้ง แนะนำให้ไว้ที่ห้องนอน เพราะเป็นห้องที่แสงแดดส่องถึง หรือจะเอาเพื่อนสีเขียวไปนอนเล่นที่ระเบียง พบปะกับพระอาทิตย์บ้างบางวันก็ยังได้ ขณะที่บางห้องอาจไม่เหมาะกับการปลูกต้นไม้เลย อย่างห้องครัว หรือโรงจอดรถ เนื่องจากเป็นมุมอับที่แดดไม่มาเยี่ยมเยียน เราจำเป็นต้องหลีกเลี่ยงโลเกชั่นเหล่านั้นไปก่อน เปลี่ยนกระถางเชย ๆ ในตอนแรกทิ้งไป เลือกต้นไม้ เลือกห้อง เลือกมุมเท่ ๆ กันไปแล้ว อย่าลืมเลือกภาชนะให้ชิกตามไปด้วย ในตอนที่ซื้อมาจากร้านเรามักจะได้กระถางพลาสติกสีดำเป็นมาตรฐานเดียวกันหมด ลองมองหากระถางปูนเท่ ๆ เซรามิก

สายแล้ว ลืมตาตื่น เอื้อมมือกดปิดเสียงนาฬิกาปลุกที่แผดเสียงมาจากสมาร์ตโฟนที่วางอยู่บนหัวนอน เปิดม่าน … แวบแรกหลงคิดว่าหมอกเช้าแห่งเดือนมกราช่างน่าตื่นตาตื่นใจ ก่อนจะขยี้ตาซ้ำ ๆ อีกทีแล้วตระหนักได้ว่า “ฝุ่นเหี้ยอะไรเยอะแยะขาวโพลนขนาดนี้วะ!?” 2-3 วันนี้เราล้วนตื่นมาพร้อมความตื่นตระหนก เพราะแค่มองด้วยตาเปล่ายังสัมผัสได้ว่าปริมาณฝุ่นหนาแน่นมากกว่าปกติ แล้วไหนจะปริมาณที่ตามองไม่เห็นอีก นี่จึงเป็นอีกช่วงหนึ่งที่พูดได้เต็มปากเต็มคำว่าเรากำลังผจญวิกฤตฝุ่น PM 2.5 ครั้งใหญ่อีกครั้งหนึ่ง อย่างไรก็ตามวิกฤตเรื่องฝุ่นไม่ได้มีแค่ไทยที่เผชิญมันอยู่เพียงลำพัง หลายประเทศก็กำลังเผชิญปัญหานี้ หลายประเทศผ่านมันมาได้แล้ว โดยรัฐบาลแต่ละประเทศต่างก็มีมาตรการ แนวทาง หรือนโยบายเด็ดขาดในแบบของตัวเองเพื่อแก้ปัญหามลภาวะทางอากาศกันทั้งนั้น ในวันที่เราเองก็กำลังสูดฝุ่นเข้าปอดปริมาณมาก ๆ อยู่ UNLOCKMEN ชวนดูวิธีที่รัฐบาลประเทศอื่น ๆ แก้ปัญหากับวิกฤตฝุ่นในประเทศตัวเองในวันที่ฝุ่นพิษกำลังบุกฆ่าประชาชน เมื่อฝุ่นบุกเกาหลี: โรงไฟฟ้าฯ ลดการผลิต ประชาชนลดเวลาทำงานและเลี่ยงกิจกรรมกลางแจ้ง แดนกิมจิเองก็เป็นอีกประเทศที่ประสบวิกฤตฝุ่นพิษในช่วงเวลาไล่เลี่ยกับเรา แต่ไม่ต้องอ้อยอิ่งรีรอทางการก็ออกมาตรการเร่งด่วนทั้งบู๊ ทั้งบุ๋น โดยทั้งแจ้งเตือนประชาชนให้หลีกเลี่ยงกิจกรรมกลางแจ้ง กิจกรรมกลางแจ้งอย่างลานไอซ์สเก็ต หลายแห่งก็งดให้บริการ และออกตัวว่าจะคืนเงินให้ลูกค้าด้วย ส่วนกระทรวงสิ่งแวดล้อมก็ไม่นิ่งเฉยออกมาตรการเด็ดขาดกับภาคอุตสาหกรรมโดยสั่งให้โรงไฟฟ้าพลังงานความร้อนในพื้นที่ที่มีค่าฝุ่นละอองเกินค่ามาตรฐานลดกำลังการผลิตลงมากว่า 80% เมื่อเทียบกับเวลาปกติ ไม่ใช่แค่นั้นภาครัฐยังสั่งการให้โรงงานและสถานที่ต่าง ๆ ของรัฐที่ปล่อยมลภาวะสู่อากาศลดเวลาทำงานลง โดยยึดมาตรการที่องค์กรของแต่ละท้องถิ่นแนะนำอย่างเคร่งครัด เมื่อฝุ่นบุกจีน: ตั้งตำรวจสิ่งแวดล้อม คอยบังคับใช้กฎหมายอย่างจริงจัง จีนเป็นอีกประเทศที่มีปัญหามลภาวะหนักหน่วงเข้าขั้นวิกฤต นายกเทศมนตรีกรุงปักกิ่งจึงผลักดัน “ตำรวจสิ่งแวดล้อม”ขึ้นมาเป็นหน่วยที่ดูแลบังคับใช้กฎหมายที่เกี่ยวเนื่องกับสิ่งแวดล้อมและการสร้างมลภาวะโดยเฉพาะ

Passion หรือ แรงบันดาลใจ คำพูดที่ครั้งหนึ่งเคยถูกเอามาใช้เป็นตัวชี้วัดถึงความตั้งใจของคนเรา ซึ่งบางครั้งถูกใช้อย่างฟุ่มเฟือยจนหลายคนมองว่ามันก็เป็นแค่คำพูดเท่ ๆ ที่เอาไว้ใช้ตอบคำถามอย่างมีสไตล์ในกลุ่มคนที่ไม่เคยลงมือทำอะไรจริง ๆ จัง ๆ เท่านั้น แต่สำหรับบางคนแล้วคำว่า Passion มีอยู่จริงแถมยังเป็นเหมือนก้อนพลังงานชั้นดีที่คอยกระตุ้นให้พวกเขาฟันฝ่าอุปสรรค รวมไปถึงคำดูถูกที่เคยได้รับมา เช่นเดียวกับเหล่า Collector และ Creator ประจำปี 2018 ทั้ง 5 คนที่ UNLOCKMEN มีโอกาสได้พูดคุยรวมถึงรับฟังเรื่องราวของชีวิตที่ใช้ความหลงใหลเป็นแรงบันดาลใจในการขับเคลื่อน สิ่งที่ทั้ง 5 คนมีเหมือนกันก็คือ พวกเขารู้ว่าตัวเองต้องการที่จะใช้ชีวิตอยู่กับอะไร จากนั้นจึงพลิกโจทย์ดังกล่าวมาเป็นแรงผลักดันจนในที่สุดก็สร้างชีวิตในแบบที่ตัวเองต้องการได้สำเร็จ มาย้อนฟังแนวความคิดและการใช้ชีวิตอันสุดโต่งจากกลุ่มคนที่ประสบความสำเร็จบนเส้นทางที่เลือกด้วยตัวเอง หวังว่าจะเป็นพลังที่ส่งต่อให้ผู้ชายทุกคนกล้าออกไปเสี่ยงกับความฝันของตัวเองดูสักครั้ง ในปีต่อไปที่กำลังจะมาถึง   หมอโดม DOGTOR GARAGE ความหลงใหลคือการได้คืนชีพรถคลาสสิกให้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง มองภายนอกอาจดูเหมือนกับผู้ชายที่ชื่นชอบในรถยนต์ทั่วไป แต่สำหรับ หมอโดม สุทธิพงษ์ ธีติปริวัติร์ แห่ง Dogtor Garage เป็นอะไรที่มากกว่านั้น เริ่มจากความชื่นชอบรถคลาสสิกมาตั้งแต่จำความได้ ด้วยเหตุผลว่ารถทุกคันมีความแตกต่างของตัวมันเอง แต่ละคันล้วนมีเอกลักษณ์และเรื่องราวที่สะท้อนวัฒนธรรมของยุคสมัยนั้น ๆ ได้เป็นอย่างดี แต่แน่นอนว่าการใช้ชีวิตอยู่กับสิ่งที่หลงใหลในทุกวัน ๆ

เมื่อโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งประกาศทดลองให้นักเรียนใส่ชุดไปรเวทมาเรียนสัปดาห์ละหนึ่งวันเป็นเวลาหนึ่งภาคเรียนก็กลายเป็นประเด็นร้อนฉ่าที่ใครหลายคนร่วมแสดงความคิดเห็นและถกเถียงกันจนไฟลุกท่วมโซเชียลมีเดีย มีทั้งคนที่ไม่เห็นด้วยกับการใส่ชุดไปรเวทไปเรียนโดยบอกว่าจะทำให้เกิดความไม่เป็นระเบียบวินัย ผู้เรียนจะสนใจการแต่งตัวมากกว่าการเรียน ที่สำคัญคือความเหลื่อมล้ำจากชุดที่ใส่มาแตกต่างกัน ในขณะที่ฝ่ายเห็นด้วยกับการใส่ชุดอะไรก็ได้ไปเรียนกลับบอกว่าความเหลื่อมล้ำมันมีอยู่จริงและมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง ต่อให้แต่งเครื่องแบบเหมือน ๆ กัน แต่กระเป๋า กล่องดินสอ ยี่ห้อปากกา นาฬิกาที่ใส่ ฯลฯ มันก็เต็มไปด้วยความเหลื่อมล้ำอยู่แล้ว แทนที่จะซุกความเหลื่อมล้ำไว้ใต้พรมด้วยเครื่องแบบเหมือน ๆ กัน ควรสอนให้รู้จักความเหลื่อมล้ำและหลากหลาย รวมถึงสอนให้เคารพคนไม่ว่าจะต่างกับเราแค่ไหนดีกว่า สารพัดความคิดเห็นและเหตุผล UNLOCKMEN จะไม่ชี้ชัดตัดสินว่าแบบไหนผิดหรือถูก เพราะเราเชื่อในการถกเถียงกันอย่างสุภาพและมีเหตุผล การที่เราได้อ่าน ได้ฟังความคิดเห็นของคนที่ต่างจากเราโดยไม่ได้ต้องการแค่เอาชนะ จะนำมาซึ่งการใช้ตรรกะและเหตุผลในการอยู่ร่วมกันของคนในสังคม วันนี้ UNLOCKMEN ชวนอ่านความคิดเห็นอันหลากหลายทั้งจากคนที่ยังเรียนอยู่ คนที่เรียนจบมาจากมหาวิทยาลัยที่บังคับให้ใส่เครื่องแบบไปเรียนทุกวัน คนที่เรียนจบมาจากมหาวิทยาลัยที่บังคับให้ใส่เครื่องแบบแต่แหกขนบไม่ยอมใส่ รวมถึงมหาวิทยาลัยที่ให้เสรีภาพในการเลือกจะใส่หรือไม่ใส่ชุดนักศึกษาก็ได้ และที่พลาดไม่ได้ความคิดเห็นจากศิษย์เก่าจากโรงเรียนเอกชนชื่อดังที่กำลังเป็นประเด็นอยู่ในขณะนี้! เครื่องแบบทำให้เราประหยัดเวลา เริ่มต้นกันที่ความคิดเห็นของอดีตนิสิต คณะมนุษยศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่คนคิดว่าต้องเรียนทำนาปลูกข้าวเท่านั้น (เดาไม่ออกก็ต้องเดาออกแล้วล่ะ) โดยมหาวิทยาลัยแห่งนี้ให้นิสิตสวมเครื่องแบบไปเรียนทุกวัน “เราเป็นคนหนึ่งที่ใส่ชุดนิสิตกับกระโปรงพีทตลอด 4 ปี ทั้งที่ปี 2 เขาก็ปล่อยให้ใส่สอบได้แล้ว ข้อดีคือไม่ต้องมานั่งเลือกเสื้อผ้ารองเท้าเวลาออกจากบ้าน อีกอย่างคือเวลาเกิดเหตุอะไรขึ้น การแบ่งชัดเจนว่าเราคือนักเรียนนักศึกษาทำให้เราได้รับการช่วยเหลือก่อน แต่ถ้าใส่ไปรเวทคนมักจะระวังตัว มันก็ไม่แย่หรอกถ้ามีประโยชน์กับตัวเรา” ชุดไม่ใช่สาเหตุความเหลื่อมล้ำ แต่ความเหลื่อมล้ำมันมีอยู่แล้วในประเทศนี้! ในขณะที่อดีตนักศึกษาคณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยสีเขียวอมฟ้า วิทยาเขตติดวังพูดถึงประเด็นความเหลื่อมล้ำไว้อย่างน่าสนใจว่า

ปฏิเสธไม่ได้ว่าค่านิยมการใช้ยาเสพติดคู่กับการมีเซ็กซ์นั้นเป็นวัฒนธรรมที่อยู่คู่กับสังคมมนุษย์มาอย่างยาวนาน ไม่ใช่แค่ในประเทศไทย แต่เป็นทั่วทั้งโลก นับวันก็ยิ่งได้รับความนิยมขึ้นเรื่อย ๆ ดังนั้นเราจึงอยากนำบทความนี้จาก Rooster Magazine มาเผยแพร่ให้ทุกคนได้ทราบ เราไม่ได้ส่งเสริมสนับสนุนความวิเศษของยาเสพติดเมื่อใช้คู่กับเซ็กซ์ แต่เป็นการให้ความรู้ความเข้าใจเพื่อที่ทุกคนได้รู้เท่าทันพิษภัยของมันและไม่หลงตกเป็นทาสของความสุขสุดขีดแค่เพียงชั่วคราวเหล่านี้ Ecstasy Ecstasy หรือที่ทุกคนคุ้นเคยกันดีในชื่อ ‘ยาอี’ เป็นยาเสพติดที่ออกฤทธิ์ทั้งกระตุ้นและหลอนประสาท มีสูตรโครงสร้างคล้ายกับ เมทแอมเฟตามีน หรือ ยาบ้า แต่มีฤทธิ์ที่รุนแรงกว่าถึง 10 เท่า เสพโดยการรับประทาน บ้างนิยมเคี้ยวให้ละเอียดก่อนกลืน ในรูปแบบเม็ดหรือแคปซูล จัดอยู่ในกลุ่มยาเสพติดให้โทษในประเภท 1 ตาม พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 “ปัญหาสำคัญของการมีเซ็กซ์ในขณะเสพยาอีนั้น ไม่ว่าจะผู้ชายหรือผู้หญิง การจะถึงจุดสุดยอดนั้นเป็นเรื่องยาก อาจจะต้องใช้เวลามากกว่าปกติหลายเท่า ไม่ว่าในขณะนั้นอารมณ์ทางเพศจะพลุ่งพล่านแค่ไหน ดังนั้นทางที่ดีอาจจะต้องจัดการช่วยตัวเองก่อน ให้อวัยวะเพศแข็งตัวเต็มที่ ก่อนจะลงสู่สนามจริง” – ชายหนุ่มวัย 27 “สำหรับผม ยาอีมีส่วนช่วยให้อารมณ์ทางเพศเพิ่มขึ้นพอสมควร แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกสนุกสนาน หัวใจเต้นเร็ว จนในบางครั้งก็ยากที่จะโฟกัสกับเซ็กซ์ตรงหน้า และแน่นอนว่าการจะเสร็จสมอารมณ์หมายนั้นเป็นเรื่องที่ยากพอสมควร บางครั้งอาจใช้เวลามากกว่า 1 ชั่วโมงเลยทีเดียว”  – ชายหนุ่มวัย 23 โคเคน โคเคน หรือในภาษานักเสพมักนิยมเรียกว่า ‘โค้ก’

สัญชาตญาณของผู้ชายที่มักจะสรรหาสิ่งหวือหวามากระตุ้นให้อะดรีนาลีนในร่างกายพุ่งพล่านอยู่เสมอ ไม่ว่าจะการใช้ชีวิตประจำวัน กิจกรรม งานอดิเรก หรือแม้แต่เรื่องลับ ๆ ใต้ผ้าห่มอย่างเซ็กซ์ ก็ยังเป็นอีกหนึ่งกิจกรรมที่หนุ่ม ๆ มักจะหารสชาติใหม่ ๆ มาเติมสีสันให้ตัวเองเป็นระยะ ๆ เช่นเดียวกัน แต่พอใช้ชีวิตที่มันแฟนซีอยู่ตลอดเวลา ความหวือหวาเลยกลายเป็นเรื่องของความเคยชิน UNLOCKMEN ชวนหนุ่ม ๆ กลับคืนสู่ความเบสิกอีกครั้งกับเซ็กซ์หวานละมุน ทะนุถนอม เปลี่ยนรักร้อน ๆ ให้เป็นรักอบอุ่นกันดูสักยกก็ไม่เสียหาย เราเคยได้ทำความรู้จักเซ็กซ์เรียบง่ายไปแล้วใน “พักเรื่องหวือหวาไปกับ “VANILLA SEX” ข้อดีของการมีเซ็กซ์แบบเรียบง่าย ที่กินยังไงก็ไม่เบื่อ” ความเป็นธรรมชาติของมันทำให้เราได้เป็นตัวเองได้อย่างเต็มที่ Mellow Sex ก็ใกล้เคียงแบบนั้นในเรื่องของความเรียบง่าย ไม่หวือหวา แต่มีลูกเล่นอยู่ตรงที่ความหวานละมุนที่จงใจเติมแต่งลงไปให้มันกลายเป็นมู้ดสุดโรแมนติกสำหรับผู้ชายสายหวาน สายเอาใจ หรือใครที่ไม่ได้อยากดุดันอยู่ตลอดเวลา บรรยากาศต้องมาก่อน ฉากเอนกายดับไฟในละครเราคงคุ้นชินกับภาพแทนเหล่านี้เพื่อให้เข้าใจว่าหลังจากนี้คือบทเข้าพระเข้านางกันแล้วนะ ในชีวิตจริงบรรยากาศเหล่านั้นก็ส่งผลกับเซ็กซ์ของเราเช่นกัน ไฟโทนอบอุ่นสลัว ๆ ให้เราได้มองเห็นผิวในแสงที่สวยต่อผิวคนที่สุด เสียงเพลงขับกล่อมให้บรรยากาศวาบหวิวยิ่งขึ้น ถ้ายังไม่มีเพลงที่ถูกใจลองตามไปที่ “อย่าให้ดังกว่าเพลง! PLAYLIST 20 เพลงปลุกไฟรักแบบเนียน ๆ กลบเสียงกิจกรรมบนเตียงได้ด้วย” อีกอย่างที่สำคัญคือความสะดวกสบายของทั้งคู่ อย่าลืมจัดที่นอนหรือพื้นที่ตรงนั้นให้อยู่ในที่ทางที่สะดวก ยามเธอเอนกายลงไป จะได้ไม่ต้อง Awkward กับท่าทางประหลาด

ร้านอาหารอร่อยที่คนแห่กันต่อคิวยาว ๆ เพื่อให้ได้ลิ้มรสชาติ หรือเนื้อย่างวากิวชิ้นพอคำจากร้านอิซากายะชั้นเลิศที่เราต้องดั้นด้นไปกินสักครั้ง กับบาร์ Hidden Gems ที่มีเครื่องดื่มเย็นสุดพิเศษรออยู่ คุณยังจำมันได้อยู่ไหมว่าครั้งแรกที่ตัดสินใจไปเป็นเพราะอะไร ทำไมเราถึงต้องไป ทั้งที่ร้านนั้นเรายังไม่เคยชิมมันสักครั้ง มาคิดให้ดีก็ไม่เคยมีคนรู้จักคนไหนบอกว่ามันอร่อยสักคน ถ้ามันเป็นเพราะภาพติดตาจากคลิปซอสชุ่มฉ่ำที่เยิ้มอยู่บนเนื้อนุ่มเด้งกับเสียงฉ่าในคลิป หรือไอน้ำเกาะขอบแก้วขึ้นฝ้าจาง ๆ กับสโมคบาง ๆ ของไอเย็นในรูปภาพค็อกเทลที่เจอในฟีดโซเชียล ทุกสิ่งที่เร้าความรู้สึกอาจมีเขาคนนี้ เซิร์ฟ – พฤทธิ์ เติมไพสิฐ จาก SHAPE Food Design อยู่เบื้องหลังการสร้างสรรค์ประสบการณ์เหล่านั้น ความเท่และความดิบของเขา ถือเป็นอาหารทางใจที่โคตรอร่อยจนเราต้องลุกมาบอกต่อ รวมถึงประโยคน้ำจิ้มสุดประทับใจเราที่เขาสารภาพกันตรง ๆ ซึ่ง ๆ หน้า จากช่วงท้ายของการสนทนาครั้งนี้…บอกสิว่าคุณไม่อยากรู้เรื่องของเขา? “คือทำมาผมไม่รู้เลยว่าจุดสำเร็จมันอยู่ตรงไหน อันนี้จริง ๆ เลยนะ ผมก็ไม่อยากพูดเท่ ๆ ว่าเราทำอะไรก็สำเร็จไปหมด มันก็มีวันที่เรารู้สึกว่าเราสำเร็จมาก วันนี้ก็โดนด่าเยอะมาก ผมเลยพยายามเลิกคิดไปแล้วว่าประสบความสำเร็จมันคืออะไร เหมือนถ้าเตะบอลได้แชมป์โลก เดี๋ยวอีกสี่ปีมันก็เตะใหม่ มันไม่ใช่อะไรที่เราต้องไปโฟกัส ผมพยายามดูจุดเดียวคือดูแลลูกค้าคนที่ไว้ใจเราให้ดีที่สุด ผมโฟกัสตรงนั้นมากกว่าแล้ว เพราะว่าประสบความสำเร็จมันแค่ชั่วคราว เดี่ยวเราก็เฟล เดี๋ยวเราก็ขึ้นอีก แล้วก็ลงอีก” เริ่มต้นจากเส้นทางฝืน สู่หนทางฝันรสชาติเยี่ยม กว่าจะเป็น

ขึ้นปีใหม่บรรยากาศแห่งการเริ่มต้นใหม่และการพัฒนาตัวเองทั้งทางด้านร่างกาย จิตใจและทักษะก็อบอวลไปทั่ว ทักษะอย่างหนึ่งที่ผู้ชายหลายคนนึกอยากคว้ามาประดับตัวทุก ๆ ครั้งที่ปีใหม่มาถึงก็คือ “ทักษะทางด้านภาษา” ในโลกที่ผู้คนเชื่อมถึงกันอย่างง่ายดาย โลกทั้งใบเหลือแคบนิดเดียว การได้ภาษายิ่งมากก็ยิ่งได้เปรียบ เราจึงมักตั้งปณิธานกับตัวเองไว้ว่าปีใหม่นี้ต้องเรียนภาษาใหม่ ๆ กับเขาเพื่อเพิ่มโอกาสให้กับตัวเอง แต่วิธีเรียนกับตัวเองวิธีไหนที่จะได้ผล ? แล้วยิ่งรับรองว่าได้ผลภายใน 6 เดือนอีก ? มีวิธีนั้น! แถมเป็นคำแนะนำจากนักภาษาศาสตร์ Chris Lonsdale คือนักภาษาศาตร์ชาวนิวซีแลนด์ ผู้พยายามควานคว้าหาคำตอบที่เราก็ถามตัวเองอยู่ทุกวันคือ “เรียนภาษาอย่างไรให้ได้เร็วขึ้นและได้ผล” โชคดีที่เขาใช้เวลาเฟ้นหาคำตอบจนออกมาเป็นกลยุทธ์ต่อไปนี้ ฟังไว้ก่อน เดี๋ยวดีเอง เราล้วนเติบโตมาในสิ่งแวดล้อมที่ทำให้เราเขาใจว่าการพัฒนาหรือการเรียนต้องผูกอยู่กับการเขียนการอ่านซึ่งดูเป็นรูปธรรม หลายครั้งที่การเรียนภาษาที่ 2 หรือ 3 ของเราจึงมักเริ่มต้นด้วยการจับปากกา อ่านตำรา ทั้ง ๆ ที่วิธีพื้นฐานอย่างการฟังนี่แหละที่ไม่ควรมองข้าม การฟังคือทักษะพื้นฐานเริ่มแรกในการเรียนภาษาของมนุษย์ และถือเป็นหัวใจสำคัญ (นึกถึงตอนคุณยังเด็กแล้วเริ่มเรียนรู้ภาษาไทย คุณว่าคุณเริ่มอ่านเขียนก่อน หรือฟังก่อน?) โดยวิธีที่นักภาษาศาสตร์แนะนำก็คือฟังไปเถอะ ฟังไปเรื่อย ๆ เหมือนเอาน้ำสาดเข้าผนัง แต่นี่คือการสาดความรู้ใส่สมอง ไม่ว่าภาษาอะไรที่เราเลือกเรียนให้เปิดเพลง เปิดวิทยุ เปิดพอดแคสต์ ฯลฯ ของภาษานั้น ๆ แล้วฟังให้มากที่สุด

หลายครั้งที่หนุ่ม ๆ เจอสถานการณ์ชวนหน้าแตก อย่างไปหน้างานแล้วใจสู้แต่น้องไม่ยอมลุกขึ้นสู้ สารพัดลูกเล่นที่เอามาปลุกน้องให้ลุกขึ้นตื่นมาผงาดอีกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นยาทา ยากิน แต่อยากกระซิบบอกว่ามันเป็นการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ ลองมาสำรวจร่างกายของเราในเชิง Bio กันแบบง่าย ๆ ไม่ซับซ้อน เข้าปัญหาให้ตรงจุดแล้วแก้มันตรงจุดกันที่ร่างกายของเราเอง จะได้เตรียมตัวให้ฟิตปึ๋งปั๋งแบบที่เข้าใจในร่างกายตัวเองจริง ๆ เข้มแข็ง ผ่อนคลาย ลงสนามได้แบบชายทั้งแท่ง   น้องไม่สู้ – ล่มปากอ่าว ปัญหาระดับชาติของหนุ่มล่ก แม้สิ่งเร้าจะมาอยู่ตรงหน้าระยะประชิด แต่ความตื่นเต้น อาการประหม่า พาให้น้องหนูห่อเหี่ยว นอนนิ่งไม่ลุกขึ้นสู้ หรือต่อให้ลุกขึ้นมาแล้ว (นึดนึง) แต่ก็ไม่ทันจะบรรเลงเพลงรักให้ถึงใจ ไคลแม็กซ์ดันมาถึงไวกว่าที่คิด เจ้าหนูหลั่งไหลปล่อยน้ำรักออกมาแบบไม่ปรึกษาใคร เซ็งกันทั้งคุณทั้งสาว เอาเป็นว่ามาทำความเข้าใจกันก่อน ว่าปัญหาระดับชาติของผู้ชายเหล่านี้เกิดจากอะไร   ลุกไม่ลุกอยู่ที่อะไร ? ก่อนอื่นต้องมาทำความเข้าใจ แคะแกะเการ่างกายตัวเองกันก่อนว่า เจ้าหนูมันลุกขึ้นได้เพราะอะไร เจ้าหนูของเราเนี่ย มันเป็นอวัยวะที่อยู่นอกเหนืออำนาจจิตใจ ไม่ได้เหมือนแขนขาว่าจะยก ย้าย ไปทางไหน เราบังคับเจ้าหนูให้ได้ดั่งใจไม่ได้ว่าจะให้มันแข็งแล้วมันจะแข็งให้เลย เราต้องหาสิ่งกระตุ้นทั้งของจริง ทั้งภาพในหัว คอยกระตุ้นให้เจ้าหนูลุกขึ้นมา เจ้าหนูเนี่ยมันถูกควบคุมโดยระบบประสาทอัตโนมัติ แล้วไอ้ระบบนี้เนี่ย แบ่งเป็นสองฝั่งคือ

ต้นปีคือช่วงแห่งความฮึกเหิม ผู้ชายอย่างเรากระหายการเริ่มต้น ความเปลี่ยนแปลงและการพัฒนาตัวเองแบบที่ช่วงอื่น ๆ ของปีไม่อาจให้เราได้ ถ้าความฮึกเหิมพุ่งกระฉูดกับเราไปนาน ๆ ก็คงดีไม่น้อย แต่น่าเศร้าที่ความพลุ่งพล่านนี้มันจะค่อย ๆ ลดน้อยถอยลงไปตามจำนวนเดือนที่เพิ่มขึ้น กระทั่งท้ายปีมาถึง จากที่ฝันถึงยอดเขาสูงใหญ่กลับไปได้แค่เนินดินลูกเล็ก เหลือเพียงตัวเรากับความว่างเปล่าและความรู้สึกล้มเหลวไร้ค่าว่าเราไม่อาจทำอะไรให้สำเร็จได้สักอย่าง เหตุผลอย่างหนึ่งก็เพราะความฮึกเหิมผลักให้เราตั้งเป้าไกล แต่แค่เพราะเป้าถูกวางไว้ไกลและยิ่งใหญ่ไม่ได้แปลว่าเราจะทำสำเร็จ กุญแจสำคัญคือความสม่ำเสมอ ความต่อเนื่อง ซึ่งถ้าเรามีแต่เป้าหมายสูงใหญ่ ไม่มีการวางแผนการก้าวเดินไปถึงจุดนั้น ความฮึกเหิมก็ไม่อาจพาเราไปถึงยอดเขา UNLOCKMEN จึงรวบรวม 5 สิ่งเล็ก ๆ ที่เราอาจมองข้ามและไม่คิดจะทำมัน เพราะมันดูง่ายเกินไปและดูเป็นก้าวเล็กเกินไป แต่ถ้าลองเริ่มทำตั้งแต่วันแรก ๆ ของปีและทำต่อเนื่องสม่ำเสมอ ไม่หยุด รับรองว่าสิ่งที่เรามองข้ามเหล่านี้จะทำให้เราเข้าใจว่าความสำเร็จจากการทำสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้ไม่ยาก อ่านหนังสือทุกวัน เราไม่ต้องฝันถึงหนังสือกองเท่าภูเขาหรือตั้งเป้าว่าจะอ่านหนังสือให้จบ 40 เล่มภายในหนึ่งปี แค่บอกตัวเองว่า “เราจะอ่านหนังสือทุกวัน” แล้วทำต่อเนื่องเรื่อยไปอย่าหยุด แค่นั้น การอ่านหนังสือตลอด 365 วันต่อให้อ่านแค่วันละ 3-4 หน้าก็เชื่อเถอะว่าข้อมูล ความรู้ หรือแม้แต่จินตนาการจากหนังสือที่เราอ่านจะหล่อหลอมหรือเปิดทางให้เราเห็นมุมมองใหม่ ๆ ในชีวิต หรือแม้แต่แรงบันดาลใจที่จะก้าวไปข้างหน้าได้มากอย่างที่เราไม่เคยคิดมาก่อน